Reprezentacja Peru w piłce nożnej mężczyzn
Logotyp reprezentacji | |||||||
Przydomek |
„La Blanquirroja” | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Związek | |||||||
Sponsor techniczny | |||||||
Menedżer generalny | |||||||
Trener | |||||||
Asystent trenera |
Leonardo Martins | ||||||
Skrót FIFA |
PER | ||||||
Ranking FIFA |
33. (1512.68 pkt.)[a] | ||||||
Miejsce w rankingu Elo |
19. (1843 pkt.) | ||||||
Zawodnicy | |||||||
Kapitan | |||||||
Najwięcej występów |
Roberto Palacios, Yoshimar Yotún (128) | ||||||
Najwięcej bramek |
Paolo Guerrero (39) | ||||||
Mecze | |||||||
Pierwszy mecz Peru 0:4 Urugwaj (Lima, Peru; 1 listopada 1927) | |||||||
Najwyższe zwycięstwo Peru 9:1 Ekwador (Bogota, Kolumbia; 11 sierpnia 1938) | |||||||
Najwyższa porażka Peru 0:7 Brazylia (Santa Cruz, Boliwia; 26 czerwca 1997) | |||||||
Medale | |||||||
Mistrzostwa Ameryki Południowej | |||||||
| |||||||
Strona internetowa | |||||||
|
Reprezentacja Peru w piłce nożnej mężczyzn – drużyna piłkarska reprezentująca Republikę Peru w zawodach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Federación Peruana de Fútbol, organ zarządzający piłką nożną w Peru. W reprezentacji mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo peruwiańskie.
Reprezentacja Peru pięciokrotnie startowała w finałach mistrzostw świata, debiutując w 1930 roku (po przegraniu meczów z Urugwajem i Rumunią zajęli ostatnie miejsce i odpadli po fazie grupowej), później występując jeszcze trzy razy w latach 1970–1982. W tym czasie "Złote Pokolenie" peruwiańskich piłkarzy z napastnikiem Teófilo Cubillasem na czele po raz drugi w swojej historii triumfowało w rozgrywkach o Copa América (w 1975 roku). Wcześniej ta sztuka udała się Peruwiańczykom w 1939 roku.
Udział w mistrzostwach świata
[edytuj | edytuj kod]Największy sukces na światowym czempionacie Peru odniosło w roku 1970, kiedy po wyeliminowaniu Bułgarii i Maroka drużyna prowadzona przez Brazylijczyka "Didiego" Pereirę uległa w ćwierćfinale przyszłemu triumfatorowi – Brazylii 2:4. Swoje osiągnięcie reprezentacja powtórzyła osiem lat później, gdy także wyszła z grupy (wyprzedziła Szkocję, Iran i późniejszego wicemistrza świata Holandię). W drugiej rundzie przegrała wszystkie trzy mecze, nie strzelając bramki (z Brazylią 0:3, Polską 0:1 i Argentyną 0:6).
W kolejnych eliminacjach reprezentacja Peru wypadała słabo, najbliżej awansu była w roku 1986, kiedy w małej grupie przegrało tylko z Argentyną oraz w 1998, gdy jedynie gorsza różnica bramek sprawiła, że na mistrzostwa pojechali piłkarze Chile. W kwalifikacjach do Mundialu 2006 Peruwiańczycy zajęli przedostatnie miejsce. Trzydzieści sześć lat po ostatnim występie Peruwiańczyków na mundialu (1982), udało im się awansować na mistrzostwa w Rosji 2018 po dwumeczu barażowym z Nową Zelandią (0:0, 2:0). Grali w nich w grupie C razem z Francją, Australią i Danią[1]. Po minimalnych porażkach 0:1 z Duńczykami oraz Francuzami na zakończenie fazy grupowej i ostateczne pożegnanie z mundialem wygrali z Australijczykami 2:0[2][3].
- 1930 – Faza Grupowa
- 1934 – Wycofało się z eliminacji
- 1938 – Nie brało udziału
- 1950 – 1966 – Nie zakwalifikowało się
- 1970 – Ćwierćfinał
- 1974 – Nie zakwalifikowało się
- 1978 – Druga faza grupowa
- 1982 – Faza grupowa
- 1986 – 2014 – Nie zakwalifikowało się
- 2018 – Faza grupowa
- 2022 – Nie zakwalifikowało się
Udział w Copa América
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Aktualna kadra
[edytuj | edytuj kod]Kadra na mecze towarzyskie przeciwko reprezentacji Korei Południowej i Japonii, które odbyły się 16 i 20 czerwca 2023. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2023.
Nr | Imię i nazwisko |
Data urodzenia |
Występy | Gole | Klub |
---|---|---|---|---|---|
Bramkarze | |||||
1 | Pedro Gallese | 23 lutego 1990 | 97 | 0 | Orlando City |
12 | Carlos Cáceda | 27 września 1991 | 7 | 0 | Melgar |
21 | José Carvallo | 1 marca 1986 | 8 | 0 | Universitario |
Obrońcy | |||||
2 | Luis Abram | 27 lutego 1996 | 35 | 1 | Atlanta United |
3 | Marcos López | 20 listopada 1999 | 27 | 0 | Feyenoord |
4 | Anderson Santamaría | 10 stycznia 1992 | 28 | 0 | Atlas |
5 | Carlos Zambrano | 10 lipca 1989 | 68 | 4 | Alianza Lima |
6 | Miguel Trauco | 25 sierpnia 1992 | 70 | 0 | San Jose Earthquakes |
13 | Jhilmar Lora | 24 października 2000 | 8 | 0 | Sporting Cristal |
15 | Miguel Araujo | 24 października 1994 | 28 | 0 | Emmen |
22 | Alexander Callens | 4 maja 1992 | 37 | 1 | Girona |
Pomocnicy | |||||
8 | Sergio Peña | 28 września 1995 | 33 | 3 | Malmö |
10 | Christian Cueva | 23 listopada 1991 | 98 | 16 | Alianza Lima |
11 | Jesús Castillo | 11 czerwca 2001 | 4 | 0 | Sporting Cristal |
16 | Christofer Gonzales | 12 października 1992 | 45 | 3 | Al-Adalah |
19 | Yoshimar Yotún | 7 kwietnia 1990 | 122 | 7 | Sporting Cristal |
20 | Edison Flores | 15 maja 1994 | 68 | 15 | Universitario |
23 | Pedro Aquino | 13 kwietnia 1995 | 43 | 3 | Santos Laguna |
27 | Wilder Cartagena | 23 września 1994 | 24 | 0 | Orlando City |
Napastnicy | |||||
9 | Paolo Guerrero | 1 stycznia 1984 | 109 | 38 | Racing |
14 | Gianluca Lapadula | 7 lutego 1990 | 27 | 8 | Cagliari |
18 | Christopher Olivares | 3 kwietnia 1999 | 0 | 0 | Deportivo Municipal |
24 | Alex Valera | 16 maja 1996 | 12 | 3 | Universitario |
26 | Bryan Reyna | 23 sierpnia 1998 | 5 | 2 | Alianza Lima |
Rekordziści
[edytuj | edytuj kod]
Występy[edytuj | edytuj kod]
Stan na 22 czerwca 2023. |
Gole[edytuj | edytuj kod]
Stan na 22 czerwca 2023. |
Selekcjonerzy
[edytuj | edytuj kod]Od marca do lipca 2007 roku trenerem kadry, której gwiazdą od kilku lat pozostaje napastnik Bayernu Monachium Claudio Pizarro, po raz drugi w karierze był Julio César Uribe. Został zwolniony po nieudanym występie drużyny na Copa America 2007. Jego następcą został były reprezentant kraju José del Solar a od 2010 do 2013 roku Sergio Marcarián. Po nim peruwiańską kadrę na krótko objął Urugwajczyk Pablo Bengoechea. Obecnie reprezentację Peru prowadzi Argentyńczyk Juan Reynoso.
# | Trener | Narodowość | Od | Do | Bilans | Osiągnięcia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | Z | R | P | % | Trofea | Lata | ||||||||
1. | Paulo Autuori | Brazylia | styczeń 2003 | kwiecień 2005 | 31 | 9 | 10 | 12 | 29% | |||||
2. | Freddy Ternero | Peru | maj 2005 | październik 2005 | 8 | 3 | 2 | 3 | 38% | |||||
3. | Franco Navarro | Peru | marzec 2006 | grudzień 2006 | 7 | 0 | 3 | 4 | 0% | |||||
4. | Julio César Uribe | Peru | marzec 2007 | lipiec 2007 | 7 | 2 | 1 | 4 | 29% | |||||
5. | José del Solar | Peru | lipiec 2007 | listopad 2009 | 28 | 6 | 6 | 16 | 21% | |||||
6. | Sergio Markarián | Urugwaj | lipiec 2010 | październik 2013 | 43 | 15 | 14 | 14 | 35% | |||||
7. | Pablo Bengoechea | Urugwaj | marzec 2014 | grudzień 2014 | 9 | 5 | 0 | 4 | 56% | |||||
8. | Ricardo Gareca | Argentyna | marzec 2015 | czerwiec 2022 | 96 | 39 | 23 | 34 | 40% | |||||
9. | Juan Reynoso | Peru | sierpień 2022 | nadal | 8 | 4 | 1 | 3 | 50% | |||||
% |
Stan na 22 czerwca 2023.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wirtualna Polska Media , MŚ 2018. Peru. Oczekiwanie na nowe złote pokolenie - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 1 grudnia 2017 [dostęp 2017-12-01] (pol.).
- ↑ MŚ 2018: Australia rozczarowuje w ostatnim meczu. Peruwiańczycy strzelają na mundialu pierwszy raz OD 36 lat. przegladsportowy.pl. [dostęp 2018-06-30]. (pol.).
- ↑ MŚ 2018. Australia - Peru. "Kangury" nie dały rady Peruwiańczykom. sport.pl. [dostęp 2018-06-30]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona związku (hiszp.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-02)]. (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1927- (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
- Planet World Cup – archiwum wyników z mistrzostw świata (ang.)
- Planet World Cup – archiwum wyników z eliminacji do mistrzostw świata (ang.)
- Planet World Cup – składy Peru w poszczególnych Mundialach (ang.)