Przejdź do zawartości

Janowiec (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janowiec
wieś
Ilustracja
Widok na Janowiec
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

ząbkowicki

Gmina

Bardo

Wysokość

255-310[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

125[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-255[4]

Tablice rejestracyjne

DZA

SIMC

0851264

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Janowiec”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Janowiec”
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego
Mapa konturowa powiatu ząbkowickiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Janowiec”
Położenie na mapie gminy Bardo
Mapa konturowa gminy Bardo, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Janowiec”
Ziemia50°30′06″N 16°46′04″E/50,501667 16,767778[1]
Strona internetowa
Willa Janowiec

Janowiec (niem. Johnsbach) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Bardo.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Janowiec to niewielka wieś leżąca u północnego podnóża Grzbietu Wschodniego, na granicy Gór Bardzkich i Przedgórza Paczkowskiego, na wysokości około 255–310 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z dokumentu papieskiego z 1260 roku[2]. Nazwa wsi wywodzi się od imienia męskiego Jan i oznacza wieś Jana lub potok Jana. W latach 1394–1810 Janowiec należał do klasztoru cystersów w Kamieńcu Ząbkowickim[2]. Po sekularyzacji majątek zakupiła Fryderyka Luiza Wilhelmina, a po jej śmierci dobra odziedziczyła córka księżna Marianna Orańska, późniejsza właścicielka pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim[2]. W 1845 roku było we wsi 39 domów i 346 mieszkańców. Majątek znajdujący się w dolnej części wsi należał do rodziny Rathenau. Zachowane dokumenty źródłowe potwierdzają istnienie w okolicach Janowca na przełomie XVI/XVII wieku 2 kopalni ałunu. W okresie międzywojennym wieś pełniła funkcję letniskową[5]. Po 1945 roku Janowiec pozostał niewielką wsią rolniczą[2]. W 1978 roku były tu 34 gospodarstwa rolne, w 1988 ich liczba zmalała do 22[2].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
Liczba ludności Janowca

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Północnym i wschodnim zboczem wzniesienia prowadzi szlak turystyczny zielony szlak turystyczny z Barda przez Janowiec do Złotego Stoku i dalej[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44116
  2. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 105–107. ISBN 83-85773-04-5.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 374 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Historia Janowca. janowiec.org.pl. [dostęp 2015-05-03]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]