Kaczyna (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaczyna
wieś
Ilustracja
Kaczyna, widok z Gancarza
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Wadowice

Liczba ludności (2022)

336[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-123[3]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0074263

Położenie na mapie gminy Wadowice
Mapa konturowa gminy Wadowice, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaczyna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kaczyna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaczyna”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaczyna”
Ziemia49°49′39″N 19°25′28″E/49,827500 19,424444[1]

Kaczynawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wadowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w Beskidzie Małym w dolinie potoku Choczenka, u podnóża góry Gancarz oraz dwóch jego grzbietów. Miejscowość jest otoczona ze wszystkich stron górami. Jedyny dojazd drogą asfaltową jest możliwy od strony Choczni. Droga biegnie dnem doliny Choczenki i głównie wzdłuż niej skupione są zabudowania wsi. Graniczy z miejscowościami: Chocznia, Ponikiew, Rzyki, Zagórnik i Inwałd[4].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Kaczyna[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0074270 Buchałówka część wsi
0074286 Buldonówka część wsi
0074292 Chomlówka część wsi
0074300 Gawędówka część wsi
0074317 Grzędzielówka część wsi
0074323 Pasieka część wsi
0074330 Sordylówka część wsi

Opis miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Obszar miejscowości obejmuje 434 ha, w tym 262 ha lasów i gruntów leśnych (61% powierzchni Kaczyny) oraz 151 ha użytków rolnych (2008). Sołectwo zamieszkuje 350 osób (2008).

Uczniowie z Kaczyny uczęszczają do Szkoły Podstawowej nr 2 im. św. Królowej Jadwigi w Choczni. Działalność oświatową na terenie miejscowości prowadzi również Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy.

Na sieć drogową miejscowości składają się: drogi powiatowe o długości 3 km i drogi gminne o długości 3,6 km. Sołectwo w całości pokryte jest siecią energetyczną. Długość sieci gazowniczej na terenie Kaczyny wynosi 9,4 km.

Zabytki i walory turystyczne[edytuj | edytuj kod]

  • kaplica pw. św. Małgorzaty, murowana z 1879 r.; wewnątrz ołtarz w stylu barokowym
  • kapliczka przydrożna z figurą św. Jana Nepomucena z 1830 roku
  • położenie w całości na obszarze Parku Krajobrazowego Beskidu Małego
  • malowniczy przełom potoku Choczenka
  • rozległe odkrywki fliszu karpackiego ułożonego w poziome warstwy
  • szlak turystyczny (żółty): InwałdOstry WierchBliźniaki

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość założona w drugiej połowie XVI wieku na prawie wołoskim w systemie zarębkowym. Traktowana była wówczas jako przysiółek Ponikwi. W XVII wieku została przyłączona do parafii w Choczni.

Po I rozbiorze Polski (1772) Kaczyna wchodzi w skład Austrii i zostaje sprzedana rodzinie Duninów z Zatora. Później stanowiła własność rodziny Potockich.

9 kwietnia 1949 roku, kiedy w życie weszła ustawa o likwidacji analfabetyzmu, Gromada Kaczyna jako pierwsza w Polsce ogłosiła likwidację analfabetyzmu, przez co zwróciła uwagę całego kraju.

W 1958 roku założono w Kaczynie Ochotniczą Straż Pożarną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 48134
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 410 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Beskid Makowski. Mapa 1:50 000. Compass. ISBN 978-83-60240-37-3.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]