Przytkowice (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1940-1944 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Dystrykt | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
| |||
Gmina Przytkowice (niem. Landgemeinde Przytkowice) – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1940-1944 (de facto do 1945) pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy były Przytkowice.
Gmina Przytkowice funkcjonowała przejściowo podczas II wojny światowej w powiecie Krakau (krakowskim) w Generalnym Gubernatorstwie. Utworzona została ze skasowanej i podzielonej na dwie części gminy Kalwaria (z drugiej części utworzono gminę Landskron, jedną gromadę – Barwałd Górny – włączono do nowej gminy Klecza, a trzy – Brody, Bugaj i Zebrzydowice – włączono do miasta Kalwaria)[1]. Gmina od północy graniczyła z gminą Brzeźnica, od wschodu z nowo utworzoną gminą Skawina, od południa z nową gminą Landskron i miastem Kalwarią, a od zachodu z nową gminą Klecza[1].
W skład gminy Przytkowice weszło sześć gromad z dotychczasowej gminy Kalwaria: Leńcze (1004 mieszkańców), Podolany (338), Przytkowice (1853), Stanisław Dolny (1335), Stanisław Górny (989) i Wysoka (1534). Obszary te należały przed wojną do powiatu wadowickiego w woj. krakowskim. W 1943 gmina Przytkowice liczyła 7053 mieszkańców[1].
Gminę zniesiono po wojnie, powracając do stanu administracyjnego z czasów II Rzeczypospolitej[2].