Janina Loteczkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janina Loteczkowa
Ilustracja
Janina Loteczkowa (przed 1939)
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1902
Lwów

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1966
Kraków

Klub

KTN Lwów

Odznaczenia
Krzyż Obrony Lwowa

Janina Loteczkowa z domu Szałowska (ur. 28 kwietnia 1902 we Lwowie, zm. 6 czerwca 1966 w Krakowie) – polska sportsmenka okresu międzywojennego, obrończyni Lwowa (1918–1919).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczestniczyła w walkach o Lwów w latach 1918–1919, za co została odznaczona Krzyżem Obrony Lwowa. W 1922 roku jej mężem został Roman Loteczkokapitan Wojska Polskiego i inżynier. Po odbyciu kursu narciarskiego w 1924 roku, rozpoczęła starty w zawodach. W latach 1926–1928 trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski w biegach narciarskich (1926 – bieg na 5,5 km, 1927 i 1928 – bieg na 8 km). Sięgała również po mistrzostwa Czechosłowacji (trzykrotnie), Austrii (dwukrotnie) oraz Francji (jednokrotnie). W uznaniu jej zasług redakcja czasopisma „Start” uznała ją za „najlepszą narciarkę Europy” sezonu 1926/1927, natomiast w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na „Najlepszego Sportowca Polski w 1927 roku” zajęła 7. miejsce. Oprócz biegów uprawiała również skoki narciarskie.

Poza narciarstwem uprawiała również tenis, jeździectwo (była posiadaczką Polskiej Odznaki Jeździeckiej) oraz sporty motorowe. Zajmowała się również pilotażem, szybownictwem i baloniarstwem. Od 1925 roku należała – wraz z mężem Romanem – do warszawskiego Polskiego Klub Motocyklowego[1]. W 1929 roku wzięła udział w odbywającym się w Katowicach motocyklowym wyścigu o Wielką Nagrodę Polski (Grand Prix), zajmując 6. miejsce. Jako pilotka towarzyszyła w lotach takim lotnikom jak Franciszek Żwirko, Stanisław Wigura oraz Jerzy Bajan. Utrzymywała również kontakty z politykami i artystami okresu międzywojennego, m.in. z prezydentem Ignacym Mościckim, Bolesławem Wieniawą-Długoszowskim, Jackiem Malczewskim, Rafałem Malczewskim, Wojciechem Kossakiem, Jarosławem Iwaszkiewiczem, Stanisławem Ignacym Witkiewiczem czy Kornelem Makuszyńskim.

Lata II wojny światowej spędziła w Gdyni i Krakowie. Po zakończeniu walk nie powróciła do uprawiania sportu, podejmując pracę w Państwowym Wydawnictwie Muzycznym. Decyzją zarządu głównego Polskiego Związku Narciarskiego 1950 została skreślona z listy sędziów związkowych w gronie osób nie wykazujących działalności w działalności narciarskiej[2]. Została pochowana na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC3-3-29)[3].

Grób Janiny Loteczkowej na cmentarzu Salwatorskim

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polski Klub Motocyklowy Warszawa. [w:] "Auto", rok IV, nr 21-22, str. 434 [on-line]. winntbg.bg.agh.edu.pl, 1925-11-20. [dostęp 2015-08-17]. (pol.).
  2. PZN skreślił »martwe dusze«. „Echo Krakowskie”. Nr 322, s. 6, 22 listopada 1950. 
  3. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-07-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]