Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2018

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2018
361˚ World Men's Curling Championship 2018
2017 2019
Dyscyplina

curling

Organizator

WCF

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Las Vegas Stany Zjednoczone

Otwarcie

31 marca 2018

Zamknięcie (finał)

8 kwietnia 2018

Liczba drużyn

13

I miejsce

 Szwecja

II miejsce

 Kanada

III miejsce

 Szkocja

Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2018 – turniej, który odbył się w dniach 31 marca - 8 kwietnia 2018 w amerykańskim Las Vegas. Mistrzami świata zostali Szwedzi.

Stany Zjednoczone gościły mistrzostwa świata mężczyzn w curlingu po raz ósmy (ostatni raz w 2008).

Korea Południowa, Szwecja i Włochy wystawiły te same drużyny, które reprezentowały te państwa na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu.

Sponsorem tytularnym turnieju był 361˚.

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Do turnieju zakwalifikowało się 13 reprezentacji.

Reprezentacje[edytuj | edytuj kod]

Państwo Czwarty Trzeci Drugi Otwierający Rezerwowy
 Chiny Zou Dejia Zou Qiang Xu Jingtao Shao Zhilin Ma Yanlong
 Holandia Jaap van Dorp Wouter Goesgens Laurens Hoekmam Carlo Glasbergen Alexander Magan
 Kanada Brad Gushue Mark Nichols Brett Gallant Geoff Walker Thomas Sallows
 Korea Południowa Kim Chang-min Seong Se-hyeon Kim Min-chan Lee Ki-bok Oh Eun-su
 Japonia Go Aoki Masaki Iwai Ryotaro Shukuya Yutaka Aoyama Koji Nisato
 Niemcy Alexander Baumann Walter Manuel Daniel Herberg Ryan Sherrard Sebastian Schweizer
 Norwegia Steffen Walstad Markus Hoiberg Magnus Nedregotten Magnus Trulsen Vaagberg -
 Rosja Aleksiej Timofiejew Siergiej Głuchow Artur Rażabow Jewgienij Klimow Artiom Szmakow
 Stany Zjednoczone Greg Persinger Rich Ruohonen Colin Hufman Philip Tilker Christopher Plys
 Szkocja Bruce Mouat Grant Hardie Bobby Lammie Hammy McMillan Ross Paterson
 Szwajcaria Marc Pfister Enrico Pfister Raphael Maerki Simon Gempeler Jan Hess
 Szwecja Niklas Edin Oskar Eriksson Rasmus Wranå Christoffer Sundgren Henrik Leek
 Włochy Amos Mosaner Joel Retornaz Andrea Pilzer Fabio Ribotta Daniele Ferrazza

pogrubieniem oznaczono skipów.

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Round Robin rozegrany został w systemie kołowym (każdy z każdym). Odbyło się 20 kolejek. W każdej z nich wystąpiło osiem drużyn (rozegrane zostały cztery mecze). Do fazy play-off awansowało sześć najlepszych drużyn. W I rundzie fazy play-off 4 drużyna po Round Robin zagrała z 5 drużyną, a 3 z 6. Zwycięzcy awansowali do półfinałów, w których zagrali z 1 drużyną po Round Robin (zwycięzca meczu 4 vs 5) i z 2 drużyną po Round Robin (zwycięzca meczu 3 vs 6). Zwycięzcy półfinałów zagrali o mistrzostwo w finale, a przegrani w meczu o brązowy medal.

Round Robin[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Kwalifikacja do fazy play-off
Państwo Skip W P
 Szwecja Niklas Edin 11 1
 Szkocja Bruce Mouat 11 1
 Kanada Brad Gushue 9 3
 Korea Południowa Kim Chang-min 7 5
 Norwegia Steffen Walstad 7 5
 Stany Zjednoczone Rich Ruohonen 6 6
 Szwajcaria Marc Pfister 6 6
 Włochy Joël Retornaz 5 7
 Rosja Aleksiej Timofiejew 5 7
 Holandia Jaap van Dorp 4 8
 Japonia Masaki Iwai 3 9
 Chiny Zou Dejia 3 9
 Niemcy Alexander Baumann 1 11

Play-off[edytuj | edytuj kod]

  Kwalifikacje     Półfinały     Finał
                           
        1   Szwecja 9  
  4   Korea Południowa 7     4   Korea Południowa 8    
  5   Norwegia 5         1   Szwecja 7
      3   Kanada 3
        2   Szkocja 5    
  3   Kanada 6     3   Kanada 9  
  6   Stany Zjednoczone 4  
Mecz o 3. miejsce
   
4  Korea Południowa 4
2  Szkocja 11


Play-off kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

7 kwietnia, 8:30 GMT-7

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Korea Południowa Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 2 0 1 0 0 1 0 2 0 1 7
 Norwegia 0 1 0 2 0 0 1 0 1 0 5
Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 1 0 0 0 1 0 2 0 1 6
 Stany Zjednoczone 0 0 0 1 0 0 2 0 1 0 4

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

7 kwietnia, 13:30 GMT-7

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Ogółem
 Szwecja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 0 0 3 0 0 2 0 2 0 1 9
 Korea Południowa 0 1 1 0 2 2 0 1 0 1 0 8

7 kwietnia, 18:30 GMT-7

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szkocja 2 0 0 2 0 1 0 0 0 X 5
 Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 0 2 1 0 1 0 3 1 1 X 9

Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia, 12:00 GMT-7

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szkocja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 0 3 2 4 0 1 0 X X 11
 Korea Południowa 0 2 0 0 0 1 0 1 X X 4

Finał[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia, 17:00 GMT-7

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szwecja 0 0 2 2 1 0 2 0 X X 7
 Kanada 0 0 0 0 0 1 0 2 X X 3

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Mistrzowie świata
Wicemistrzowie świata
3 miejsce
# Państwo Skip
1  Szwecja Niklas Edin
2  Kanada Brad Gushue
3  Szkocja Bruce Mouat
4  Korea Południowa Kim Chang-min
5  Norwegia Steffen Walstad
5  Stany Zjednoczone Rich Ruohonen
7  Szwajcaria Marc Pfister
8  Włochy Joël Retornaz
9  Rosja Aleksiej Timofiejew
10  Holandia Jaap van Dorp
11  Japonia Masaki Iwai
12  Chiny Zou Dejia
13  Niemcy Alexander Baumann

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]