Romuald Poliński
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przewodniczący Rady Politycznej Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Romuald Poliński (ur. 25 maja 1942 w Sołowie) – polski ekonomista, nauczyciel akademicki, urzędnik, doktor habilitowany nauk ekonomicznych, profesor ALMAMER Szkoły Wyższej, podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w latach 2006–2007 z ramienia Samoobrony RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i praca zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Ma wykształcenie wyższe ekonomiczne. Studiował na Politechnice Szczecińskiej[1]. W 1967 ukończył z tytułem magistra studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1974 uzyskał na tej uczelni tytuł doktora nauk ekonomicznych, a w 2006 habilitował w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN.
Wykładał na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej[1]. W latach 1966–1993 był m.in. zastępcą dyrektora generalnego Centrum Promocji Przemysłu i Handlu w Łodzi oraz doradcą Prezesa Rady Ministrów ds. ekonomicznych. W latach 1992–1994 pracował w centrali Banku Turystyki S.A. w Warszawie (dyrektor departamentu ekonomicznego, zastępca dyrektora departamentu kredytowego), doradca prezesa PKB S.A[a][2][3]. W 1994 kandydat na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa, w 1997 kandydat na członka zarządów komisarycznych, kuratora i likwidatora banków. W 2003 mianowany urzędnik służby cywilnej[3].
W 2005[potrzebny przypis] został profesorem Szkoły Wyższej ALMAMER w Warszawie[4]. Wykładał również w Uczelni Warszawskiej im. Marii Skłodowskiej-Curie[1]. Został prodziekanem Wydziału Ekonomicznego tej uczelni[potrzebny przypis]. Był członkiem Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, rady programowej miesięcznika Ekonomika i Organizacja Pracy, Międzyresortowego Zespołu przy Prezesie NBP ds. Uzdrawiania Przedsiębiorstw oraz członkiem Rady Nadzorczej Polskiej Fundacji Promocji i Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw Phare[3]. Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
W latach 2008–2009 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Stalowej Woli[5][6]. W grudniu 2009 został p.o. prezesa Radia Dla Ciebie. W marcu 2010 przeszedł do rady nadzorczej spółki, a następnie objął funkcję członka zarządu radia. W lutym 2011 został z niej odwołany.
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[7]. W latach 1995-2006 doradzał ministrom finansów, m.in. Grzegorzowi Kołodce[3] i Markowi Belce[potrzebny przypis]. Od 7 sierpnia 2006 do 13 sierpnia 2007[8] sprawował urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej[3] z rekomendacji Samoobrony RP[9]. 2 września 2006 objął funkcję przewodniczącego rady politycznej tej partii[10]. W 2007 odszedł z Samoobrony RP i został doradcą Partii Regionów.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej” oraz Złotą Odznaką Honorową PTE[1].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Główne problemy transformacji systemowej (2002)
- Prawidłowość transformacji systemów ekonomicznych (2003)
- Konsensus waszyngtoński i metody stabilizacji makroekonomicznej (2003)
- Transformacija ekonomiczeskich sistem w Centralnoj i Wostocznoj Jewropie (2004)
- Inwestycje zagraniczne a transformacja systemowa (2004)
- Prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych a transformacja systemowa w krajach Europy Środkowej i Wschodniej (2004)
- Główne problemy konwergencji makroekonomicznej w Unii Europejskiej: przykład Polski, cz. I (2005)
- Główne problemy konwergencji makroekonomicznej w Unii Europejskiej: przykład Polski, cz. II (2006),
- Ocena prorynkowej transformacji systemowej w Europie Środkowo-Wschodniej, Wiek XXI (2006)
- Polityka makroekonomiczna Polski (2007)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prawdopodobnie chodzi o Polski Kredyt Bank (wówczas Prosper Bank).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jubileusz profesora Romualda Polińskiego. W 50-lecie działalności naukowej i dydaktycznej i menedżerskiej (1969–2019). pte.pl. [dostęp 2022-06-19].
- ↑ Piotr Wardziak , 22 banki, których już nie ma. Pamiętacie je wszystkie? Historia konsolidacji polskiej bankowości - Prosper Bank [online], www.cashless.pl, 8 grudnia 2018 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
- ↑ a b c d e Podsekretarz Stanu Romuald Poliński [online], Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej [zarchiwizowane z adresu 2007-05-25] .
- ↑ Spis wykładowców WSE ALMAMER.
- ↑ Piotr Niećko , Nowy rektor WSE w Stalowej Woli [online], Stalowka.NET, 9 października 2008 [dostęp 2023-01-06] .
- ↑ Profesor Poliński przestał być rektorem Wyższej Szkoły Ekonomicznej. echodnia.eu, 20 sierpnia 2009.
- ↑ Poliński w NBP?. rp.pl, 5 lutego 2007.
- ↑ Wiceministrowie pracy z Samoobrony odwołani. wp.pl, 13 sierpnia 2007.
- ↑ Partia Leppera wypełnia wakaty w administracji rządowej. Kim jest nowy pełnomocnik?. zpchr.info, 10 sierpnia 2006.
- ↑ Kongres Warszawskiej Samoobrony RP. www.samoobrona.org.pl, 1 czerwca 2007. [dostęp 2010-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 kwietnia 2010)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dr hab. Romuald Poliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-12-12] .
- Absolwenci Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
- Ludzie Polskiego Radia
- Ludzie związani z Tarnobrzegiem
- Odznaczeni odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Politycy Partii Regionów (Polska)
- Politycy Samoobrony
- Polscy ekonomiści
- Polscy menedżerowie
- Rektorzy uczelni w Polsce
- Urodzeni w 1942
- Wiceministrowie pracy i polityki społecznej III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy ALMAMER Szkoły Wyższej w Warszawie
- Wykładowcy Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej