Pałac Biskupi w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Biskupi w Katowicach
Ilustracja
Widok Pałacu Biskupiego w Katowicach na karcie pocztowej z lat okupacji niemieckiej
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Adres

ul. Henryka Jordana 39

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

historyzm, modernizm, neoklasycyzm

Architekt

Zygmunt Gawlik, Franciszek Mączyński

Inwestor

diecezja katowicka

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1927

Ukończenie budowy

1933

Właściciel

archidiecezja katowicka

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Biskupi w Katowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Biskupi w Katowicach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Biskupi w Katowicach”
Ziemia50°15′03,19″N 19°01′08,13″E/50,250886 19,018925

Pałac Biskupi w Katowicach – wzniesiony w latach 1927–1933 budynek przeznaczony na siedzibę biskupów diecezji katowickiej i kurii biskupiej, będący własnością archidiecezji katowickiej[1]. Jest zlokalizowany przy ul. Henryka Jordana 39. Obszar pod budowę pałacu przekazał diecezji katowickiej Claus-Hubert von Tiele-Winckler[2]. Zaprojektowali go twórcy znajdującej się w sąsiedztwie Archikatedry Chrystusa Króla architekci Zygmunt Gawlik i Franciszek Mączyński[3]. Obecnie jest siedzibą Kurii Archidiecezjalnej.

W okresie Polski Ludowej zachodnie skrzydło gmachu władze państwowe zajęły na potrzeby służby zdrowia. W roku 1986 diecezja weszła w ponowne władanie tej części budynku i przeznaczyła je na siedzibę Muzeum Diecezjalnego[4].

Rezydencja biskupów katowickich[edytuj | edytuj kod]

Miejscem zamieszkania wielu biskupów katowickich stał się budynek zlokalizowany na rogu ul. Francuskiej i ul. Powstańców w Katowicach. Przed 1932 r. w połowie należał do fundacji chorzowskiej, druga część do gwarectwa rudzkiego, które dzierżawiło dla kopalni "Eminencja" chorzowskie pole węglowe. W tym domu przed 1932 r. mieszkał dyrektor Witold Stadnikiewicz, a po nim generalny dyrektor Lewalski. Jako że gwarectwo zalegało ze znacznymi kwotami dzierżawnymi wobec fundacji chorzowskiej (parafii św. Magdaleny w Chorzowie) – właścicielki części pola górniczego należącego do kopalni "Eminencja", dłużnicy zaproponowali, że część willi będącej własnością gwarectwa oddadzą w zamian za długi. W takich okolicznościach, willa przeszła na własność diecezji katowickiej. We wrześniu 1932 r. bp Stanisław Adamski zamieszkał w nowej rezydencji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lech Szaraniec, Moje Katowice, Katowice 2014, s. 101.
  2. Bartosz Sadliński, Ród Tiele-Winckler – prudnickie tropy, „Gazeta Prudnik24”, Maciej Dobrzański – redaktor naczelny, 11 (109), Prudnik: Usługi Marketingowe i Finansowe Jarosław Wojdyło, 23 maja 2017, s. 23, ISSN 2300-7958.
  3. Pałac Biskupi w Katowicach. Majestatyczny gmach i magiczny ogród, do którego nie ma wstępu. wyborcza.pl, 14 grudnia 2016. [dostęp 2022-05-03].
  4. Rys historyczny. archidiecezjakatowicka.pl, 2022-05-03.