Przejdź do zawartości

Kolorymetr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kolorymetr (tintometr) – przyrząd optyczny służący do wykonywania pomiaru barwy badanego roztworu, tzw. pomiarów kolorymetrycznych[1].

Rodzaje kolorymetrów:

  • kolorymetr wizualny (trójbarwny) – pomiaru takiego dokonuje się przez zrównanie barw 2 części pola widzenia, z których jedna ma barwę badaną, druga zaś – uzyskaną przez nałożenie trzech barw podstawowych na białym tle przy odpowiednich natężeniach. Składowe wiązki świetlnej o tych barwach są wydzielane ze światła porównawczego za pomocą odpowiednich filtrów lub pryzmatu. Zmianę natężenia uzyskuje się stosując kliny fotometryczne lub przesłony[1].
  • kolorymetr obiektywny – działanie to polega na pomiarze prądów fotoelektrycznych odbiornika światła (w tym przypadku fotodetektora) przesłoniętego kolejno jednym z trzech filtrów. Są one tak dobrane aby krzywa czułości widmowej była zbliżona do jednej z krzywych składowych trójchromatycznych widmowych dla danego układu kolorymetrycznego. Stosowane są m.in. do kontroli barw: źródeł światła, barwników, filtrów barwnych, czy również ekranów kineskopów kolorowych[1].

Odmianą kolorymetru obiektywnego jest kolorymetr różnicowy. Jego działanie polega na wyznaczaniu różnicy pomiędzy barwą badaną i barwą wzorca.

Według większości źródeł kolorymetr został wynaleziony przez Jana Szczepanika[2][3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Słownik tematyczny. Fizyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2011, s. 118. ISBN 978-83-01-16524-6.
  2. edukacjadomowa.pl. [dostęp 2014-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-09)].
  3. biografie.eu.interiowo.pl/
  4. polakwszechczasow.pl. [dostęp 2014-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].