Życie jest piękne (film 1997)

Życie jest piękne La vita é bella
Gatunek	dramat komedia wojenny
Rok produkcji	1997
Data premiery	20 grudnia 1997 12 marca 1999
Kraj produkcji	Włochy
Język	angielski niemiecki włoski
Czas trwania	116 min
Reżyseria	Roberto Benigni
Scenariusz	Vincenzo Cerami Roberto Benigni
Główne role	Roberto Benigni Giorgio Cantarini Nicoletta Braschi
Muzyka	Nicola Piovani
Zdjęcia	Tonino Delli Colli
Scenografia	Luigi Urbani Danilo Donati
Kostiumy	Danilo Donati
Montaż	Simona Paggi
Produkcja	Gianluigi Braschi Elda Ferri
Wytwórnia	Melampo Cinematografica Cecchi Gori Group Tiger Cinematografica
Dystrybucja	BMG Video Buena Vista International Cecchi Gori Distribuzione Miramax Films
Budżet	20 mln USD

Życie jest piękne (wł. La vita è bella) – włoski film z 1997 roku w reżyserii Roberta Benigniego. Reżyser zagrał w nim też główną rolę i był współautorem scenariusza.

Dzieło Roberta Benigniego ciężko jest sklasyfikować, łączy w sobie cechy tak odległych od siebie gatunków jak komedia, dramat, film wojenny i romans. Określano je jako „komedię o Holocauście”.

Fabuła

Film opowiada historię obdarzonego bujną wyobraźnią i poczuciem humoru Guido Orefice, który zakochuje się w pięknej Dorze. Realizuje szalone pomysły, aby tylko zwrócić jej uwagę. Czyni to skutecznie i niedługo ją poślubia. Krótko cieszą się wspólnym życiem i swoim synkiem Giosué. Gdy przychodzi wojna, z uwagi na żydowskie pochodzenie, Guido z synem i wujem zostają zesłani do obozu koncentracyjnego. Dora jedzie za nimi z własnej woli.

Guido ukrywa synka w baraku. Chcąc mu oszczędzić traumatycznych przeżyć, rozpoczyna z nim szczególną grę. Wmawia synkowi, iż ich nowa rzeczywistość jest fikcyjna, a oni sami uczestniczą w zawodach, w których za tysiąc punktów można zdobyć nagrodę - czołg. W tym świecie niezwykłej gry strażnicy obozu muszą być okrutni, ponieważ im także zależy na uzyskaniu nagrody, więc chcą zniechęcić konkurentów do rywalizacji. Pod koniec filmu Giosué „zdobywa” nagrodę i zarazem traci ojca.

Kontrowersje

Niektórzy krytycy i ocaleni z Holocaustu zarzucali Benigniemu zbyt lekkie potraktowanie tragedii obozów koncentracyjnych i tematu Zagłady Żydów. Wytykano mu także liczne nieścisłości historyczne i merytoryczne w filmie. Jacques Offenbach był pochodzenia żydowskiego, nie grano by więc jego muzyki w kwaterze wojsk hitlerowskich. Nie byłoby tak łatwego dostępu do obozowego radiowęzła. Fikcją byłaby również parodia tłumaczenia przemowy strażnika obozowego.

Wbrew panującemu czasem przekonaniu, żadna ze scen filmu nie była kręcona na terenie Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, którego dyrekcja z reguły nie zgadza się na udostępnianie przestrzeni poobozowych dla tego typu przedsięwzięć.

Nagrody

Film cieszył się ogromnym powodzeniem. Otrzymał siedem nominacji do Oscara i trzy statuetki: za najlepszą pierwszoplanową rolę męską (Roberto Benigni), za najlepszą muzykę (Nicola Piovani) i za najlepszy film nieanglojęzyczny. Obraz zdobył także Wielką Nagrodę Jury na MFF w Cannes, Europejską Nagrodę Filmową za najlepszy film roku i najlepszą rolę męską oraz Nagrodę Publiczności na Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym.

Obsada

• Roberto Benigni – Guido Orefice
• Nicoletta Braschi – Dora
• Giorgio Cantarini – Giosué Orefice
• Giustino Durano – Eliseo Orefice
• Sergio Bini Bustric – Ferruccio Papini
• Horst Buchholz – Doktor Lessing
• Marisa Paredes – Matka Dory

Linki zewnętrzne

• Życie jest piękne w bazie IMDb (ang.)
• Życie jest piękne w bazie Filmweb