Jagna Marczułajtis-Walczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jagna Marczułajtis-Walczak
Ilustracja
Jagna Marczułajtis-Walczak (2022)
Pełne imię i nazwisko

Jagna Kinga Marczułajtis-Walczak

Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1978
Zakopane

Zawód, zajęcie

snowboardzistka, trenerka, działaczka polityczna

Alma Mater

Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie, Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

posłanka na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji (2011–2015, od 2018)

Partia

Platforma Obywatelska

Strona internetowa

Jagna Kinga Marczułajtis-Walczak[1], primo voto Marczułajtis-Kolasińska[2] (ur. 15 grudnia 1978 w Zakopanem) – polska snowboardzistka, trenerka i działaczka polityczna. Trzykrotna uczestniczka zimowych igrzysk olimpijskich. Posłanka na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Jest czternastokrotną złotą medalistką mistrzostw Polski w snowboardzie, podwójną mistrzynią świata juniorek, mistrzynią i wicemistrzynią Europy. Brała udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w Nagano (1998), w Salt Lake City (2002) (zajęła tam 4. miejsce w slalomie równoległym) oraz w Turynie (2006). Dwukrotnie wygrała zawody Pucharu Świata: w Bad Gastein (2004) i w Nendaz (2006). W 2004 zajęła siódme, najwyższe w swojej karierze, miejsce w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata federacji FIS.

Wykształcenie i działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W 2004 ukończyła studia z wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Kształciła się tam również na specjalizacjach trenerskich z narciarstwa alpejskiego (2006) i snowboardu (2011). W 2011 ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim studia podyplomowe z zarządzania organizacjami sportowymi[3], uzyskując dyplom menedżera sportu.

W latach 2006–2016 prowadziła szkołę narciarstwa i snowboardu pod nazwą Szkoła Jagny Marczułajtis w Stacji Narciarskiej Witów-Ski w Witowie (gmina Kościelisko). Później wraz z mężem zaczęła prowadzić ośrodek pod nazwą Wioska Jagny[4].

Była przewodniczącą Komitetu Konkursowego Kraków 2022, zajmującego się przygotowaniem kandydatury województwa małopolskiego do zorganizowania Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Ustąpiła z tego stanowiska w 2014 po krytyce funkcjonowania komitetu[5].

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 2010 z listy Platformy Obywatelskiej uzyskała mandat radnej sejmiku małopolskiego[1]. Rok później z ramienia tej samej partii została wybrana do Sejmu VII kadencji, otrzymując w okręgu krakowskim 7289 głosów[6]. W 2015 została członkinią honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi[7]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskała poselskiej reelekcji, uzyskując 6899 głosów i zajmując pierwsze niemandatowe miejsce na liście PO[8]. W 2018 objęła mandat po wybranym na prezydenta Warszawy Rafale Trzaskowskim, na co wyraziła zgodę[9]. W 2019 jako członkini PO kandydowała z 6. miejsca okręgowej listy Koalicji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego[10], nie została wówczas wybrana.

W wyborach w tym samym roku uzyskała mandat posłanki IX kadencji z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując w okręgu nowosądeckim 21 968 głosów[11]. W 2023 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, kandydując w okręgu krakowskim i zdobywając 35 573 głosy[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Wojciecha Marczułajtisa, ratownika TOPR i przewodnika tatrzańskiego[13] oraz Ludwiki Majerczyk, trzynastokrotnej mistrzyni kraju w konkurencjach alpejskich[14]. Siostry matki, Józefa Majerczyk-Chromik, Władysława Majerczyk-Tragarz i Zofia Majerczyk-Rumińska, trenowały biegi narciarskie.

Jej pierwszy mąż, Sebastian Kolasiński, był olimpijczykiem, mistrzem świata juniorów w łyżwiarstwie figurowym. Drugi mąż, Andrzej Walczak, zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w Poroninie. Ma troje dzieci: córki Jagodę i Igę oraz syna Andrzeja[15].

Zagrała w dwóch odcinkach serialu Magda M. w roli Lucyny Stoch[16]. Wystąpiła w sesji zdjęciowej dla magazynu „CKM”. W 2011 uczestniczyła w 13. edycji Tańca z gwiazdami w TVN[4][17].

Wyniki sportowe[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
DNF 12 lutego 1998 Nagano Gigant Nicola Thost
4. 15 lutego 2002 Salt Lake City Gigant równoległy Isabelle Blanc
17. 23 lutego 2006 Turyn Gigant równoległy Daniela Meuli

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
21. 21 stycznia 1997 San Candido Gigant Sondra van Ert
41. 12 stycznia 1999 Berchtesgaden Gigant Margherita Parini
17. 14 stycznia Gigant równoległy Isabelle Blanc
41. 15 stycznia Slalom równoległy Marion Posch
13. 23 stycznia 2001 Madonna di Campiglio Gigant Karine Ruby
26. 24 stycznia Gigant równoległy Ursula Bruhin
5. 26 stycznia Slalom równoległy Karine Ruby
DNF 18 stycznia 2005 Whistler Gigant równoległy Manuela Riegler
13. 19 stycznia Slalom równoległy Daniela Meuli

Miejsca na podium Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

  • San Candido – 10 marca 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  • Bad Gastein – 6 stycznia 2004 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  • Nendaz – 22 stycznia 2006 (slalom równoległy) – 1. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2012-02-24].
  2. Jagna Marczułajtis-Kolasińska – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2020-12-14].
  3. Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-08-11].
  4. a b Jagna Marczułajtis-Walczak: Jestem harda!. gala.pl, 20 października 2011. [dostęp 2023-05-11].
  5. ZIO Kraków 2022: Jagna Marczułajtis-Walczak zrezygnowała ze stanowiska. onet.pl, 12 kwietnia 2014. [dostęp 2018-02-26].
  6. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2012-02-24].
  7. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  8. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2018-11-09].
  9. M.P. z 2018 r. poz. 1117.
  10. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-11].
  11. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
  12. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-20].
  13. Łukasz Bobek: Odszedł Wojciech Marczułajtis, mentor tatrzańskich przewodników. gazetakrakowska.pl, 11 lutego 2014. [dostęp 2019-08-11].
  14. Józefa Majerczyk – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2013-10-31].
  15. Jagna Marczułajtis: Życiową glebę zaliczyłam nieraz. rp.pl, 25 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-26].
  16. Jagna Marczułajtis w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2012-02-24].
  17. Znamy wszystkich uczestników 13. edycji „Tańca z gwiazdami”. wirtualnemedia.pl, 1 sierpnia 2011. [dostęp 2023-05-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]