Ocice (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ocice
wieś
Ilustracja
Pałac w Ocicach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

bolesławiecki

Gmina

Bolesławiec

Wysokość

200-220[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

974[3]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-730[4]

Tablice rejestracyjne

DBL

SIMC

0189233

Położenie na mapie gminy wiejskiej Bolesławiec
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bolesławiec, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ocice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ocice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ocice”
Położenie na mapie powiatu bolesławieckiego
Mapa konturowa powiatu bolesławieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Ocice”
Ziemia51°12′07″N 15°29′21″E/51,201944 15,489167[1]

Ocice (dawniej niem. Ottendorf[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Bolesławiec.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Ocice to duża wieś łańcuchowa o długości około 3,8 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, w północnej części Niecki Lwóweckiej, wzdłuż Mierzwińskiego Potoku, na wysokości około 200-220 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś została przyłączona do Polski w 1945 r. Jej mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec i zastąpieni polskimi osadnikami.

12 czerwca 2022 r. w Ocicach, w których mieszka wiele reemigrantów z Jugosławii i ich potomków, biskupi Andrzej Siemieniewski z Legnicy i Franjo Komarnica z Banja Luki otworzyli muzeum Sługi Bożego Antoniego Dujlovicia, chorwackiego duchownego, opiekującego się w czasie II wojny światowej Polakami w Bośni i Hercegowinie. Muzeum prowadzą siostry adoratorki[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

  • kościół par. pw. Narodzenia NMP z końca XV w. z późniejszą wieżą oraz kaplicą grobową,
  • kościół ewangelicki z 1781 r., późnobarokowy; przebudowywany w latach 1781, 1821, 1882; po 1945 r. opuszczony i zdewastowany,
  • pałac barokowy z XVI w., przebudowy w latach 1740-1745, z wcześniejszego dworu; po 1945 r. opuszczony i zdewastowany,
  • dom nr 54, z XVIII/XIX w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 91072
  2. a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 129-135. ISBN 83-85773-61-4.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 853 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
  6. Instytut Gość Media, Ocice. Muzeum ks. Antoniego Dujlovicia otwarte! [online], Instytut Gość Media, 14 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-05].
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 2. [dostęp 2012-09-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]