Jaksonowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaksonowice
wieś
Ilustracja
Kościół Wniebowstąpienia Pana Jezusa w Jaksonowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wrocławski

Gmina

Długołęka

Liczba ludności (III 2011)

154[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-095[3]

Tablice rejestracyjne

DWR

SIMC

0873797

Położenie na mapie gminy Długołęka
Mapa konturowa gminy Długołęka, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaksonowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Jaksonowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jaksonowice”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Jaksonowice”
Ziemia51°14′52″N 17°14′38″E/51,247778 17,243889[1]

Jaksonowicewieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość została wymieniona w łacińskim dokumencie, wydanym w 1332 roku w Oleśnicy w zlatynizowanej staropolskiej formie villa Jaxonowicz[4].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43350
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 370 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 154.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 227. [dostęp 2012-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.