Mark Clattenburg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark Clattenburg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1975
Consett

Zawód

Sędzia piłkarski

Kariera sędziowska
Lata Rozgrywki
2000–2004 English Football League
2004–2017 Premier League
2017–2019 I liga Saudyjska
2019– Chinese Super League
2006–2008 Puchar Intertoto UEFA
2006–2017 Liga Europy UEFA
2010–2017 Liga Mistrzów UEFA
2011 Mistrzostwa Świata U-20
2012 Igrzyska Olimpijskie
2013 Mistrzostwa Świata U-17
2014 Superpuchar Europy
2016 Mistrzostwa Europy

Mark Clattenburg (ur. 13 marca 1975 w Consett[1]) – angielski sędzia piłkarski prowadzący mecze w Chinese Super League. W latach 2004-2017 sędzia w Premier League oraz sędzia międzynarodowy w latach 2006–2017.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Mark Clattenburg debiutował na poziomie English Football League w dniu 12 sierpnia 2000 roku w meczu EFL League Two pomiędzy Chesterfield F.C. oraz York City F.C. W ciągu czterech lat awansował do grupy sędziów Select Group, czyli arbitrów rozstrzygających spotkania w Premier League[1]. Na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w Anglii debiutował 21 sierpnia 2004 roku w meczu Crystal Palace F.C. - Everton F.C. (1:3)[2].

Dwa lata później został awansowany do grupy sędziów międzynarodowych. Pierwszym prowadzonym przez niego meczem było spotkanie 3 rundy Pucharu Intertoto pomiędzy Herthą BSC i FK Moskwa (0:0) rozegrane 16 lipca 2006 roku. Jedenaście dni później zadebiutował w rozgrywkach Pucharu UEFA prowadząc mecz Omonia Nikozja - HNK Rijeka (2:1). W listopadzie 2006 roku po raz pierwszy został delegowany na mecz seniorskich reprezentacji narodowych w którym Australia podejmowała Ghanę (1:1).

Latem 2008 roku został wyznaczony do prowadzenia spotkania o Tarczę Wspólnoty, jednak mecz ten został mu odebrany ze względu na wszczęte postępowanie w sprawie zadłużenia firmy powiązanej z sędzią Clattenburgiem[3]. Angielska federacja zawiesiła arbitra do czasu wyjaśnienia sprawy. W styczniu 2009 roku pojawiły się informacje o rozwiązaniu umowy Clattenburga z PGMO (organizacja zarządzająca sędziami w lidze angielskiej). Dodatkowo wyszło na jaw, że Clattenburg miał wysyłać e-maile z pogróżkami do osoby wnoszącej sprawę[4]. Ostatecznie po apelacji, Clattenburg został ukarany zawieszeniem na okres ośmiu miesięcy i mógł wrócić do sędziowania 8 kwietnia 2009 roku[5].

W roku 2010 zadebiutował w Lidze Mistrzów prowadząc mecz drugiej rundy kwalifikacji pomiędzy Hapoel Tel Awiw oraz FK Željezničar. W tej samej edycji poprowadził po raz pierwszy mecz w fazie grupowej w dniu 3 listopada 2010 roku prowadząc mecz AJ Auxerre oraz AFC Ajax.

W 2011 roku FIFA wybrała go na jednego z sędziów Mistrzostw Świata U-20. W roku 2012 pojechał na Euro 2012 jako dodatkowy sędzia asystent (sędzia bramkowy) w zespole Howarda Webba. W sierpniu tego samego roku pojechał na Letnie Igrzyska Olimpijskie, gdzie był sędzią meczu finałowego pomiędzy Meksykiem i Brazylią.

28 października 2012 roku Chelsea F.C. złożyła oficjalne zawiadomienie do angielskiej federacji przeciwko Clattenburgowi za używanie nieodpowiedniego języka w rozmowie z ich zawodnikiem Johnem Obi Mikelem. Zarzutów tych nigdy nie udowodniono, natomiast nigeryjski piłkarz otrzymał karę trzech meczy zawieszenia za wtargnięcie do szatni sędziów po meczu[6]. Do prowadzenia spotkań arbiter wrócił 26 listopada 2012 roku.

11 sierpnia 2013 r. Clattenburg sędziował mecz o Tarczę Wspólnoty pomiędzy Manchester United a Wigan Athletic. Rok później otrzymał możliwość poprowadzenia spotkania o Superpuchar Europy UEFA pomiędzy Realem Madryt a Sevillą.

15 grudnia 2015 r. Komitet Sędziowski UEFA wybrał Clattenburga jako jednego z 18 arbitrów głównych do sędziowania podczas Mistrzostw Europy we Francji w 2016 r. W roku 2016 Clattenburg otrzymał możliwość poprowadzenia aż trzech finałów prestiżowych rozgrywek. Najpierw 21 maja 2016 r. Clattenburg sędziował finał Pucharu Anglii pomiędzy Crystal Palace a Manchester United. Zaledwie tydzień później wyszedł na boisko jako rozjemca w finale Ligi Mistrzów pomiędzy Realem Madryt a Atletico Madryt. Trzeci finał miał miejsce 8 lipca 2016 r. po decyzji Komitetu Sędziowskiego UEFA o nominacji Clattenburga jako arbitra głównego finału Mistrzostw Europy we Francji pomiędzy Portugalią a Francją.

28 grudnia 2016 r. Na gali Globe Soccer Awards Clattenburga wybrano najlepszym sędzią 2016 roku na świecie[7].

16 lutego 2017 r. oficjalna strona angielskiej ekstraklasy poinformowała, że Mark Clattenburg odchodzi z Premier League i przenosi się do Arabii Saudyjskiej, gdzie będzie sędziował mecze tamtejszej ligi. Kilka dni później władze Premier League poinformowały, że przeniesienie nastąpi dopiero po zakończeniu sezonu 2016/2017, a sam Clattenburg zostanie szefem sędziów w Arabii Saudyjskiej[8].

Clattenburg przez 18 miesięcy łączył obowiązki szefa sędziów w Arabii Saudyjskiej z sędziowaniem niektórych spotkań rozgrywanych tamże[9]. Niecałe dwa tygodnie później ogłoszono, że Clattenburg zostanie jednym z arbitrów prowadzących spotkania w Chinese Super League[10].

W 2020 r. przyznał, że podczas finału Ligi Mistrzów w 2016 r., pomiędzy Realem Madryt a Atlético Madryt, popełnił błąd, uznając tym pierwszym gola zdobytego ze spalonego[11][12].

EURO 2016[edytuj | edytuj kod]

Mark Clattenburg na Mistrzostwa Europy pojechał z 3 sędziami asystentami i 2 sędziami dodatkowymi.

Sędziowie asystenci Sędziowie dodatkowi
Simon BeckAnglia Anthony TaylorAnglia
Jake CollinAnglia Andre MarrinerAnglia
Stuart Burt (rez.)Anglia

Mark Clattenburg na Mistrzostwach Europy sędziował w 4 meczach.

Lp. Data Miejsce Sędziowane mecze Rezultat Faza turnieju
1. 13 czerwca 2016 Parc OL, Lyon BelgiaBelgia -Włochy Włochy 0:2 Faza grupowa
2. 17 czerwca 2016 Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne CzechyCzechy -Chorwacja Chorwacja 2:2 Faza grupowa
3. 25 czerwca 2016 Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne SzwajcariaSzwajcaria -Polska Polska 1:1

k. 4:5

1/8 finału
4. 10 lipca 2016 Stade de France, Saint-Denis PortugaliaPortugalia -Francja Francja 0:0

(dogr.) 1:0

Finał

Kartki[edytuj | edytuj kod]

Żółta kartka Czerwona kartka
23 0

Zawodnicy ukarani kartkami[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik Reprezentacja Żółta kartka Czerwona kartka
Jan Vertonghen Belgia Belgia 1 0
Giorgio Chiellini Włochy Włochy 1 0
Éder Włochy Włochy 1 0
Leonardo Bonucci Włochy Włochy 1 0
Thiago Motta Włochy Włochy 1 0
Tomáš Sivok Czechy Czechy 1 0
Milan Badelj Chorwacja Chorwacja 1 0
Marcelo Brozović Chorwacja Chorwacja 1 0
Domagoj Vida Chorwacja Chorwacja 1 0
Fabian Schär Szwajcaria Szwajcaria 1 0
Johan Djourou Szwajcaria Szwajcaria 1 0
Artur Jędrzejczyk Polska Polska 1 0
Michał Pazdan Polska Polska 1 0
Cédric Portugalia Portugalia 1 0
João Mário Portugalia Portugalia 1 0
Raphaël Guerreiro Portugalia Portugalia 1 0
William Carvalho Portugalia Portugalia 1 0
José Fonte Portugalia Portugalia 1 0
Rui Patrício Portugalia Portugalia 1 0
Samuel Umtiti Francja Francja 1 0
Blaise Matuidi Francja Francja 1 0
Laurent Koscielny Francja Francja 1 0
Paul Pogba Francja Francja 1 0

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]