Pogoń Ruska
Pogoń Ruska – polski herb książęcy, pochodzenia ruskiego.
Blazonowanie[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:
W polu błękitnym święty Jerzy w zbroi srebrnej, z krzyżem czerwonym na tarczy, na koniu srebrnym, wspiętym, przyszywający takąż włócznią smoka zielonego. Całość umieszczona na płaszczu heraldycznym, zwieńczonym mitrą książęcą.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Pieczętowały książęce rody Rzeczypospolitej wywodzące się od Ruryka. Herb funkcjonował również w Rosji, z innymi tynkturami, jako herb Rurykowiczów, następnie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Reminiscencją tego jest współczesne użycie Pogoni Ruskiej w wielu herbach terytorialnych Rosji. Koronnym przykładem jest tu herb Moskwy oraz herb Rosji.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Kilka rodzin herbownych: Czetwertyńscy, Możajscy, Sokolscy, Szujscy-Szuyscy, Żylińscy.
Według Kaspra Niesieckiego Pogoń Ruska była także pierwotnym herbem kniaziów Ostrogskich[1]. Juliusz Karol Ostrowski podaje, że herbem tym pieczętowali się także Prońscy[2].
Galeria (wybór)[edytuj | edytuj kod]
Herb Kamieńca Podolskiego w latach 1374–1796
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Nepomucen Bobrowicz: Kasper Niesiecki: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J.. T. 7. Lipsk: Nakładem i drukiem Breitkopfa i Haertela, 1841, s. 175, 176.
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1904, s. 271.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Pogoń Ruska z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
| |||||||||||||||||
