Przepiórka zwyczajna
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Przepiórka)
|
||
| Coturnix coturnix[1] | ||
| (Linnaeus, 1758) | ||
.jpg) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Nadrząd | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | grzebiące | |
| Rodzina | kurowate | |
| Rodzaj | Coturnix | |
| Gatunek | przepiórka zwyczajna | |
| Synonimy | ||
|
||
| Podgatunki | ||
|
||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 |
||
Przepiórka zwyczajna[4], przepiórka[5], przepiórka polna[potrzebny przypis] (Coturnix coturnix) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny kurowatych (Phasianidae), zamieszkujący niemal całą Europę, Azję Środkową i Afrykę Północną. Przeloty w V i VIII – IX (wyjątkowo do XI). Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, Afryce i Azji Mniejszej.
Systematyka[edytuj]
Wyróżniono kilka podgatunków C. coturnix[6][4]:
- C. coturnix coturnix – przepiórka zwyczajna – zamieszkuje Europę, Afrykę Północną i Azję Środkową
- C. coturnix conturbans – zamieszkuje Azory.
- C. coturnix inopinata – zamieszkuje Wyspy Zielonego Przylądka.
- C.coturnix africana – przepiórka afrykańska – zamieszkuje Afrykę, Madagaskar i Maskareny. Obejmuje też dawniej wydzielany podgatunek C. coturnix elargeri, zamieszkujący Wyżynę Etiopską.
- C. coturnix erlangeri – zamieszkuje wschodnią i północno-wschodnią Afryka.
Morfologia[edytuj]
- Cechy gatunku
- Upierzenie brązowoszare z dodatkiem żółtego. Na grzbietowej stronie ciała, która jest ciemniejsza, biegną podłużne płowe smugi. Nad okiem znajduje się kremowa brew, pod którą biegnie biała pręga. Podgardle białe, u samca na białym polu podgardla znajduje się czarna plama, co pozwala odróżnić go od samicy.
- Wymiary średnie[7]
- Długość ciała ok. 16-18 cm
- Rozpiętość skrzydeł 32–35 cm
- Masa ciała 70–155 g
Ekologia[edytuj]
- Biotop
- Pola uprawne (preferuje lucernę i proso) oraz podmokłe łąki i bagna.
- Gniazdo
- Na ziemi osłonięte roślinami.
- Jaja
- Zasadniczo jeden lęg w maju lub czerwcu. Samica składa 7 do 16 jaj.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 17 dni wyłącznie przez samicę. Pisklęta są zagniazdownikami.
- Pożywienie
- Pokarm roślinny wzbogacony drobnymi bezkręgowcami.
Ochrona[edytuj]
W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[8].
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Coturnix coturnix, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Common Quail (Coturnix coturnix) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-10-21].
- ↑ BirdLife International 2012. Coturnix coturnix. W: IUCN 2015. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) Wersja 2015.3. <www.iucnredlist.org>. (ang.) [dostęp 2015-10-02]
- ↑ a b Nazwy polskie za: Paweł Mielczarek, Marek Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2015-08-29). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2015-10-02].
- ↑ Nazwy polskie za: Paweł Mielczarek, Włodzimierz Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ Frank Gill, David Donsker: Pheasants, partridges & francolins (ang.). IOC World Bird List: Version 5.3. [dostęp 2014-09-30].
- ↑ P. J. K. McGowan, E. de Juana, P. Boesman: Common Quail (Coturnix coturnix). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2015. [dostęp 2015-10-02]. (ang.)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1348)
