Janusz Janowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Janowski
Ilustracja
Janusz Janowski w pracowni
Data i miejsce urodzenia

9 września 1965
Połczyn-Zdrój

Gatunki

malarstwo

Zawód

malarz, teoretyk sztuki, działacz kulturalny

Powiązania

Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Związek Polskich Artystów Plastyków, Polskie Towarzystwo Filozoficzne

Janusz Janowski (ur. 9 września 1965 w Połczynie-Zdroju) – polski malarz, doktor nauk humanistycznych, teoretyk sztuki, działacz artystyczny, perkusista jazzowy. W latach 2022–2023 pełnił funkcję dyrektora Zachęty Narodowej Galerii Sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Liceum Plastycznego w Gdyni i Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni Macieja Świeszewskiego otrzymał w 1994. W 2015 został na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu doktorem nauk humanistycznych w dziedzinie nauk o sztuce na podstawie pracy Kapiści wobec tradycji łacińskiej (promotor – Jerzy Malinowski)[1].

W latach 2006–2014 prezes Okręgu Gdańskiego Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP), a w latach 2014–2022 prezes ZPAP[2]. Od 2015 członek Rady Organizacji Pozarządowych przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 2016–2022 redaktor naczelny „ArsForum” – kwartalnika artystycznego wydawanego przez ZPAP[3]. Od 2017 do 2019 współprowadził program Republika Sztuki emitowany w Telewizji Republika[4]. Od 2020 był doradcą dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku[5]. W grudniu 2021 został powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotra Glińskiego na stanowisko dyrektora Zachęty[6]. W grudniu 2023 odwołany z tego stanowiska przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bartłomieja Sienkiewicza[7].

Współorganizator serii corocznych wystaw pod hasłem Ocalić od zapomnienia, prezentujących dokonania artystyczne nieżyjących malarzy z Pomorza. Przewodniczący kapituły i jeden z pomysłodawców obecnego charakteru Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego. Kurator wielu wystaw malarstwa, rzeźby i fotografii artystów z Polski i zagranicy w gdańskiej Galerii ZPAP.

Wystawy[edytuj | edytuj kod]

  • 1991 – SCK, Starogard Gdański
  • 1992 – CAS, Połczyn-Zdrój
  • 1993 – Forum, Norderstedt
  • 1994 – Hamburg
  • 1996 – Centrum Sztuki Galeria EL, Elbląg
  • 1997 – CAS, Połczyn–Zdrój
  • 2001 – Człowiek u progu XXI wieku – PGS, Sopot
  • 2002 – Galeria ZPAP, Gdańsk
  • 2004 – Galeria ZPAP, Toruń
  • 2005 – Galeria ZPAP, Gdańsk
  • 2006 – Artyści polscy Papieżowi Janowi Pawłowi II – Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
  • 2006 – Delegaci ZPAP 2006 – Galeria DAP–ZPAP, Warszawa
  • 2007 – Spadkobiercy Rembrandta – Wystawa prac artystów z Holandii, Niemiec i Polski, Muzeum im. Ks. dr Władysława Łęgi, Grudziądz; Muzeum w Kwidzynie, Oddział Muzeum Zamkowego w Malborku; Centrum Sztuki Galeria EL, Elbląg
  • 2007 – Rembrandts erven erben – Rathaus Wardenburg, Wardenburg, Niemcy
  • 2009 – Sakrum, Bazylika Mariacka, Gdańsk
  • 2011 – Wystawa 100-lecia, PGS, Sopot
  • 2011 – SCK, Starogard Gdański
  • 2011 – W drodze II, Galeria Yesterday Cafe, Gdańsk
  • 2011 – Teraz sztuka – Art now!, Parlament Europejski, Bruksela
  • 2011 – Janina Karczewska-Konieczna i Jej uczniowie, Dom Angielski, Gdańsk
  • 2011 – II Wystawa Stulecia, Gdański Park Naukowo–Technologiczny, Gdańsk
  • 2011 – Art meeting, Galeria Panorama Dwór w Tomaszowicach, Tomaszowice
  • 2011 – Centrum Wystawienniczo-Regionalne Dolnej Wisły Fabryka Sztuk, Tczew
  • 2012 – W związku ze związkiem, Gdańsk-Sobieszewo
  • 2012 – Nowe otwarcie – 100-lecie ZPAP, Dom Artysty Plastyka, Warszawa
  • 2012 – W Drodze, Galeria „A”, Starogard Gdański
  • 2013 – W Drodze, Fabryka Sztuki, Tczew
  • 2014 – Janina Karczewska-Konieczna i jej uczniowie, GTPS, Gdańsk
  • 2014 – W Drodze, Gdański Archipelag Kultury „Wyspa Skarbów”, Gdańsk-Sobieszewo
  • 2015 – XV Międzynarodowy Plener w Myczkowcach, Galeria „Kotłownia” Politechniki Krakowskiej, Kraków
  • 2016 – Retrospektywa, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

1998 – European Sextett „Suita Europejska”, Niemcy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr Janusz Janowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-01-04].
  2. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-10-09].
  3. ArsForum - Redakcja. [w:] ZPAP [on-line]. [dostęp 2018-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-14)]. (pol.).
  4. Już w sobotę rusza w Telewizji Republika nowy program! „Republika Sztuki”. [w:] Telewizja Republika [on-line]. [dostęp 2018-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-14)]. (pol.).
  5. dr Janusz Stanisław Janowski. muzeum1939.pl/. [dostęp 2021-01-11].
  6. Janusz Janowski powołany na stanowisko dyrektora warszawskiej Zachęty [online], kultura.gazetaprawna.pl, 1 grudnia 2021 [dostęp 2022-01-04].
  7. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odwołał dyrektora Zachęty - Narodowej Galerii Sztuki - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2023-12-22] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Garnik, Tożsamość-analiza wybranych portretów autorstwa Janusza Janowskiego, [w:] Ogrody nauk i sztuk. Debiuty 2010, Wrocław 2011, s. 335–344; ISBN 978-83-60425-69-5

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]