Język manx

Gaelg, Yn Ghaelg, Yn Ghailck
Obszar	Wyspa Man
Liczba mówiących	56 jako pierwszy język, 1689 jako drugi język
Klasyfikacja genetyczna	Języki indoeuropejskie *Języki celtyckie **Języki goidelskie ***Język manx
Pismo/alfabet	łacinka
Status oficjalny
język urzędowy	Wyspa Man
Regulowany przez	Coonceil ny Gaelgey
Kody języka
ISO 639-1	gv
ISO 639-2	glv
ISO 639-3	glv
SIL	GLV
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata

Język manx (Gaelg Vanninagh; język manx gaelicki) – język z grupy goidelskiej języków celtyckich, który używany jest na Wyspie Man (dependencji Korony brytyjskiej), położonej na Morzu Irlandzkim. Pochodzi od języka staroiryjskiego, a zwłaszcza od jego dialektów ulsterskiego i galloway. Wyodrębnił się około V w. n.e. Najstarsze zapiski w tym języku pochodzą jednak dopiero z XVII w. Literatura w języku manx nie jest zbyt bogata.

Podobnie jak inne języki goidelskie i język celtyberyjski, manx jest językiem q-celtyckim.

Obecnie język manx można uznać za język wymarły lub przynajmniej bliski wymarciu, podejmuje się jednak próby jego odrodzenia. Ostatnia osoba, która używała go jako języka ojczystego, Ned Maddrell, zmarła w roku 1974. Działania mające na celu ożywienie tego języka przyniosły pewne rezultaty - obecnie wielu mieszkańców wyspy nauczyło się języka manx i posługuje się nim jako drugim językiem, po angielskim. Według spisu ludności z 1991 roku były to 634 osoby z ponad osiemdziesięciotysięcznej populacji wyspy, 10 lat później zadeklarowało znajomość języka już ponad 1000 osób więcej (2,2 proc. ludności wyspy). W ostatnich latach pojawiły się też osoby, dla których język manx jest pierwszym językiem - dzieci tych, którzy nauczyli się go i posługują się nim w życiu codziennym. W 2001 r. jako takie określiło się 56 osób.

Tablica z dwujęzycznym napisem (w języku angielskim i w manx) na wyspie Man

Zapis języka manx, inaczej niż języka irlandzkiego, czy szkockiego gaelickiego, nie odpowiada goidelskiej fonologii.