Mistrzostwa świata w saneczkarstwie
Mistrzostwa Świata w saneczkarstwie zostały rozegrane po raz pierwszy w 1955 roku w stolicy Norwegii – Oslo. W premierowych zawodach rozegrano trzy konkurencje: start jedynek kobiet, jedynek mężczyzn oraz dwójek mężczyzn.
Początkowo rozgrywano zawody na torach naturalnych. Działo się tak do 1979 roku. Wtedy to rozegrano pierwsze mistrzostwa na sztucznym torze w Königssee.
Dotychczas anulowano dwa razy zawody o mistrzostwa świata. Pierwszy raz nie zdecydowano się na tę imprezę w roku olimpijskim 1956, gdy igrzyska olimpijskie odbywały się w Cortina d’Ampezzo. Jednak w programie igrzysk nie było saneczkarstwa, które weszło do programu igrzysk w 1964 roku. Drugi raz mistrzostwa nie odbyły się w 1966 roku w NRD-owskiej miejscowości – Friedrichroda. W 1959 roku nie odbyły się ślizgi w konkurencji dwójek mężczyzn z powodu niekorzystnej pogody.
Dwukrotnie mistrzostwa odbyły się w Krynicy. Pierwszy raz odbyły się w 1958 roku i były to trzecie tego typu zawody. Cztery lata później Krynica ponownie była gospodarzem mistrzostw.
Dotychczas najwięcej medali zdobyli Niemcy (NRD i RFN): 89 medali złotych, a wszystkich 224. Drudzy pod tym względem Austriacy, zdobyli 22 złote medale, a wszystkich łącznie 78. Polska znajduje się na czwartym miejscu, gdyby połączyć reprezentacje: Niemiec, RFN i NRD. W oddzielnym rankingu zajmuje 6. miejsce, mając na koncie pięć złotych, sześć srebrnych i pięć brązowych medali.
Kobiety
jedynki
_1966,_MiNr_1157.jpg){kind=link}
Mężczyźni
jedynki
dwójki
- W roku 1959 nie rozegrano dwójek.
Drużynowo
Zobacz też
- Puchar Świata w saneczkarstwie (tory lodowe)
- Medaliści igrzysk olimpijskich w saneczkarstwie
- Saneczkarstwo na zimowych igrzyskach olimpijskich
- Saneczkarstwo (tory naturalne)
