Horst Buchholz
.jpg)
| |
| Imię i nazwisko |
Horst Werner Buchholz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1933 |
| Data i miejsce śmierci |
3 marca 2003 |
| Zawód |
aktor |
| Współmałżonek |
Myriam Bru (1958-2003; jego śmierć) |
| Lata aktywności |
1952-2002 |
| |
Horst Werner Buchholz[1] (ur. 4 grudnia 1933 w Berlinie, zm. 3 marca 2003 w Berlinie) – niemiecki aktor filmowy, najbardziej znany w krajach anglojęzycznych dzięki roli Chico w Siedmiu wspaniałych, Fanny i komedii Billy’ego Wildera Raz, dwa, trzy. Od 1952 do 2002 roku pojawił się w ponad sześćdziesięciu filmach. W młodości był czasami nazywany „Niemieckim Jamesem Deanem”[2][3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Berlinie jako syn Marii Hasenkamp. Nigdy nie znał swojego biologicznego ojca, a nazwisko przyjął od ojczyma Hugo Buchholza, z zawodu szewca, którego matka poślubiła w 1938 r[4]. Jego przyrodnia siostra Heidi (ur. 1941) dała mu przydomek „Hotte”, którego używał przez resztę swojego życia.
W czasie II wojny światowej został ewakuowany na Śląsk, a na koniec wojny znalazł się w rodzinie zastępczej w Czechosłowacji. Powrócił potem do Berlina[5].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Ledwo skończył szkołę teatralną, szybko opuścił dom rodzinny w Berlinie Wschodnim. W 1949 roku w Berlinie Zachodnim pojawił się na scenie Schiller Theater, a także w radiu. Pierwszą ważniejszą filmową rolę zagrał w filmie francuskiego reżysera Juliena Duviviera Marianna moich marzeń (Marianne, meine Jugendliebe, 1955).
W 1959 r. wystąpił w brytyjskiej produkcji J. Lee Thompsona Nieletni świadek. Rok później trafił do Hollywood. W 1960 r. zagrał w legendarnym westernie Siedmiu wspaniałych u boku Yula Brynnera i Steve’a McQueena. Rola Chico, młodego i dumnego rewolwerowca przyniosła mu stałe miejsce w historii kina. W następnych latach stworzył kolejne udane kreacje w filmach słynnych reżyserów; zagrał w Fanny (1961) Joshua Logana, w Raz, dwa, trzy (1961) Billy’ego Wildera obok Jamesa Cagneya, w Nine Hours to Rama (1963) Marka Robsona. Jednak dobrze rozpoczęta kariera załamała się pod koniec lat 60. Buchholz nie zagrał już praktycznie żadniej znaczącej roli. W wielkim stylu udało mu się powrócić rolą w głośnym filmie Życie jest piękne (1997) w reżyserii Roberta Benigniego.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 1958 poślubił francuską aktorkę Myriam Bru. Pozostali małżeństwem do śmierci Horsta w 2003. Mieli dwoje dzieci; syna Christophera (ur. 4 lutego 1962 w Los Angeles) i córkę Beatrice.
W 2000 r. w wywiadzie dla niemieckiego magazynu „Bunte” Buchholz wyznał: - „Tak, też uwielbiam mężczyzn. Ostatecznie jestem biseksualny”[6][7].
Christopher również został aktorem; w 2005 zrealizował film dokumentalny pt. Horst Buchholz - mój ojciec[8].
Buchholz zmarł w klinice Charité w Berlinie na zapalenie płuc, które rozwinąło się po operacji złamanej szyjki kości udowej[9]. Miał 69 lat.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy fabularne
[edytuj | edytuj kod]- 1951: Pinokio jako Knot (głos, pierwszy niemiecki dubbing)[10]
- 1955: Marianna moich marzeń (Marianne de ma jeunesse) jako Student
- 1955: Niebo bez gwiazd (Himmel ohne Sterne) jako Mischa Bjelkin
- 1956: Regine jako Karl Winter
- 1956: Chuligani (Die Halbstarken) jako Freddy Borchert
- 1957: Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla (Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull) jako Feliks Krull
- 1957: Monpti (Love From Paris) jako Monpti
- 1958: Nasser Asphalt jako Greg Bachmann
- 1959: Nieletni świadek (Tiger Bay) jako Bronislav Korchinsky
- 1960: Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven) jako Chico
- 1961: Raz, dwa, trzy (One, Two, Three) jako Otto Ludwig Piffl
- 1961: Fanny jako Marius
- 1963: Nine Hours to Rama jako Nathuram Godse
- 1963: Pustka (La noia) jako Dino
- 1966: Niewiarygodne przygody Marco Polo (La fabuleuse aventure de Marco Polo) jako Marco Polo
- 1967: Johnny Banco jako Johnny Banco
- 1967: Cervantes jako Miguel de Cervantes
- 1972: Wielki walc (The Great Waltz) jako Johann Strauss (syn)
- 1974: Zabójstwo w Catamount (Pittsville - Ein Safe voll Blut) jako Mark Kalvin
- 1977: Atak na Entebbe (Raid on Entebbe, TV) jako Wilfried Böse
- 1978: Powrót kapitana Nemo (The Return of Captain Nemo, TV) jako król Tibor
- 1979: Z piekła do zwycięstwa (Contro 4 bandiere) jako Jürgen Dietrich
- 1979: Ekspres pod lawiną (Avalanche Express) jako Scholten
- 1982: Afrodyta (Aphrodite) jako Harry Laird
- 1983: Sahara jako Von Glessing
- 1985: Kryptonim „Szmaragd” (Code Name: Emerald) jako Walter Hoffman
- 1988: I skrzypce przestały grać (And the Violins Stopped Playing) jako Dymitr Mirga
- 1992: Żelazny Orzeł 3 – Asy (Aces: Iron Eagle III) jako Leichmann
- 1992: Śmierć na sprzedaż (Touch and Die, TV) jako Limey
- 1993: Tak daleko, tak blisko (Faraway, So Close!) jako Tony Baker
- 1994: Fantaghiro 4 (Fantaghirò 4) jako Darken
- 1997: Życie jest piękne (Life Is Beautiful) jako dr Lessing
- 1998: Rejs pod przymusem (Voyage of Terror) jako kapitan
- 1998: Mulan jako Fa Zu (głos, niemiecki dubbing)[10]
- 2001: Wróg (The Enemy) jako dr George Ashton
Seriale TV
[edytuj | edytuj kod]- 1968: The Danny Thomas Hour jako Ivo
- 1976: Derrick jako Gerke
- 1976: Klimbim jako Dirigent
- 1977: Ucieczka Logana (Logan's Run) jako James Borden
- 1978: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Charles Fleming
- 1978: Derrick jako Alexis
- 1978: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Paul Ferrino
- 1978: Jak zdobywano Dziki Zachód (How the West Was Won) jako Sergei
- 1980: Derrick jako Richard Schulte
- 1983: Der Alte jako Wolf Daniel
- 1983: Derrick jako Arthur Dissmann
- 1986: Przeprawy (Crossings) jako Martin Goertz
- 1990: Réquiem por Granada jako Rey Muley Hasan
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ LeMO Bestand: Biografie Horst Werner Buchholz. Haus der Geschichte. [dostęp 2015-04-04]. (niem.).
- ↑ THE LIVES THEY LIVED; The German James Dean. The New York Times Magazine. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
- ↑ Horst Buchholz, 69; Actor Was Known as the James Dean of German Cinema. Featured Articles From The latimes. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
- ↑ Horst Buchholz will always be fondly remembered for playing Chico. Lenin Imports. [dostęp 2015-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).
- ↑ Biografie von Horst Buchholz. Temporati. [dostęp 2015-04-04]. (niem.).
- ↑ Horst Buchholz, 67, beichtet sein Leben:"Ja, ich liebe auch Männer.”. B.Z. Berlin. [dostęp 2015-04-04]. (niem.).
- ↑ Vintage Hunk: Horst Buchholz. Gay.net. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
- ↑ Horst Buchholz...My Papa. Berlinale. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
- ↑ Obituary: Horst Buchholz - Film. „The Guardian”. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
- ↑ a b Deutsche Synchronkartei | Sprecher | Horst Buchholz [online], synchronkartei.de [dostęp 2023-04-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Horst Buchholz w bazie IMDb (ang.)
- Horst Buchholz w bazie Notable Names Database (ang.)
- Horst Buchholz w bazie Filmweb
- Horst Buchholz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”