Przejdź do zawartości

Jan Sienieński (wojewoda podolski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy wojewody podolskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Jan Sienieński
Herb
Dębno
Rodzina

Sienieńscy herbu Dębno

Data śmierci

1598/1599

Ojciec

Dawid Sienieński

Matka

N. Krupska

Żona

1. Jadwiga Gnoińska 2. Anna Lanckorońska

Dzieci

(z pierwszego): Krzysztof; Jakub; Jan; Jadwiga; (z drugiego) Adam; Jan

Jan Sienieński z Pomorzan herbu Dębno (zm. w 1598/1599 roku) – wojewoda podolski w latach 1588–1597, kasztelan lwowski w latach 1585–1588, kasztelan żarnowski w latach 1568–1584, starosta czorsztyński w latach 1578–1599, starosta horodelski w latach 1583–1599[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był wyznania kalwińskiego, ale tolerancyjnym. W roku 1569 założył miasto Raków i ogłosił w nim tolerancję religijną, dzięki czemu stało się ono centrum arianizmu. Utrzymywał w swojej rezydencji w Pomorzanach zbór kalwiński

Ożeniony z gorliwą członkinią Braci Polskich Jadwigą Gnoińską, po jej śmierci ze współwyznawczynią Anną Lanckorońską. Z pierwszego małżeństwa miał synów Krzysztofa i Jakuba (który przeszedł na arianizm), Jana oraz córkę Jadwigę, żonę Jana Zbigniewa Ossolińskiego. Z drugiego małżeństwa miał synów Adama i Jana.[2]

Poseł na sejm warszawski 1563/1564 roku z ziemi lwowskiej[3]. Poseł na sejm parczewski 1564 roku z województwa ruskiego[4]. Poseł na sejm piotrkowski 1565 roku z ziemi lwowskiej[5]. Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku[6]. W 1577 roku został wybrany deputatem sądów ultimae instantiae województwa sandomierskiego[7]. Obecny na sześciu sejmach z czasów Stefana Batorego: 1576 (koronacyjny), 1578, 1579/1580, 1581, 1582, 1585[8]. Jako kasztelan lwowski obecny był na sejmie koronacyjnym Zygmunta III Wazy w Krakowie w 1587/1588 roku[9]. W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym[10]. W latach 1594–1599 w sposób skuteczny procesował się z miastem Nowym Targiem o wieś Gronków, mimo że dekretem królewskim był on objęty banicją, utratą godności i dzierżawionych i spornych dóbr[11].

Jako właściciel Monasterzysk, w 1552 otrzymał od króla Zygmunta II Augusta przywilej na prowadzenie targów w piątki i jarmarku na św. Jędrzeja (16 maja), 1557 – jarmark na dzień św. Krzyża[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Urzędnicy podolscy XIV–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski, Janusz Kurtyka, Anna Sochacka. Kórnik 1998, s. 230.
  2. ↑ Jan Sienieński z Pomorzan h. Dębno [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-01-13] (pol.).
  3. ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 147.
  4. ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 153.
  5. ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 160.
  6. ↑ Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859, s. 88.
  7. ↑ Wiesław Śladkowski. Sąd „ultimae instantiae” trzech województw: sandomierskiego, lubelskiego i podlaskiego 1574 - 1577. Rocznik Lubelski 3, 1960, s. 43.
  8. ↑ Ł. Wroniszewski, Elity szlacheckie na sejmie - frekwencja senatorska na sejmach Stefana Batorego (1576-1586), w: Społeczeństwo Staropolskie. Seria Nowa, t. 5, Warszawa 2018, s. 80.
  9. ↑ Skład i struktura senatu oraz izby poselskiej na sejmie koronacyjnym Zygmunta III (1587–1588). „Czasopismo Prawno-Historyczne”. t. LXVIII, zesz. 2, s. 70, 2017.
  10. ↑ Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 238.
  11. ↑ K.T. Baranowie, L. Wyrostek, Z przeszłości Nowego Targu, 1948, s. 80-81.
  12. ↑ S.J. Kowalski, Powiat buczacki i jego zabytki, Biały Dunajec-Ostróg: Wołanie z Wołynia 2005, s. 201. ISBN 83-88863-16-9.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Wojewodowie podolscy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Sienieński_(wojewoda_podolski)&oldid=74395277”