51°08′05″N 16°47′01″E/51,134722 16,783611Lutynia (gmina Miękinia)
| Artykuł |
51°8′5″N 16°47′1″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
51°8'N, 16°48'E, 51°8'7.51"N, 16°47'2.47"E |
| - błąd |
2312 m |
| Odległość |
1219 m |
| wieś | |
 Lutynia widziana z Karczyc | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
2447[1] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-330[2] |
| Tablice rejestracyjne |
DSR |
| SIMC |
0877387 |
Położenie na mapie gminy Miękinia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
| 51°08′05″N 16°47′01″E/51,134722 16,783611
| |
_ID_597181.jpg)
_ID_597182.jpg)
.jpg)
Lutynia (niem. Leuthen[3]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Miękinia.
W latach 1945-1954 wieś należała i była siedzibą władz gminy Lutynia, następnie do końca 1972 gromady Lutynia. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Krótki opis[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości funkcjonuje zespół szkół podstawowych, parafia, urząd pocztowy, przedsiębiorstwa, sklepy. W ostatnich latach, ze względu na bliskość Wrocławia wieś silnie się rozbudowuje oraz jej populacja stale się zwiększa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Tutaj 5 grudnia 1757 roku miała miejsce bitwa pod Lutynią.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
- kościół parafialny św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, gotycki zbudowany w XIV w., przebudowany w 1610 r. i w XIX w. W czasie bitwy w 1757 r. w bardzo znacznym stopniu zniszczony, a następnie odbudowany. Z gotyckiego wyposażenia przetrwało kamienne sakramentarium z XV w. i figura św. Anny Samotrzeciej z początku XVI w. Pod koniec XVIII w. w zbudowano klasycystyczną ambonę
- mur obronny wokół cmentarza z bastejami i renesansową bramą wjazdową ozdobioną sgraffito, z 1610 r[5].
- zabytkowy budynek dawnego Muzeum Bitwy pod Lutynią, ul. Kościelna 45, z około 1920 r.
- wiatrak koźlak, z 1845 r.
inne zabytki:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, pomocniczy pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, bezstylowy, z XIX w.
- pomniki bitwy pod Lutynią.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Lutynię przechodzą:
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-03].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 695 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 154. [dostęp 2012-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 398.
- ↑ Wokół Wrocławia. Grzegorz Zwoliński (red.). T. M-33-33/34. Wrocław: Studio PLAN, 2012. ISBN 978-83-62645-47-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czesław Cetwiński, 1987. Zabytki architektury w województwie wrocławskim. Wyd. Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zespół Szkół im. Jana Pawła II w Lutyni
- Stowarzyszenie Przyjaciół Lutyni. stowarzyszenielutynia.bdl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-08)].
