Jan Nikodem Łopaciński

Jan Nikodem Łopaciński
	; Lubicz
Rodzina	Łopacińscy herbu Lubicz
Data i miejsce urodzenia	15 września 1747 ; Saria
Data i miejsce śmierci	13 października 1810 ; Szarkowszczyzna
Ojciec	Mikołaj Tadeusz Łopaciński
Matka	Barbara Kopeć
Żona	x I v. Helena Wiktoria ks. Ogińska; II v. Józefa Zofia ks. Ogińska; I v. Ignacy ks. Ogiński
Dzieci	Barbara Tekla Łopacińska; Antonina Maria Łopacińska; Józef Tadeusz Łopaciński; Anna Wiktoria Łopacińska; Maria Judyta Łopacińska; Mikołaj Łopaciński; Tomasz Franciszek Łopaciński; Aniela Łopacińska; Józefa Maria Łopacińska; Tekla Franciszka Łopacińska; Izabela Marianna Łopacińska; Antoni Łopaciński; Ignacy Łopaciński; Dominik Tadeusz Łopaciński
	Odznaczenia

Jan Nikodem Łopaciński herbu Lubicz (ur. 15 września 1747 w Sarii, zm. 13 października 1810 w Szarkowszczyźnie) – starosta mścisławski od 1767.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z linii wojewódzkiej Łopacińskich. Syn wojewody brzeskolitewskiego Mikołaja Tadeusza i Barbary z Kopciów, córki pisarza w. litewskiego Michała Antoniego i Anny z Naramowskich. Brat m.in. biskupa Józefa Leona i Kazimiery za pisarzem skarbowym litewskim Justynianem Niemirowiczem-Szczyttem^[1].

Dwukrotnie żonaty. W 1770 r. w Wilnie poślubił Helenę Wiktorię z ks. Ogińskich, córkę starosty dorsuniskiego ks. Józefa Ogińskiego i Antoniny z Białłozorów. Po śmierci żony ożenił się powtórnie z wdową po ks. Ignacym Ogińskim, Józefą Zofią z ks. Ogińskich, córką wojewody Andrzeja Ignacego Ogińskiego i Pauli z Szembeków I v. Łubieńskiej II v. Potockiej. Józefa była rodzoną siostrą kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego^[2]^[3].

W 1766 wicemarszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, w 1768 poseł z Mścisławskiego, w 1781 ponownie deputat do trybunału. W 1778 odznaczony Orderem Świętego Stanisława, a w 1787 Orderem Orła Białego. W 1791 pod Leonpolem postawił kolumnę na część Konstytucji 3 Maja. Założyciel manufaktury tkackiej w Leonpolu. Zajmował się grawerowaniem, malarstwem i rzeźbiarstwem, był mecenasem sztuki i kolekcjonerem. Późniejszy okres życia spędził w swoim majątku w Szarkowszczyźnie.

Założyciel odnogi szarkowskiej Łopacińskich.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 155-157.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Andrzej Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567
↑ T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 156.
↑ Andrzej Ignacy Ogiński [w:] Polski Słownik Biograficzny ,t. 23, s. 597

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Andrzej Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567

[2] T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 156.

[3] Andrzej Ignacy Ogiński [w:] Polski Słownik Biograficzny ,t. 23, s. 597

[1]

[2]

[3]