Życie jest piękne (film 1997)

Życie jest piękne La vita e bella
Gatunek	dramat komedia wojenny
Data premiery	20 grudnia 1997 12 marca 1999
Kraj produkcji	Włochy
Język	angielski niemiecki włoski
Czas trwania	116 min
Reżyseria	Roberto Benigni
Scenariusz	Vincenzo Cerami Roberto Benigni
Główne role	Roberto Benigni Giorgio Cantarini Giustino Durano Sergio Bini Bustric
Muzyka	Nicola Piovani
Zdjęcia	Tonino Delli Colli
Scenografia	Luigi Urbani Danilo Donati
Kostiumy	Danilo Donati
Montaż	Simona Paggi
Produkcja	Gianluigi Braschi John M. Davis Elda Ferri Melampo Cinematografica Cecchi Gori Group Tiger Cinematografica
Dystrybucja	BMG Video Buena Vista International Cecchi Gori Distribuzione Miramax Films
Budżet	57,6 mln USD

Życie jest piękne (oryginalnie wł. La vita è bella [la ˈviːta ɛ ˈbɛlla], ang. Life is beautiful) – nagrodzony trzema Oscarami (za najlepszą rolę męską, najlepszy film nieanglojęzyczny i muzykę) film Roberta Benigniego z 1997 r. Roberto Benigni nie tylko wyreżyserował ten film, ale także zagrał w nim główną rolę i miał swój udział w opracowaniu scenariusza do niego. Poza statuetkami Oscarów film zdobył także Wielką Nagrodę Jury w Cannes, Felixa za najlepszy film i najlepszą rolę męską oraz Nagrodę Publiczności na Warszawskim Festiwalu Filmowym (wszystkie w 1998 r.)

Opis filmu

Film opowiada historię obdarzonego bujną wyobraźnią i poczuciem humoru Guido Orefice zakochującego się w pięknej Dorze. Realizuje szalone pomysły, aby tylko zwrócić jej uwagę. Czyni to skutecznie i niedługo ją poślubia. Krótko cieszą się wspólnym życiem i swoim synkiem Giosué. Gdy przychodzi wojna, z uwagi na pochodzenie żydowskie, Guido z synem i wujem zostają zesłani do obozu koncentracyjnego. Dora jedzie za nimi z własnej woli. Ukrywając swojego synka w baraku, w obawie przed odebraniem mu jego, a jednocześnie chcąc mu oszczędzić traumatycznych przeżyć, Guido rozpoczyna z nim szczególną grę, wmawiając synkowi, iż ich nowa rzeczywistość jest fikcyjna, a oni sami uczestniczą w zawodach, w których za tysiąc punktów można zdobyć nagrodę-czołg. W tym świecie niezwykłej gry strażnicy obozu muszą być okrutni, ponieważ im także zależy na uzyskaniu nagrody, więc chcą zniechęcić konkurentów do rywalizacji. Pod koniec filmu Giosué „zdobywa” nagrodę i zarazem traci ojca.

Dzieło Roberta Benigniego nie przynależy do jednej kategorii filmowej, łączy w sobie cechy tak odległych od siebie gatunków jak komedia, dramat, film wojenny i film romantyczny. Niektórzy krytykowali Roberta Benigniego za zbyt lekkie potraktowanie tragedii obozów koncentracyjnych i Holocaustu. Wytykano mu także pewne nieścisłości historyczne filmu. Offenbach był pochodzenia żydowskiego, nie grano by więc jego muzyki w kwaterze wojsk hitlerowskich. Nie byłoby tak łatwego dostępu do obozowego radiowęzła. Fikcją byłaby również parodia tłumaczenia przemowy strażnika obozowego.

Wbrew panującemu czasem przekonaniu, żadna ze scen filmu nie była kręcona na terenie Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, którego dyrekcja z reguły nie zgadza się na udostępnianie przestrzeni poobozowych dla tego typu przedsięwzięć.

Obsada

• Roberto Benigni – Guido Orefice
• Nicoletta Braschi – Dora
• Giorgio Cantarini – Giosué Orefice
• Giustino Durano – Eliseo Orefice
• Sergio Bini Bustric – Ferruccio Papini
• Horst Buchholz – Doktor Lessing

Linki zewnętrzne

• Życie jest piękne w bazie IMDb (ang.)
• Życie jest piękne w bazie Filmweb