Przejdź do zawartości

Ochotnicze Hufce Pracy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedziba Komendy Głównej OHP przy ul. Tamka 1 w Warszawie

Ochotnicze Hufce Pracy (OHP) – ogólnopolska zhierarchizowana służba działająca w formie państwowej jednostki budżetowej podlegającej ministrowi właściwemu ds. pracy, wykonująca zadania państwa w zakresie zatrudnienia oraz przeciwdziałania marginalizacji i wykluczeniu społecznemu młodzieży, a także zadania w zakresie jej kształcenia i wychowania.

Siedziba Komendy Głównej OHP znajduje się przy ul. Tamka 1 w Warszawie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Służba została utworzona 13 czerwca 1958 roku uchwałą Rady Ministrów nr 201/58[1] jako następczyni rozwiązanej w 1955 roku Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” (SP). OHP w swych założeniach nawiązywały do przedwojennej tradycji Junackich Hufców Pracy (JHP) działających w latach 1936–1939 roku[potrzebny przypis]. Celem działania hufców było zapewnienie młodzieży obojga płci pracy równocześnie z umożliwieniem jej nabycia kwalifikacji zawodowych w połączeniu z zapewnieniem jej ogólnej oświaty i wychowania obywatelskiego[a].

Przysięga junaka Ochotniczych Hufców Pracy

Nabór pierwszych junaków (uczestników hufców) odbył się pomiędzy 20 czerwca a 30 listopada 1958 roku. Zorganizowano cztery hufce w Bieszczadach, liczące łącznie 1200 junaków, które skierowano do pracy przy budowie kolei wąskotorowej Rzepedź–Moczarne oraz jeden stacjonarny hufiec na Śląsku, skierowany do pracy w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu. Kolejny hufiec pracował w rozbudowywanej wówczas Kopalni i Elektrowni Turów.

Od początku istnienia hufców aż do upadku systemu socjalistycznego w Polsce w roku 1989 w organizacji tej znaczny swój udział miały struktury zmilitaryzowane oraz Obrona Cywilna[2]. Po roku 1989 struktury te, wraz z zawodowymi wojskowymi, zostały z hufców wyprowadzone.

Przemiany organizacyjne w OHP przeprowadzono w oparciu o stosowne ustawy – z 7 września 1991 roku o systemie oświaty[3] oraz z 16 października 1991 roku o zatrudnieniu i bezrobociu[4] – i wydane na ich podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z 8 września 1992 roku w sprawie zasad funkcjonowania hufców[5]. Kolejne rozporządzenia zostały wprowadzone 23 maja 1995 roku[6] i 11 lipca 2000 roku[7].

W 1991 roku z inicjatywy Episkopatu Polski powołano przy organizacji Krajowe Duszpasterstwo Hufców Pracy, zrzeszające katolickie dzieci i młodzież. Pierwszym krajowym duszpasterzem organizacji był w latach 1991–1994, ks. Antoni Długosz, późniejszy częstochowski biskup pomocniczy. Zadaniem krajowego duszpasterstwa OHP było m.in. koordynowanie regionalnych duszpasterstw i organizowanie corocznej pielgrzymi na Jasną Górę. Z dniem 1 lutego 2024 roku, decyzją komendanta OHP, Jerzego Budzyna zwolnieni zostali wszyscy kapelani pracujący przy organizacji, która oficjalnie zakończyła współpracę ze stroną kościelną[8][9].

Stan obecny

[edytuj | edytuj kod]
Wojewódzka Komenda OHP przy ul. Poznańskiej w Toruniu

Obecnie podstawę prawną działania OHP stanowi ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy[10], początkowo wraz z wydanym do niej rozporządzeniem z 30 grudnia 2004 roku[11], obecnie zastąpionym przez rozporządzenie 22 lipca 2011[12]

W Polsce działa 16 Wojewódzkich Komend OHP, a ich siedziby zlokalizowane są w następujących miastach[13]:

Wojewódzkie Komendy OHP

Komendanci Główni

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Surmacz (od 27 listopada 2015 do 1 lutego 2018)
  • Bogdan Ścibut (od 1 lutego 2018 do 17 listopada 2020)
  • Grzegorz Walter (od 17 listopada 2020[14] do sierpnia 2021)
  • Piotr Modzelewski (od sierpnia do października 2021, jako p.o.)
  • Małgorzata Zwiercan (od 24 października 2021 do grudnia 2023)
  • Jerzy Budzyn (od stycznia 2024)

Kierownictwo

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Budzyn – Komendant Główny OHP[15]
  • Katarzyna Juraszek – zastępca Komendanta Głównego OHP[16]
  • Agnieszka Kotewicz-Wojnowska – zastępca Komendanta Głównego OHP[17]
  • Sławomir Męcina – zastępca Komendanta Głównego OHP

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zadaniem OHP jest: 1) wychowywanie uczestników OHP przez pracę i wpajanie zasad ideowych zgodnych z założeniami programowymi ZMS i ZMW na świadomych obywateli Polski Ludowej, 2) zapewnienie uczestnikom OHP zatrudnienia i możliwości kształcenia w szkołach zawodowych lub zdobywania kwalifikacji zawodowych przez organizowanie innych form szkolenia zawodowego oraz ochrony pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, 3) przygotowanie uczestników OHP do obrony kraju przez szkolenie wojskowe i podnoszenie sprawności fizycznej. Uchwała nr 55 Rady Ministrów z 1 marca 1966 r. w sprawie dalszego rozwoju i działalności ochotniczych hufców pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Młodzieży Wiejskiej[18].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Uchwała nr 201 Rady Ministrów z 13 czerwca 1958 r. w sprawie organizowania i pracy ochotniczych hufców pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej (M.P. 1958 nr 56, poz. 322).
  2. ↑ Uchwała nr 185 Rady Ministrów z 30 czerwca 1972 (M.P. 1972 nr 36, poz. 199), Uchwała nr 260 Rady Ministrów z 16 grudnia 1982 (M.P. 1982 nr 31, poz. 267), Rozporządzenie Rady Ministrów z 5 stycznia 1987 (Dz.U. 1987 nr 2, poz. 9), Uchwała nr 139 Rady Ministrów z 8 sierpnia 1988 w sprawie oddziałów obrony cywilnej do odbywania zasadniczej służby w obronie cywilnej (M.P. 1988 nr 23, poz. 210).
  3. ↑ Dz.U. 1991 nr 95, poz. 425.
  4. ↑ Dz.U. 1991 nr 106, poz. 457.
  5. ↑ Dz.U. 1992 nr 69, poz. 347. dokumenty.rcl.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]..
  6. ↑ Dz.U. 1995 nr 59, poz. 309.
  7. ↑ Dz.U. 2000 nr 56, poz. 671.
  8. ↑ Paweł Kiermasz, Ideologiczne uprzedzenia a usuwanie kapelanów z OHP [online], Laboratorium Wolności Religijnej, 12 lutego 2024 [dostęp 2024-02-20] (pol.).
  9. ↑ Likwidacja duszpasterstwa. [dostęp 2024-02-20].
  10. ↑ Dz.U. 2022 poz. 690.
  11. ↑ Dz.U. 2005 nr 6, poz. 41.
  12. ↑ Dz.U. 2011 nr 155, poz. 920.
  13. ↑ Wojewódzkie Komendy OHP [online], ohp.pl [dostęp 2019-09-27] (pol.).
  14. ↑ Premier Jarosław Gowin powołał nowego komendanta głównego OHP. ohp.pl. [dostęp 2020-11-22].
  15. ↑ Komendant Główny OHP [online], ohp.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  16. ↑ Zastępcy Komendanta Głównego OHP [online], ohp.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  17. ↑ Kolejne zmiany w Komendzie Głównej OHP [online], ohp.pl [dostęp 2024-09-12] (pol.).
  18. ↑ M.P. 1966 nr 11, poz. 75

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ochotnicze_Hufce_Pracy&oldid=74803638”