Polski Kontyngent Wojskowy w Mali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polski Kontyngent Wojskowy w Misji Szkoleniowej Unii Europejskiej w Republice Mali
Unia Europejska EUTM Mali
Ilustracja
Mali
Historia
Państwa wystawiające

 Polska

Państwa mandatowe

 Mali

Decyzja o użyciu

7 lutego 2013
M.P. z 2013 r. poz. 71

Rozpoczęcie misji

15 marca 2013

Zakończenie misji

9 maja 2014

Liczba zmian

2

Dowódcy
Pierwszej zmiany

ppłk Adam Jangrot

Ostatniej zmiany

ppłk Mieczysław Spychalski

Konflikt zbrojny
Wojna domowa w Mali (2012–2014)
Organizacja
Typ

szkoleniowy

Podporządkowanie

Unia Europejska EUTM Mali

Skład

3 zespoły szkoleniowe

Liczebność

20 żołnierzy

Dyslokacja

Bamako, Koulikoro

Polski Kontyngent Wojskowy w Misji Szkoleniowej Unii Europejskiej w Republice Mali (PKW Mali) – wydzielony komponent Sił Zbrojnych RP, przeznaczony do szkolenia wojsk rządowych podczas wojny domowej w Mali w latach 20132014.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2012 w Mali wybuchła rebelia Tuaregów, zakończona zdobyciem północnej części tego kraju przez powstańców i ustanowieniem niepodległego Azawadu w kwietniu 2012. Jednak w lipcu Tuaregowie zostali pokonani przez wcześniej sprzymierzonych z nimi radykalnych muzułmanów. W związku z zaistniałą sytuacją państwa ECOWAS i Francja rozpoczęły przygotowania do interwencji, zaaprobowanej przez Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz Radę Unii Europejskiej ds. zagranicznych, która w styczniu 2013 zdecydowała o wysłaniu do Mali misji szkoleniowej (European Union Training Mission in Mali, EUTM Mali).

Do udziału w misji został skierowany Polski Kontyngent Wojskowy, liczący ok. 20 żołnierzy. Planowo misja polskich żołnierzy ma trwać od 15 marca do 31 grudnia 2013 i kosztować 5,8 mln zł (pochodzących z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej). Do zadań kontyngentu należało:

  • szkolenie malijskich żołnierzy z zakresu logistyki,
  • udział w zabezpieczeniu przeciwminowym bazy EUTM,
  • udział w zabezpieczeniu administracyjnym, logistycznym i kontrwywiadowczym Dowództwa EUTM[1].

Podczas pierwszego miesiąca pobytu Polacy przyjmowali transporty europejskich żołnierzy-instruktorów oraz organizowali wojskowe transporty z lotniska w Bamako do bazy szkoleniowej w Koulikoro[2]

Dowódcą I zmiany kontyngentu był ppłk Adam Jangrot. We wrześniu 2013, w związku z przedłużeniem użycia PKW, nastąpiła rotacja personelu PKW, a dowódcą II zmiany został ppłk Mieczysław Spychalski[3].

W listopadzie 2013 polski rząd przekazał Mali nieodpłatnie 170 ton uzbrojenia i amunicji (m. in. karabinki AKM oraz wyrzutnie pocisków) o łącznej wartości ponad 11 mln złotych[4].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Dowódca PKW
    • Logistyczny Zespół Szkoleniowy – LTT (Koulikoro)
    • Zespół Rozminowania – EOD (Koulikoro)
    • Zespół Transportowy – JTT (Bamako)

Odznaczenia za udział w kontyngencie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Minister Tomasz Siemoniak podpisał decyzję w sprawie PKW w Mali. Polska Zbrojna. [dostęp 2013-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
  2. Polska wysłała żołnierzy do Mali - co tam robią?. wp.pl, 28 marca 2013. [dostęp 2013-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-24)]. (pol.).
  3. Druga zmiana wyleciała do Mali. Polska Zbrojna. [dostęp 2020-02-20].
  4. Polska broń i amunicja dla Mali - przekazaliśmy nieodpłatnie 170 ton uzbrojenia. wp.pl, 28 listopada 2013. [dostęp 2013-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-16)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]