Kościół św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pw. św. Marii Magdaleny
w Zimnej Wódce
100/54 z dnia 10.06.1954
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Zimna Wódka

Adres

Ujazdowska 20

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Marii Magdaleny

Położenie na mapie gminy Ujazd
Mapa konturowa gminy Ujazd, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Marii Magdalenyw Zimnej Wódce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Marii Magdalenyw Zimnej Wódce”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Marii Magdalenyw Zimnej Wódce”
Położenie na mapie powiatu strzeleckiego
Mapa konturowa powiatu strzeleckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Marii Magdalenyw Zimnej Wódce”
Ziemia50°26′05,7″N 18°18′57,3″E/50,434917 18,315917

Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódcerzymskokatolicki kościół filialny znajdujący się we wsi Zimna Wódka (województwo opolskie, powiat strzelecki).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to drewniana, barokowa świątynia, jednonawowa, o konstrukcji zrębowej, na podmurowaniu kamiennym, znajdująca się w gminie Ujazd (woj. opolskie), wzniesiona w 1524, przebudowana w 1748. Kościół stoi na wzniesieniu, w centralnym miejscu wsi. W okresie 1524-1701 należał do protestantów, po czym przeszedł w ręce katolików[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Trójbocznie zamknięte prezbiterium, ze znajdującą się przy nim zakrystią, z lożą kolatorską na piętrze. Chór muzyczny, posiadający prosty parapet, jest wsparty na 4 słupach z głowicami. Od frontu znajduje się wieża o konstrukcji słupowej, której ściany nieznacznie zwężają się ku górze. W przyziemu jest wtopiona w nawę z kruchtą. Pokryta wielopołaciowym dachem, łączącym się z dachem nawy. Okna i wejścia są zamknięte spłaszczonym łukiem. Dachy o charakterze siodłowym, pokryte gontem. Dach prezbiterium przechodzi nad zakrystię. Nad nawą znajduje się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, wykończona barokowym hełmem, pokrytym gontem. Drzwi od frontu klepkowe, wraz z zabytkową, XVIII-wieczną wkładką zamka przybierającą postać żołnierza.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. tablica informacyjna in situ

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]