Limonit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Limonit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

żelaziak brunatny

Skład chemiczny

2Fe2O3 • nH2O[potrzebny przypis]

Twardość w skali Mohsa

5 do 5,5

Przełam

muszlowy, ziemisty

Łupliwość

niemożliwa do określenia

Układ krystalograficzny

zmienny

Gęstość minerału

2,7- 4,3 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

żółtobrązowa, czarna

Rysa

żółtobrązowa

Połysk

ziemisty, półmetaliczny

Limonit - ruda darniowa

Limonit (żelaziak brunatny) – bardzo drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina minerałów (tlenków i wodorotlenków żelaza), kiedyś uważana za odrębny minerał. Według dzisiejszych podziałów jest to rodzaj skały. Substancja bardzo pospolita, rozpowszechniona i spotykana w miejscach występowania goethytu.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym składnikiem jest goethyt i lepidokrokit. Oprócz tego limonit zawiera też domieszki minerałów ilastych. W przypadku występowania w limonicie większej ilości materiałów ilastych mówimy o nim:

  • ochra – jeśli ma dużo hematytu to „ochra czerwona”;
  • umbra - jeśli zawiera tlenki i wodorotlenki manganu
  • bądź antymon – „ochra antymonowa”.

W budownictwie limonit wpływa negatywnie na estetykę betonów architektonicznych gdyż jest przyczyną pojawiania się rdzawych przebarwień na gotowych elementach betonowych.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Powstaje w wyniku procesów hydrotermalnych, także w sedymentacyjnych – zachodzących w bagnach; w jeziorach; w wodach morskich. Tworzy się też na podmokłych, wilgotnych łąkach pod darnią. Występuje w strefie utleniania złóż kruszców żelaza, jako spoiwo. Występuje w: luźnych, ziemistych masach (ruda darniowa, ruda kuchowa, piasek żelazisty), zbitych, porowatych agregatach (ruda skalista, mydlak), skupieniach skorupowych, naciekowych, konkrecjach.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: występuje m.in. w rejonie śląsko-krakowskim, w Górach Świętokrzyskich, na Dolnym Śląsku, ziemi lubuskiej.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

goethyt, limonit włóknisty, ochra żelazista, ruda bagienna, ruda darniowa, ruda jeziorna, żelaziak brunatny, żelaziak oolitowy, kakoksen

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]