Przejdź do zawartości

Robert La Follette (1855–1925)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert La Follette
Ilustracja
Robert La Follette w 1904 roku
Pełne imię i nazwisko

Robert Marion La Follette

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1855
Primrose

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1925
Waszyngton

senator z Wisconsin
Okres

od stycznia 1906
do czerwca 1925

Przynależność polityczna

Partia Republikańska
Partia Postępowa

członek Izby Reprezentantów z Wisconsin
Okres

od marca 1885
do marca 1891

gubernator Wisconsin
Okres

od stycznia 1901
do stycznia 1906

Poprzednik

Edward Scofield

Następca

James Davidson

Faksymile

Robert Marion La Follette (ur. 14 czerwca 1855 w Primrose, zm. 18 czerwca 1925 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, kandydat na prezydenta w 1924 roku.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 czerwca 1855 w Primrose[1]. W latach 1875–1879 studiował prawo na Uniwersytecie Wisconsin-Madison[1]. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku pracował w biurze prokuratora okręgowego, wykorzystując swoją elokwencję i umiejętności krasomówcze[2]. W 1885 roku został wybrany do Izby Reprezentantów z ramienia Partii Republikańskiej[1]. Po porażce wyborczej w 1890 roku zakończył urzędowanie w Kongresie i powrócił do praktykowania prawa w Madison[1]. Działalność ta umożliwiła mu zbudowanie poparcia i zapewniła popularność wśród społeczeństwa stanu Wisconsin[2].

W 1900 roku wygrał wybory na gubernatora, głosząc hasła reformy podatkowej, zwłaszcza wprowadzenia bardziej rygorystycznych podatków od kolei[2]. Trzy lata później wprowadził opodatkowanie koncernów kolejowych, bazujące na ich wartości[2]. W 1905 roku powołał komisję regulującą nowe prawo[2]. Dzięki swoim działaniom zyskał miano jednego z pierwszych progresywistów[2]. Gubernatorem pozostał do 1906 roku, kiedy to zrezygnował ze stanowiska na rzecz wyboru do Senatu[1].

W 1909 roku założył pismo „La Follete’s”, które początkowo było tygodnikiem, by potem stać się miesięcznikiem[2]. Znacznie później jego nazwa zmieniła się na „The Progressive[2]. Ze względu na swoją progresywną postawę, sprzeciw wobec taryf celnych i politykę względem firm kolejowych, członkowie reformatorskiego skrzydła Partii Republikańskiej zastanawiali się, czy nie wystawić kandydatury La Follette’a w wyborach prezydenckich w 1912 roku zamiast Williama Tafta[3]. Jednak start Theodore’a Roosevelta z ramienia Partii Postępowej spowodował, że zwolennicy La Follette’a odwrócili się od niego[2].

W czasie prezydentury Wilsona La Follette ostro sprzeciwiał się I wojnie światowej[2]. W 1916 roku prowadził kampanię na rzecz zorganizowania referendum powszechnego w sprawie dołączenia Stanów Zjednoczonych do wojny[2]. Sprzeciwiał się zbrojeniom morskim i głosował przeciwko deklaracji wojny[2]. W czasach powojennych stał się jednym z głównych krytyków administracji Warrena Hardinga, skupiając się na ujawnieniu skandali korupcyjnych z udziałem jego współpracowników[2]. W wyniku połączenia sił politycznych progresywistów, socjalistów, związkowców i farmerów z Zachodu La Follette założył Partię Postępu, która udzieliła mu nominacji prezydenckiej w wyborach w 1924 roku[4]. Jego program opierał się głównie na upaństwowieniu kolejnictwa, walce z monopolami, obniżeniu taryf celnych i pomocy socjalnej dla rolników[4]. W głosowaniu powszechnym uzyskał niespełna 5 milionów głosów, co stanowiło trzeci wynik wśród kandydatów[5]. W Kolegium Elektorskim zagłosowało na niego 13 elektorów[6]. Zmarł 18 czerwca 1925 roku w Waszyngtonie[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Robert La Follette poślubił swoją szkolną sympatię, Belle Case 31 grudnia 1881 roku[2]. Mieli dwóch synów: Roberta i Philipa[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f La Follette, Robert Marion. Biographical Directory of the United States Congress. [dostęp 2017-12-22]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Robert M. La Follette, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-12-22] (ang.).
  3. Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 266. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
  4. a b Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016, s. 502–503. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
  5. US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-16]. (ang.).
  6. Electoral College Box – 1924. NARA. [dostęp 2017-10-16]. (ang.).