Krobielewko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krobielewko
wieś
Ilustracja
Centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

międzyrzecki

Gmina

Skwierzyna

Liczba ludności (2022)

113[2]

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

66-441[3]

Tablice rejestracyjne

FMI

SIMC

0186795

Położenie na mapie gminy Skwierzyna
Mapa konturowa gminy Skwierzyna, po prawej znajduje się punkt z opisem „Krobielewko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krobielewko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Krobielewko”
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego
Mapa konturowa powiatu międzyrzeckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Krobielewko”
Ziemia52°38′21″N 15°43′34″E/52,639167 15,726111[1]

Krobielewko (pol. hist. "Krobielewo", niem. Klein Krebbel[4]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim w powiecie międzyrzeckim w gminie Skwierzyna. Siedziba sołectwa.

W latach 1945-54 siedziba gminy Krobielewko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś położona 12 km na północny zachód od Międzychodu na prawym brzegu rzeki Warty, na skraju Puszczy Noteckiej, przy drodze ŚwiniaryMiędzychód. Obok drogi do Skwierzyny urządzono duży parking leśny, odchodzi od niego na północ leśna droga do Jezierc i Lipek Wielkich.

W skład sołectwa Krobielewko wchodzi Skrzynica i Nadziejewki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona została po raz pierwszy w łacińskojęzycznym dokumencie z 1388 odnotowującym pochodzącego ze wsi Krobielewskiego org. „Crobielewsky". W 1391 odnotowano wieś pod nazwą "Crobielewo", 1418 "Crobyelewo", 1424 "Crebekaw", 1444 "Crobyelewo, Crobyelyewo", 1474 "Krobyelyeczewa", 1475 "Cobyechowo", 1944 "Krebbel”[5].

Zaczątkiem wsi była osada Krobielewo leżąca na drugim brzegu Warty. Według dokumentu z 1517 r. wieś leżała po obu stronach rzeki. W latach 1418-19 miał miejsce proces sądowy o rozgraniczenie dziedzin Korbielewko oraz Muchocina, który rozstrzygali sędziowie polubowni. Według opinii Zakonu krzyżackiego z 1424 granica między Polską, a Nową Marchią przebiegała przez pagórek, który leżał pomiędzy wsią Krobielewko, a zamkiem w Drezdenku[5].

W 1467 miejscowość była wsią szlachecką i leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. Wspominały ją liczne historyczne dokumenty prawne, własnościowe i podatkowe. W 1398 mieszczanin poznański Andrzej Poniecki zrezygnował z roszczeń na sumę 19 grzywien wobec poręczyciela Mikołaja Zatomskiego, którego pozwał z powodu zmarłego Wincentego Krobielewskiego z Krobielewka. W 1444 nastąpił podział dóbr pomiędzy braćmi z Zajączkowa Marcinem i Janem, którzy otrzymali wsie Goraj, Krobielewko i część Dzierzązny, oraz podstolim kaliskim Stanisławem Ostrorogiem i jego bratem Dobrogostem kasztelanem kamieńskim, którzy otrzymali wsie Strych, Świniary [k. Skwierzyny] i część Dzierzązny z dodatkiem 200 grzywien półgroszy. W 1508 wieś należała do parafii Przetoczno (obecnie Przytoczno). W 1462 Sędziwój z Niewierza, Niewierski sprzedał Zygmuntowi Zajączkowskiemu swe połowy w Przetocznie i Korbielewku wraz z prawem patronatu kościoła parafialnego w Przetocznie z zastrzeżeniem prawa do wykupu. W 1503 Jan Przetocki sprzedał połowę Krobielewka wraz z 2 łanami opustoszałymi w Przetocznie za 30 grzywien półgroszy swojej macosze Katarzynie Przetockiej, wdowie po Wojciechu Przetockim z zastrzeżeniem prawa wykupu. W 1504 Jan i Szymon, dziedzice w Przetocznie, sprzedali Mścichowi Durmowskiemu swe dziedzictwo po ojcu i matce w Korbielewku za 30 grzywien półgroszy z zastrzeżeniem prawa wykupu. W 1541 w ugodzie pomiędzy dziedzicami części w Krobielewku podano, że kmiecie mogli łowić ryby w wylewiskach rzeki Warty oraz w starorzeczach zgodnie ze zwyczajem, na wzór postanowień przywileju sołtysiego co do rybołówstwa w jeziorze Skrzynice.[5].

W latach 1475-1581 odnotowano pobór podatków we wsi. W 1499 wieś odnotowano w wykazie zaległości podatkowych. W 1508 miejscowość odnotowano w rejestrze poborowym jako wieś opustoszała. W 1563 miał miejsce pobór od 9 rybaków, karczmy dorocznej, dwóch komororników. W 1577 płatnikami poboru we wsi byli Jan Strzeżmiński, dziedzic Mikołaj Przetocki, Jadwiga Strzeżmińska, Krzysztof, Antoni Lukia. W 1580 odnotowano pobór od Łukasza Chraplewskiego z 1/4 łana oraz od podlegającemu mu rybaka, od Jadwigi Przetockiej płacącej podatki od trzech zagrodników, dwóch komorników, 6 groszy od trzech rybaków oraz należącej do nich niewielkiej roli. Podatki zapłacił także Dymitr Grochowski od 17 zagrodników, jednego komornika, 12 rybaków i dwóch karczmarzy. W 1581 płatnikami poboru byli Jadwiga Przetocka, Franciszek Szenech (Szeneich) oraz Jan Strzeżmiński z Trzcianki[5].

Podczas Potopu Szwedzi wznieśli poniżej dzisiejszej wsi drewniany most na Warcie, przy niskim stanie wody można dostrzec jego resztki po 350 latach. W 1661 r. osada otrzymała prawa olęderskie. W 1896 r. powstało tu nadleśnictwo. Tuż przed wojną z Polską w 1939 Wehrmacht wybudował kolejny drewniany most na Warcie, był to najdłuższy most drewniany w III Rzeszy, mogły po nim przejechać czołgi Panzerkampfwagen II.

Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się kościół filialny z 1924 r., zabudowania niemieckiej strażnicy granicznej oraz bezstylowy dwór z końca XIX w., dawna siedziba nadleśnictwa. Obok dworu i kościoła rosną pomnikowe dęby, sosny i lipy. W Krobielewku przetrwało stare budownictwo wiejskie (drewniane i szachulcowe domy). W centrum wsi stoi kompozycja rzeźbiarska z kamieni polnych, drewna i opon zwana Głazem Edka[6].

Na cmentarzu znajduje się stara kwatera ewangelicka, a także polsko-niemiecka tablica pamięci mieszkańców Krobielewka/Klein Krebbel - ofiar II wojny światowej, którzy zginęli 30 stycznia 1945 r.: Friedel, Cecilie, Leo Bartoschek, Josef, Hedwig, Maria, Bernhardt Jungbluth, Paul Lehmann i Anna Schulzik[7]. W centrum wsi, obok kościoła, znajduje się drugi cmentarz ewangelicki zamieniony na lapidarium.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62001
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 629 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Klein Krebbel. [dostęp 2021-05-22]. (niem.).
  5. a b c d Jurek 1991 ↓.
  6. Lasy.gov.pl (Oborniki)
  7. napis na tablicy in situ

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]