Krzysztof Baranowski (żeglarz)

Krzysztof Baranowski
Krzysztof Baranowski na STS Chopin (2011)
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1938 Lwów
Zawód, zajęcie	inżynier elektronik, dziennikarz, kapitan jachtowy
Narodowość	Polska
Edukacja	Politechnika Wrocławska, Uniwersytet Warszawski
Małżeństwo	Bogumiła Wander
Odznaczenia

Krzysztof Tadeusz Baranowski (ur. 26 czerwca 1938 we Lwowie) – żeglarz, kapitan jachtowy, dziennikarz, nauczyciel, krótkofalowiec SP5ATV. Jako pierwszy Polak dwukrotnie opłynął samotnie kulę ziemską. Absolwent Politechniki Wrocławskiej (inżynier elektronik) i Studium Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (dziennikarz). Członek Rady Programowej Polskiej Fundacji Morskiej.

Życiorys

W latach 60. XX wieku był redaktorem w Trybunie Ludu, gdzie zajmował się popularyzacją nauki. Od 1969 roku należał do PZPR. W tych latach brał udział w wyprawie naukowo-żeglarskiej jachtu SY Śmiały wokół Ameryki Południowej (kpt. Bolesław Kowalski). Wielokrotnie występował w różnorakich programach TVP dla młodzieży (Ekran z bratkiem, Teleranek, Latający Holender), propagując żeglarstwo. Od roku 1977 był komentatorem TVP.

17 czerwca 1972 w transatlantyckich regatach samotnych żeglarzy OSTAR z Plymouth (Wielka Brytania) do Newport (Stany Zjednoczone) na jachcie „Polonez” zajął 12 miejsce, po czym odbył dalszą drogę dookoła świata (jako trzeci Polak, po Władysławie Wagnerze i Leonidzie Telidze). W ciągu 272 dni pokonał 35 424 mil morskich na trasie Newport – Kapsztad – Hobart (Tasmania) – Stanley (Falklandy) – Plymouth. Opłynął m.in. przylądki Dobrej Nadziei, Leeuwin i Horn. Rejs zakończył się 24 czerwca 1973 roku.

Po raz drugi odbył rejs dookoła świata, ale w przeciwnym kierunku, w okresie 2 października 1999 – 30 sierpnia 2000 na jachcie SY Lady B. Rozpoczął i zakończył rejs w portugalskim porcie Villamoura, przepłynął 24 tys. mil morskich trasą równikową, zawijając do 20 portów. Szlak podróży prowadził m.in. przez Wyspy Kanaryjskie, Karaiby, Kanał Panamski, Tahiti, Australię, Seszele, Morze Czerwone i Śródziemne.

Pierwszy kapitan polskiego prototypowego żaglowca – barkentyny STS „Pogoria”. Prowadził „Pogorię” w regatach „TALL SHIPS' RACES 80” i w rejsie z naukowcami PAN na Antarktydę. W 1983 był pomysłodawcą, założycielem i prowadzącym Szkoły pod Żaglami na żaglowcu STS „Pogoria”, a w 1992 na żaglowcu STS „Fryderyk Chopin”, który zbudowała jego Fundacja – Międzynarodowa Szkoła Pod Żaglami.

W 1981 na skutek błędnego odczytu wskazań radaru doprowadził do kolizji STS Pogoria z MS Generał Stanisław Popławski, Izba Morska w orzeczeniu obciążyła winą za spowodowanie kolizji kapitana „Pogorii” w 80%.

Był redaktorem naczelnym czasopisma Jachting. Od 2008 członek rady programowej Polskiej Fundacji Morskiej. Od 2009 prowadzi Fundację „Szkoła Pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego” opartą o wolontariat młodzieży niosącej innym potrzebną pomoc.

Kalendarium dokonań

• 1965-1966 – rejs dookoła Ameryki Płd. na „Śmiałym” (jako kuk)
• 1972 – regaty samotnych żeglarzy przez Atlantyk na „Polonezie” (OSTAR)
• 1972-1973 – rejs dookoła świata wokół Hornu na „Polonezie” (samotnie)
• 1976-1977 – rodzinny rejs po Ameryce i przez Atlantyk na „Polonezie”
• 1980-1981 – z naukowcami do Antarktyki na „Pogorii”
• 1983-1984 – do Indii i wokół Afryki na „Pogorii” Szkoła pod Żaglami
• 1985 – do Kanady na „Pogorii”
• 1985 – Kanadyjska „Class Afloat” na „Pogorii”
• 1986-1987 – dowodzenie niemieckim żaglowcem pasażerskim „Atlantis”
• 1988-1989 – z załogą z USA, ZSRR, i Polski na „Pogorii” wokół Ameryki Płd.
• 1992 Columbus Regatta przez Atlantyk na „Fryderyku Chopinie”
• 1994 – przez Płd. Atlantyk na „Fryderyku Chopinie”
• 1999-2000 – rejs dookoła świata przez Panamę i Suez na „Lady B.” (samotnie)

Książki

• Hobo, Warszawa, Iskry, 1965 (seria „Naokoło świata”), 1974
• Kapitan kuk, Warszawa, Iskry, 1968, 1973 (seria „Naokoło świata”)
• Polonezem dookoła świata, Warszawa, Książka i Wiedza, 1973, 1974
• Droga na Horn, Warszawa, Iskry, 1974, 1975, 1981, Muza 1995 (seria „Naokoło świata”)
• Wyścig do Newport, Warszawa, Iskry, 1976 (seria „Naokoło świata”)
• Polonez, Warszawa, Sport i Turystyka, 1977
• Żaglem po Ameryce, Warszawa, Wydawnictwo RTV, 1978
• Dom pod żaglami, Warszawa, Iskry, 1980 (seria „Naokoło świata”)
• Praktyka oceaniczna, Warszawa, Sport i Turystyka, 1984
• Szkoła pod żaglami, Warszawa, Iskry, 1987 (seria „Naokoło świata”)
• Zaczynam żeglować, Warszawa, Almapress, 1988, 2002
• Zapiski najemnego żeglarza, Warszawa, Iskry, 1989 (seria: „Naokoło świata”)
• Samotny żeglarz, IPS, 1995
• Drugi raz dookoła świata, Warszawa, Świat Książki, 2003
• Zostań Opti-mistrzem, Warszawa, Almapress, 2004
• Regaty, Warszawa, Almapress, 2007
• Bujanie w morskiej pianie 2014 Fundacja Szkoła Pod Żaglami
• Kapitan jachtowy 2015 Szkoła Żeglarska Jacek Wójcik
• Uczucia oceaniczne 2016 Szkoła Pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego
• Żegluga oceaniczna 2017 Szkoła Pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego

Filmy dokumentalne

Niektóre z ponad 50:

• Jaś i Małgosia na oceanie, 1977 (TeleAR – Brązowa Fregata)
• Czekanie na wieloryba, 1978 (Poltel – Nagroda Telewidzów)
• Zmiana wachty, 1982 (I nagroda Festiwalu Filmów Morskich w Cartagenie)
• Szkoła pod żaglami, 1984 (Grand Prix Yachtfilm '84)
• Sztorm, 1989 (Grand Prix Yachtfilm '90)
• serial Królowie mórz (11 odc.), 1985 (Poltel)
• serial Listy w butelce (6 odc.), 1991 (Maritime Films)
• serial Poszukiwanie Atlantydy (11 odc.), 1991 (Maritime Films)

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”
• Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego
• Złota Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Morza”
• Złota Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
• Rejs Roku – Srebrny Sekstant 1973
• Nagroda im. Leonida Teligi za wybitne zasługi w popularyzacji żeglarstwa w Polsce – dwukrotnie: 1980 za cykl programów telewizyjnych propagujących żeglarstwo i za książkę Dom pod żaglami; 1984 za książkę Praktyka oceaniczna
• Nagroda Conrada 2000
• Super Kolos 2007

Linki zewnętrzne

• Prywatna strona Krzysztofa Baranowskiego
• Kto jest kim: Krzysztof Baranowski. Portal Żeglujmy Razem