Leon Horodecki
| |
 pułkownik dyplomowany artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 1969 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
1 Dywizjon Artylerii Konnej |
| Stanowiska |
adiutant Marszałka |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
         
| |
.JPG)
Leon Janusz Horodecki h. Świnka (ur. 22 kwietnia 1898 w Sosnówce, zm. 15 maja 1969 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 22 kwietnia 1898 w Sosnówce na Podolu[1]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej za co otrzymał Order Virtuti Militari. Od 1921 do 1923 był adiutantem marszałka Józefa Piłsudskiego[2]. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 dniem czerwca 1919[3][4], a następnie do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[5][6]. Jako oficer nadetatowy 1 dywizjonu artylerii konnej służył w Kwaterze Wojskowej Prezydenta Rzeczypospolitej w 1923 pełniąc funkcję I adiutanta przybocznego Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego[2][7][8]. W czerwcu 1924 został przesunięty na stanowisko II adiutanta przybocznego[9], a później na stanowisko oficera ordynansowego[10][11].
Z dniem 20 lipca 1925 został przydzielony do macierzystego 1 dak z jednoczesnym przeniesieniem służbowym do 1 pułku szwoleżerów na okres trzech miesięcy „celem praktycznego zapoznania się z organizacją, uzbrojeniem i regulaminami” oddziałów broni[12][13]. Z dniem 1 listopada 1925 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1925–1927[2][14]. W maju 1926 roku został ranny w czasie zamachu stanu[15]. Z dniem 28 października 1927 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do dowództwa 3 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Wilnie na stanowisko oficera sztabu[2][16][17]. 17 grudnia 1931 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów artylerii[18]. W 1932 był oficerem sztabu w dowództwie Obszaru Warownego Wilno[2][19]. Od 26 kwietnia 1937 roku do 24 marca 1939 roku dowodził II dywizjonem 10 pułku artylerii lekkiej w Łodzi[20][21]. Wiosną 1939 roku został przeniesiony do Oddziału IV Sztabu Głównego w Warszawie i przydzielony do Wydziału Zaopatrywania i Ewakuacji. Do wybuchu wojny zajmował się „sprawami odwodowych jednostek służb Naczelnego Wodza i przewidywaniami dotyczącymi tzw. „Odwodu Warszawa” tj. armii gen. Dąb-Biernackiego na wypadek „Z”[22]. W czasie kampanii wrześniowej był delegatem naczelnego kwatermistrza w dowództwie Frontu Północnego[23].
Jego żoną została Anna z domu Taraszkiewicz, a ich synem był Andrzej Horodecki (1925–2011, profesor inżynier)[24].
W publikacjach dotyczących lat późniejszych pojawił się oficer w stopniu podpułkownika i pułkownika dyplomowanego o tożsamości Janusz Horodecki; m.in. podczas kampanii wrześniowej[25], podczas okupacji niemieckiej[26], w 1947 płk dypl. J. Horodecki opublikował artykuł „Artyleria 1 Armii WP w działaniach nad Turią i Bugiem – lipiec 1944”[27]. Według jednego ze źródeł Leon Horodecki zmarł w 1967 w Oxfordshire[28].
Zmarł 15 maja 1969 roku w Warszawie[29].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6516[30][31][17]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[31][17]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)[32][33][34]
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)[35][36][17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[36][17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Watykan)[17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Czarnej (III Republika Francuska)[17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Oranje-Nassau (Watykan)[17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Korony Włoch (Włochy)[17]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[17]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-02-09].
- ↑ a b c d e Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 825.
- ↑ Adam Ludwik Korwin-Sokołowski: Fragmenty wspomnień 1910–1945 (cz. 2). osadnicy.org. s. 21–23. [dostęp 2016-12-04].
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 747.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 466.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 3, 801.
- ↑ Kronika polityczna. „Kurier Warszawski”, s. 18, Nr 21 z 21 stycznia 1923.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 3, 720.
- ↑ Prezydent Rzeczypospolitej w Krakowie. „Kurier Warszawski”, s. 10, Nr 139 z 18 maja 1924.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 74 z 17 lipca 1925 roku, s. 390.
- ↑ Przegląd Artyleryjski ↓, Nr 7-8 lipiec-sierpień 1925 roku, s. 284.
- ↑ Przegląd Artyleryjski ↓, Nr 11-12 listopad-grudzień 1925 roku, s. 461.
- ↑ Trzecia lista zabitych i rannych. „Kurier Warszawski”, s. 19, Nr 133 z 16 maja 1926.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 312.
- ↑ a b c d e f g h i j Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 436.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 400.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 185, 483.
- ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 570.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 729.
- ↑ Pajączkowski-Dydyński 1940 ↓, s. 48.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 337.
- ↑ Jadwiga Ślawska-Szalewicz: Prof. dr hab. inż. Andrzej Horodecki – wspomnienie. okiemjadwigi.pl, 2011-03-29. [dostęp 2016-12-04].
- ↑ Łukasz Grzegorczyk: Kampania wrześniowa w rejonie Klwowa i Odrzywołu. klwow.pl. s. 3. [dostęp 2016-12-04].
- ↑ Aleksander Majewski: Żołnierz Wolności. Historia mjr. Józefa Wysockiego. fronda.pl, 2010-11-15. [dostęp 2016-12-04].
- ↑ Przegląd Artyleryjski ↓, Nr 1 styczeń-luty 1947 roku, s. 26-46.
- ↑ Leon Horodecki. ancestry.co.uk. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 585.
- ↑ Dział urzędowy. Zawodowi oficerowie artylerii odznaczeni Krzyżem „Virtuti Militari” V kl.. „Przegląd Artyleryjski”, s. 79, Nr 10, 11, i 12 z 15 grudnia 1923.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 801.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 19, 11 listopada 1936.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 161.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 3.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 720.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Przegląd Artyleryjski.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Horodecki Leon Janusz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.20-1374 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-30].
- Jerzy Pajączkowski-Dydyński: Uzupełnienie sprawozdania dla Biura Rejestracji Ministerstwa Spraw Wojskowych, Paryż 15 kwietnia 1940, sygn. B.I.8a. www.pism.co.uk, 1940. [dostęp 2016-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 lipca 2017)].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929–1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.
- Adiutanci Józefa Piłsudskiego
- Adiutanci przyboczni Prezydenta II Rzeczypospolitej
- Horodeccy herbu Świnka
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie artylerii Wojska Polskiego 1943–1989
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Podpułkownicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Czarnej
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Włoch
- Polacy odznaczeni Orderem Oranje-Nassau
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego
- Szefowie sztabu 19 Dywizji Piechoty (II RP)
- Uczestnicy walk przewrotu majowego 1926 (strona Józefa Piłsudskiego)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1898
- Zmarli w 1969