Kasztelania
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 |
Ten artykuł należy dopracować: przedstawiono sytuację tylko z polskiej perspektywy – artykuł powinien być przekrojowy. Pomóż go poprawić. |
Kasztelania, okręg grodowy – jednostka administracyjna podziału terytorialnego średniego szczebla w średniowiecznej Polsce wchodząca w skład danej ziemi lub prowincji, ośrodkiem kasztelanii był kasztel (zamek lub znaczący gród); kasztelania odpowiadała późniejszemu (od XV w.) powiatowi.
Spis treści
Historia[edytuj]
W XII, XIII i początkach XIV wieku kasztelania stanowiła podstawową jednostkę administracyjną zastępującą dawne okręgi grodowe i opola[1]. Zmniejszenie roli administracyjnej kasztelanii nastąpiło w XIV wieku. Funkcje administracyjno-gospodarcze kasztelanów przejęli wówczas starostowie, a sądowe – sądy ziemskie obejmujące swoją działalnością powstające wtedy powiaty[2] .
Urzędnikiem sprawującym zarząd nad takim okręgiem grodowym był kasztelan.
Przypisy
- ↑ opole łac. vicina jednostka administracyjna, i sądownicza (od XIII. w., prawo książęce), później kasztelania; w obrębie opola wszyscy są sąsiadami, opole poświadcza stan prawny ziemi; odpowiadało solidarnie za zbrodnie popełniane w jego obrębie; obowiązane było do «śladu», tj. do pościgu za zbrodniarzem [w:] Jacek S. Matuszewski. Vicinia id est. poszukiwania alternatywnej koncepcji staropolskiego opola. 1991. s. 223.
- ↑ Guldon Zenon: Podziały administracyjne Kujaw i ziemi dobrzyńskiej w XIII-XIV wieku: Warszawa, Poznań : Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974
Zobacz też[edytuj]
- Kasztelania biechowska
- Kasztelania bytomska
- Kasztelania gnieźnieńska
- Kasztelania sieradzka
- Kasztelania oświęcimska
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Kasztelania w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, T. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.
