Międzygórz
50°44′36″N 21°33′23″E/50,743333 21,556389| wieś | |
 Ruiny zamku w Międzygórzu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2019) |
192[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-641[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TOP |
| SIMC |
0797412[4] |
Położenie na mapie gminy Lipnik  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
| 50°44′36″N 21°33′23″E/50,743333 21,556389[1]
| |
Międzygórz – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Lipnik[4][6].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Przez wieś przechodzi 
zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa oraz 
zielony szlak rowerowy do Opatowa.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0797429 | Nowa Wieś | część wsi |
| 1065645 | Rogal | kolonia |
| 0797435 | Stara Wieś | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miedzygórz w wieku XIX wieś nad rzeką Opatówką w powiecie sandomierskim, gminie Lipnik[7], parafii Malice, odległy 14 wiorst od Sandomierza.
W roku 1885 posiadał 27 domów i 164 mieszkańców, 700 mórg ziemi dworskiej, 247 mórg włościańskiej.
W 1827 r. było tu 20 domów 142 mieszkańców. W XV w. dziedzicem był Jan herbu Topór. Obok łanów kmiecych istniały karczmy, zagrodnicy, folwark i młyn (Długosz L.B. t.I s.388). Na wzgórza pod lasem stoją ruiny zamku, podobno Zaklików następnie rodziny Jawornickich, do której dawniej Międzygórz należał[8].
Kamieniołom w Międzygórzu[edytuj | edytuj kod]
Obecnie nieczynny kamieniołom położony 1,5 km na południowy wschód od centrum Międzygórza, odsłania staropaleozoiczne skały osadowe. Wyrobisko znajduje się we wschodnim zboczu głęboko wciętej doliny bocznego dopływu Opatówki[9].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Ruiny zamku, początkowo królewskiego, podarowanego w 1370 przez króla Kazimierza Wielkiego Janowi Zaklice herbu Topór. Zamek został przebudowany w XVI wieku w stylu renesansowym. Zniszczony prawdopodobnie w 1655 podczas najazdu Szwedów. Zachowane fragmenty ścian i murów.
- Wpisane do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.520 z 31.03.1971 i z 14.06.1977)[10].
- Kurhany, prawdopodobnie wczesnośredniowieczne, odkryte w 2004 roku w miejscowym lesie.
- Kamieniołom, nieczynny od lat 50. XX wieku. Widoczne staro paleozoiczne skały osadowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 80148
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 10 [dostęp 2022-04-10]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 787, 788 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Lipnik. Urząd Gminy Lipnik. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Międzygórz, wś, wieś nad rz. Opatówką, gm. Lipnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 374.
- ↑ Międzygórz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 374.
- ↑ Kamieniolom ↓.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 37 [dostęp 2015-11-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kamieniolom: Skały dolnego ordowiku w kamieniołomie w Międzygórzu. [dostęp 2015-04-14].
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
