Pappardelle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pappardelle (z toskańskiego pappare[1][2] lub z prowansalskiego papard) to rodzaj makaronu jajecznego podobnego do tagliatelle, ale o znacznie większej szerokości. Czasem uważany za rodzaj lasagne.

Podczas gdy tagliatelle są formą makaronu pochodzącą z tradycji Emilii-Romanii to pappardelle należą do typowej tradycji toskańskiej[3][2].

Cechy i zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Pappardelle z pomidorami i bazylią

Szerokość pappardelle może wahać się od 2 do 4 cm (w zależności od regionu lub rodzinnych przepisów)[4]. Grubość ok. 0,8 mm, długość co najmniej 20 cm.

Ciasto składa się z mąki, jajek i soli. Typowe dla domowej tradycji ciasto jest rustykalne i szorstkie w dotyku. Makaron rozpowszechniony jest środkowych i północnych Włoszech, lecz najbardziej popularny w Toskanii. Jest łączony z potrawami o mocnym smaku: dziczyzna, zając, borowiki czy sosy na ich bazie dziczyzny[3][2].

W Romanii pappardelle mają ząbkowane brzegi (uzyskiwany przez krojenie ciasta specjalnym kółkiem zwanym speronellą) i tradycyjnie były gotowane tylko w bulionie mięsnym, użycie z różnymi sosami (w tym rybnymi) pojawiło się później.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ta większa wersja tagliatelle była spożywana we wschodniej Toskanii już w późnym średniowieczu, wspominana jest później w pismach z XIII wieku[5]. Boccaccio wspomina o nim w Dekameronie (VIII, 3). W epoce renesansu wspomina o nich Pietro Aretino[6]. W XVI wieku kucharz Domenico Romoli („Panunto”), autor książki kucharskiej „La singolar doctrina”, opisał je jako cienką, delikatną i miękką lasagne i umieścił florencką zupę pappardelle w menu dworów kardynalskich. Makaron był opisany w XIX-wiecznym słowniku włoskim (Dizionario Italiano) autorstwa Niccoló Tommaseo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. pappardèlla in Vocabolario – Treccani [online], www.treccani.it [dostęp 2022-09-14] (wł.).
  2. a b c Pappardelle | Barilla [online], Pappardelle | Barilla [dostęp 2022-09-14] (pol.).
  3. a b Cristina Ortolani, L’Italia della pasta, Touring Editore, 2003, ISBN 978-88-365-2933-9 [dostęp 2022-09-14] (wł.).
  4. Nicola Mascotto, Le Pappardelle [online], AIFB, 9 listopada 2016 [dostęp 2022-09-14] (wł.).
  5. Il Cibo e i signori: La mensa dei priori di Firenze nel quinto decennio del sec.XIV (Quaderni degli Studi di lessicografia italiana pubblicati dallAccademia della Crusca) Unknown Binding – 1 Jan 1993 Giovanna Frosini.
  6. Pappardelle Toscane – Terre D’Italia [online], web.archive.org, 7 maja 2019 [dostęp 2022-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Inne projekty[edytuj | edytuj kod]