Izraelski Komitet Olimpijski
|
||
 |
||
| Siedziba | Tel Awiw | |
| Data założenia | 1933/1951 | |
| Profil działalności | sportowy | |
| Zasięg |  Izrael |
|
| Prezes | Zvi Varshaviak | |
| Powiązania | Międzynarodowy Komitet Olimpijski, Europejski Komitet Olimpijski | |
| Strona internetowa | ||
Izraelski Komitet Olimpijski (OCI) (hebr. הוועד האולימפי בישראל; ang. The Olympic Committee of Israel) - ogólnoizraelskie stowarzyszenie związków i organizacji sportowych z siedzibą w osiedlu Hadar Josef w mieście Tel Awiw, w Izraelu. Zajmuje się przede wszystkim organizacją udziału reprezentacji Izraela w igrzyskach olimpijskich, a także upowszechnianiem idei olimpijskiej i promocją sportu oraz reprezentowaniem izraelskiego sportu w organizacjach międzynarodowych, w tym w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim (MKOI).
Spis treści
Historia[edytuj]
Pierwszy komitet o nazwie Komitet Olimpijski Ziemi Izraela powstał w 1933 z inicjatywy syjonistycznego ruchu sportowego "Maccabi". W 1934 komitet został oficjalnie uznany przez MKOI za Narodowy Komitet Olimpijski i od tego momentu funkcjonował pod nazwą Komitetu Olimpijskiego Palestyny. Wystawiał on reprezentację sportowców Brytyjskiego Mandatu Palestyny. W praktyce komitet był zdominowany przez żydowskie kluby sportowe "Maccabi" i nie reprezentował arabskiego sportu w Palestynie.
Po powstaniu w 1948 niepodległego Państwa Izraela, komitet zmienił nazwę na obecną - Izraelski Komitet Olimpijski. W 1951 został on oficjalnie uznany przez MKOI jako Narodowy Komitet Olimpijski.
Izraelski Komitet Olimpijski pierwszą delegację wysłał na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952, które odbyły się w Helsinkach (Finlandia). Delegacja składała się z 26 zawodników, którzy wzięli udział w 5 dyscyplinach sportowych. Od tamtej pory izraelskie reprezentacje olimpijskie wzięły udział we wszystkich letnich igrzyskach olimpijskich, z wyjatkiem Letnich Igrzysk Olimpijskich 1980 w Moskwie (ZSRR), które były bojkotowane przez Izrael z powodu radzieckiej interwencji w Afganistanie.
W latach 1954-1974 komitet był również odpowiedzialny za wysyłanie delegacji sportowców na Igrzyska azjatyckie. Po Wojnie Jom Kippur Izrael został wykluczony z możliwości brania udziału w tych igrzyskach. W 1981 państwa arabskie doprowadziły do wykluczenia Izraela z Olimpijskiej Rady Azji. Na początku lat 90. XX wieku Izrael stał się członkiem Europejskiego Komitetu Olimpijskiego.
W 1994 Izrael zadebiutował na zimowych igrzyskach olimpijskich, wysyłając delegację sportowców na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994 w Lillehammer (Norwegia). Od tamtej pory izraelskie reprezentacje brały udział we wszystkich zimowych igrzyskach olimpijskich. Od 1995 Izrael bierze również udział w Europejskim Festiwalu Młodzieży Olimpijskiej.
Działalność[edytuj]
Od momentu swojego powstania Izraelski Komitet Olimpijski był odpowiedzialny za określanie kryteriów i wymagań wobec sportowców, których spełnienie było wymagane aby zakwalifikować się do udziału w olimpiadzie. Polityka ta zaowocowała wzrostem osiągnięć izraelskich olimpijczyków:
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992 w Barcelonie (Hiszpania) - Yael Arad zdobył pierwszy medal olimpijski dla Izraela -
srebrny medal w judo. Dzień później Oren Smadja zdobył 
brązowy medal w judo. - Letnie Igrzyska Olimpijskie 1996 w Atlancie (Stany Zjednoczone) - Gal Fridman zdobył brązowy medal w windsurfingu.
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000 w Sydney (Australia) - Michael Kolganov zdobył brązowy medal w kajakach K-1 na 500 metrów.
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004 w Atenach (Grecja) - Gal Fridman zdobył wówczas pierwszy
złoty medal w windsurfingu. Ariel Zeevi zdobył brązowy medal w judo. - Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008 w Pekinie (Chiny) - Shahar Zubari zdobył brązowy medal w windsurfingu.
Zobacz też[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
||||||||||||||
|
|||||||
