Lepkościomierz Barbego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lepkościomierz Barbego – rodzaj lepkościomierza porównawczego stosowanego głównie we Francji, w którym podstawą pomiaru lepkości względnej jest ilość płynu w [cm³] jaka wypłynie przez kalibrowaną kapilarę umieszczoną w dolnej części zbiornika pomiarowego. Dla zapewnienia wymaganej temperatury zbiornik jest termostatowany. Uzyskaną wielkość oznacza się jako stopnie Barbe [°B].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Lawrowski: Tribologia. Tarcie, zużywanie i smarowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993.
  • Michał Hebda, Andrzej Wachal: Trybologia. [dostęp 2012-12-28].