Pośrednia Niewcyrska Turnia
 Widok z Kolistej Turni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2364 m n.p.m. |
| Wybitność |
21 m |
| Pierwsze wejście |
28 lipca 1908 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′18,3″N 20°01′25,0″E/49,171750 20,023611
| |
Pośrednia Niewcyrska Turnia (niem. Mittlerer Neftzer-Turm, słow. Prostredná nefcerská veža, węg. Középső-Nefcer-torony[1], 2364 m[2]) – jedna z wielu turni w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest położona między Zadnią Niewcyrską Szczerbiną na południowym wschodzie, oddzielającą ją od Zadniej Niewcyrskiej Turni, a Pośrednią Niewcyrską Szczerbiną na północnym zachodzie, która oddziela ją od Skrajnej Niewcyrskiej Turni[3]. Ma wiele wierzchołków oddzielonych płytkimi wcięciami. Władysław Cywiński pisał o nich: Niewyczerpalny magazyn dla przyszłych topograficzno-toponomastycznych maniaków. Najwyższy jest ten wznoszący się bezpośrednio nad Zadnią Niewcyrską Szczerbiną. Na południowy zachód, do Teriańskiej Równi w Niewcyrce, turnia opada zbudowaną z ciemnej i litej skały ścianą o wysokości około 130 m. Ściana opadająca na północ, do Wielkiego Ogrodu w Dolinie Hlińskiej, ma wysokość około 300 m i tworzy jedną całość ze ścianą trzech Niewcyrskich Turni i Zadniej Walowej Turni[4].
Pośrednia Niewcyrska Turnia jest trzecią turnią w grani od strony Hrubego Wierchu, jedną z trzech Niewcyrskich Turni – pozostałe to Zadnia Niewcyrska Turnia i Skrajna Niewcyrska Turnia, położone po obydwu jej stronach[3]. Ich nazwy pochodzą od Niewcyrki, położonej u ich południowych ścian. Nazwy turni utworzył Witold Henryk Paryski w 8. tomie przewodnika wspinaczkowego[4].
Taternictwo[edytuj | edytuj kod]
Pierwszego wejścia na szczyt dokonali Paweł Bester, Walery Goetel i Mieczysław Świerz z jeszcze jednym towarzyszem 28 lipca 1908 r.[3]. Obecnie dla taterników turnia dostępna jest tylko z grani lub od strony północnej (Niewcyrka jest obszarem ochrony ścisłej z zakazem wstępu)[4].
- Południowo-zachodnim żebrem; miejsca II–III w skali tatrzańskiej, czas przejścia 45 min
- Północną ścianą; II–III, 2 godz.[4]
-
Widok z Zaworów -
Widok z południowego wschodu -
Widok z Doliny Hlińskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.