Józef Marcickiewicz
 podpułkownik dyplomowany piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
4 Pułk Piechoty Legionów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Józef Marcickiewicz[a] (ur. 4 października 1895 w Padwi Narodowej) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Padwi Narodowej, w ówczesnym powiecie mieleckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Antoniego.
W czasie I wojny światowej służył jako sierżant w 4. kompanii I batalionu 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Od 15 lipca 1915 do 6 października 1916 walczył na froncie lubelskim, a następnie wołyńskim. 4 kwietnia 1917 został wymieniony we wniosku o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola[3].
18 marca 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem w 4 Pułku Piechoty Legionów[5].
12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku i 67. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W maju tego roku został przydzielony do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko dowódcy kompanii[7][8]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 79 Pułku Piechoty w Słonimiu na stanowisko oficera sztabowego pułku[9]. W marcu 1930 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[10][11]. W grudniu 1932 ogłoszono jego przeniesienie do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu[12]. W kwietniu 1934 został przeniesiony do 25 Pułku Piechoty w Piotrkowie na stanowisko dowódcy batalionu[13]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 17. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1][14]. W marcu 1939 pełnił służbę w 25 pp na stanowisku I zastępcy dowódcy pułku[15].
W czasie kampanii wrześniowej dowodził rezerwowym 145 Pułkiem Piechoty[16][17]. W czasie walk z resztką I batalionu dotarł do Warszawy[16]. Po kapitulacji załogi stolicy dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu XI B Braunschweig, a następnie Oflagu IV B Königstein i od 5 czerwca 1940 w Oflagu VII A Murnau[18].
Zmarł 22 lutego 1982 i pochowany został na Cmentarzu "Nowym" w Kielcach.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6210 (17 maja 1922)[19]
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[20]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie) „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”[21]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)[22][14]
- Srebrny Krzyż Zasługi[14]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W pracach Ryszarda Rybki i Kamila Stepana występuje, jako „Józef Marcinkiewicz”[1][2]. Autorzy portalu „Żołnierze Niepodległości” przypuszczają, że Józef Marcickiewicz służący w 4 pp LP jest tożsamy z Józefem Marcinkiewiczem, urodzonym w 1895, telegrafistą kolejowym, który od 1914 służył w 13. kompanii IV batalionu 2 pp LP, a w pierwszych dniach listopada 1918 zgłosił się w Krakowie do odtwarzanego 4 pp Leg. oraz rozkazem Polskiej Komendy Wojskowej w Krakowie z 20 listopada 1918 mianowany chorążym ze starszeństwem z 1 lutego 1918[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 376.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 15, 577.
- ↑ a b Żołnierze Niepodległości. Józef Marcickiewicz ↓.
- ↑ Żołnierze Niepodległości. Józef Marcinkiewicz ↓.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919 roku, poz. 1149.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 119.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 149.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 125, 180.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 190.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 116.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 607.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 415.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 158.
- ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 15.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 577.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 345.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 332.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 13-28.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-06-13].
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-06-13].
- Dowódcy batalionów 25 Pułku Piechoty (II RP)
- Jeńcy Oflagu VII A Murnau
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 4 Pułku Piechoty Legionów
- Oficerowie 79 Pułku Piechoty (II RP)
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zastępcy dowódcy 25 Pułku Piechoty (II RP)
- Zmarli w XX wieku
- Ludzie urodzeni w Padwi Narodowej