Iluminator (zawód)

Ten artykuł od 2012-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Iluminator – średniowieczny artysta-rzemieślnik, malarz nanoszący na karty kodeksów lub książek stosunkowo proste ozdoby zwane iluminacjami. Termin odnoszący się zasadniczo do osoby przyozdabiającej rękopisy lub druki, a nie zajmującej się bogatszymi, figuralnymi dekoracjami lub ilustracjami, którymi zajmował się raczej malarz miniaturzysta. Prace iluminatora obejmowały głównie zdobienie inicjałów i dekoracyjne obramienia stron, z czasem łączące się z pracą miniaturzysty. Dlatego też w potocznym znaczeniu terminy iluminatora i miniaturzysty bywają ze sobą utożsamiane.

Najokazalsze iluminacje najważniejszych dzieł sporządzano farbą złotą (codex aureus), srebrną (codex argenteus) bądź purpurową (codex purpureus)^[1].

Niektórzy iluminatorzy (często i miniaturzyści) średniowieczni:

Jean Pucelle (ok.1300-1355),
Jean Le Noir
André Beauneveu (ok.1335-ok.1400),
Jacquemart de Hesdin (ok.1355-1414),
Bracia Limbourg (poł. XIV w. -1416),
Jean Fouquet (ok.1420-1481)^[1],
Mirak Nakkasz (ok.1450-1507).

Zobacz też

Iluminacja książki

Przypisy

↑ ^a ^b Jerzy Rajman: Encyklopedia Średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, s. 386, hasło: Iluminatorstwo. ISBN 83-7435-263-9.

[Rajman-1] Jerzy Rajman: Encyklopedia Średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, s. 386, hasło: Iluminatorstwo. ISBN 83-7435-263-9.

[1]