Przejdź do zawartości

Krzysztof Górski (astronom)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Marian Górski
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1957
Działdowo

prof. dr hab. nauk fizycznych
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Habilitacja

1997 – kosmologia
Uniwersytet Warszawski

Profesura

2003

Praca naukowa
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”

Krzysztof Marian Górski (ur. 17 stycznia 1957 w Działdowie[1]) – polski astronom, zajmujący się kosmologią, profesor doktor habilitowany. Uczestnik zespołu badawczego misji satelity Planck.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończył studia astronomiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, w latach 1980–1984 odbył studia doktoranckie na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W latach 1984–1986 pracował w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk. Od 1986 do 1989 przebywał na stypendium na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. W 1987 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora nauk fizycznych[1]. W latach 1989–1991 był stypendystą Los Alamos National Laboratory, w 1991 pracował jako visiting research fellow na Uniwersytecie w Princeton i w Institute for Advanced Study, od października 1991 do lutego 1992 jako visiting scholar na Wydziale Astronomii i Astrofizyki Uniwersytetu Chicagowskiego. Od marca 1991 do stycznia 1993 uczestniczył w jako konsultant w projekcie COBE[1].

Od marca 1992 do października 1992 pracował w Centre national de la recherche scientifique, od października 1992 do stycznia 1993 w Instytucie Fizyki Teoretycznej Yukawy na Uniwersytecie w Kyoto[1]. Od lutego 1993 do czerwca 1996 był zatrudniony w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda, najpierw w programie Universities Space Research Association, następnie w projekcie z Raytheon STX[1].

Od czerwca 1996 do sierpnia 1999 pracował w Centrum Astrofizyki Teoretycznej w Kopenhadze. Od października 1997 uczestniczył w misji satelity Planck[1]. W grudniu 1997 Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego nadał mu stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Wielkoskalowa struktura Wszechświata w pomiarach pola prędkości galaktyk i anizotropii kosmicznego promieniowania tła”[2]. Od sierpnia 1999 do grudnia 2002 pracował w centrali Europejskiego Obserwatorium Południowego w Garching bei München. Od 2003 jest zatrudniony w Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology (CalTech)[1]. W tym samym roku otrzymał tytuł profesora nauk fizycznych[1]. Jest także pracownikiem Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego[3].

Jako członek zespołu naukowego misji satelity Planck był laureatem zespołowych nagród NASA za 2010, 2011 i 2014[4][5] oraz Gruber Cosmology Prize (2018)[6]. W 2011 otrzymał NASA Exceptional Achievement Medal, w 2019 NASA Exceptional Technology Achievement Medal[5]. W 2020 otrzymał nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk matematyczno-fizycznych i inżynierskich za opracowanie i wdrożenie metodologii analizy map promieniowania reliktowego, kluczowych dla poznania wczesnych etapów ewolucji Wszechświata[5].

19 lutego 2023 został powołany na stanowisko sekretarza generalnego Akademii Kopernikańskiej[7].

W swojej pracy naukowej zajmuje się kosmologią obserwacyjną, wielkoskalową strukturą Wszechświata i mechanizmem powstawania galaktyk. Zajmuje się badaniami mikrofalowego promieniowania tła (CMB)[5].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]