Bągart (województwo pomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bągart
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

sztumski

Gmina

Dzierzgoń

Liczba ludności (2022)

370[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-440[3]

Tablice rejestracyjne

GSZ

SIMC

0148903

Położenie na mapie gminy Dzierzgoń
Mapa konturowa gminy Dzierzgoń, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bągart”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Bągart”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bągart”
Położenie na mapie powiatu sztumskiego
Mapa konturowa powiatu sztumskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bągart”
Ziemia53°57′59″N 19°21′27″E/53,966389 19,357500[1]

Bągart (niem. Baumgarth[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Dzierzgoń.

Wieś leży nad rzeką Dzierzgoń. Miejscowość jest siedzibą sołectwa, w którego skład wchodzą również Spalonki oraz kolonia Bągart[5].

Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, należącej do dekanatu Dzierzgoń, diecezji elbląskiej.

12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Bągart[4].

Integralne części wsi Bągart[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0148910 Bągart kolonia
0148926 Spalonki przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1894 r. odnotowano w miejscowości parafialny kościół katolicki oraz hodowlę koni. W 1885 r. w miejscowości mieszkało 1168 osób, w 1933 r.[8] – 973 osoby, a w 1939 r.[9] – 983 osoby[10].

Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim[11].

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bągart, po jej zniesieniu w gromadzie Dzierzgoń. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[12] na listę zabytków wpisane są:

Gotycka budowla z cegły, wielokrotnie odbudowywana. Świątynia salowa z parą kaplic bocznych i wieżą frontową, nadbudowaną w 1930 roku. Wewnątrz barokowe ołtarze[13].
  • cmentarz ewangelicki, pocz. XIX w., nr rej.: A-1247 z 17.08.1988
  • murowano-drewniany dom nr 24/26 z 3. ćwierci XIX wieku, nr rej.: A-1359 z 19.12.1991

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 3428
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 16 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. Grzegorz Chmielewski: Sołectwo Bągart. Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego, 2012-05-18. [dostęp 2013-03-11].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. GUS. Rejestr TERYT
  8. Stan na 16 czerwca.
  9. Stan na 17 maja.
  10. Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Westpreußen, Kreis Stuhm. 2006. [dostęp 2013-03-11]. (niem.).
  11. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  12. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-01-03].
  13. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 s. 30 ISBN 83-7200-631-8