Piaski Sztumskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piaski Sztumskie
osada
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

sztumski

Gmina

Dzierzgoń

Sołectwo

Bruk

Liczba ludności (2022)

18[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-440[3]

Tablice rejestracyjne

GSZ

SIMC

0149156

Położenie na mapie gminy Dzierzgoń
Mapa konturowa gminy Dzierzgoń, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Piaski Sztumskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Piaski Sztumskie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Piaski Sztumskie”
Położenie na mapie powiatu sztumskiego
Mapa konturowa powiatu sztumskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piaski Sztumskie”
Ziemia53°58′09″N 19°18′59″E/53,969167 19,316389[1]

Piaski Sztumskieosada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Dzierzgoń.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Wzmianki o wsi sięgają XVII w. W 1672 r. w miejscu dzisiejszej osady było puste pole, które później wydane zostało rodzinie Hepke. W 1789 r. wzmiankowana wieś na prawie chełmińskim o 2 dymach. W 1895 r. wzmiankowany majątek w powiecie sztumskim, stacja pocztowa Budzisz, parafia katolicka Bągart, 105 ha (100 roli ornej, 3 łąki), 1885 r. 2 domy, 7 dymów, 38 mieszkańców, 34 katolików, 4 ewangelików, dziedzic Jan Bliefernich. Miała to być miejscowość o charakterze folwarcznym. Przed II wojną światową leżała w granicach Prus Wschodnich i nosiła nazwę „Sandhuben”. Po zakończeniu działań wojennych wieś trafiła do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a nazwę wsi przetłumaczono na „Piaski Sztumskie”, mimo iż znana była spolszczona nazwa „Zantuga”.

Nazwa Piaski Sztumskie została wprowadzona Zarządzeniem nr 74 Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1966 r. w sprawie zmiany i ustalenia nazw niektórych miejscowości i zastąpiła poprzednią nazwę kolonii Piaski[4].

Zabudowa wsi jest niewielka. Oprócz czworaka i dawnego dworku szlacheckiego, nie ma żadnych budynków mieszkalnych. Stare stodoły i chlewy z roku na rok popadają w ruinę. Przez wieś przebiega droga asfaltowa. Dodatkowo we wsi znajduje się dawny cmentarz niemiecki, który jest zgrabiony i zniszczony, mały park i staw retencyjny. Wśród zabytków, które są objęte ochroną prawną, znajduje się ogród parkowy, a raczej jego pozostałości. Niegdyś zabudowa wsi była bardziej urozmaicona, lecz wraz z upływem lat, wiele budynków uległo zniszczeniu i zostało zburzonych.

Obecnie we wsi znajdują się dwa zakłady pracy.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest park z 2 poł. XIX w., nr rej.: A-910 z 24.03.1978.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 99659
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 930 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. M.P. z 1966 r. nr 72, poz. 335.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-01-03].