Royal Rumble (2001)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Royal Rumble (2001)
Ilustracja
Stone Cold Steve Austin - zwycięzca Royal Rumble matchu’u w 2001. Było to trzecie zwycięstwo Stone Colda Steve’a Austina w walce typu Royal Rumble match.
Motto gali

30 men. Every man for himself. One victor.

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Data

21 stycznia 2001

Widownia

17 137

Hala

New Orleans Arena

Miejsce

Nowy Orlean, Luizjana

Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2000) Royal Rumble (2001) Royal Rumble (2002)
– chronologicznie
Armageddon (2000) Royal Rumble (2001) No Way Out (2001)

Royal Rumble (2001) – 14. edycja gali Royal Rumble wyprodukowana przez federację World Wrestling Federation (WWF), która odbyła się 21 stycznia 2001 w hali New Orleans Arena w miejscowości Nowy Orlean w stanie Luizjana[1]. Po raz trzeci w historii WWF zwycięzcą Royal Rumble matchu został Stone Cold Steve Austin, który uzyskał prawo walki o tytuł WWF Championship na gali WrestleMania X-Seven. Tym samym Stone Cold Steve Austin jest obecnie jedynym wrestlerem federacji WWF (obecnie WWE), który trzykrotnie zwyciężał w Royal Rumble matchu[2]. Gala oferowała sześć walk (w tym jedną nagraną do programu Sunday Night Heat)[3].

W Royal Rumble matchu wziął również udział aktor komediowy Drew Carey, który wszedł jako piąty zawodnik i został wyeliminowany przez samego siebie (uciekając przed konfrontacją z Kane’m) i spędzając w ringu niespełna trzy minuty[4]. Podczas gali odbyły się również walki o najważniejsze tytuły mistrzowskie federacji WWE. The Dudley Boyz pokonali Edge’a i Christiana zdobywając mistrzostwo WWF Tag Team Championship; Chris Jericho pokonał Chrisa Benoit o tytuł WWF Intercontinental Championship a Ivory obroniła WWF Women’s Championship w walce przeciwko Chynie. W walce o najważniejsze mistrzostwo w federacji WWF (WWF Championship), Kurt Angle obronił tytuł przed Triple H’m[5].

Rezultaty walk[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Lo Down (Chaz i D’Lo Brown) (w/ Tiger Ali Singh) pokonali Kaientai (Funakiego i Takę Michinoku)[6] Tag team match 1:57
2 The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley i D-Von Dudley) pokonali Edge’a i Christiana (c) Tag team match o WWF Tag Team Championship 9:58
3 Chris Jericho pokonał Chrisa Benoit (c) Ladder match o WWF Intercontinental Championship 18:43
4 Ivory (c) (w/ Steven Richards) pokonała Chynę Singles match o WWF Women’s Championship 3:27
5 Kurt Angle (c) (w/ Trish Stratus) pokonał Triple H’a (w/ Stephanie McMahon-Helmsley) Singles match o WWF Championship 24:18
6 Stone Cold Steve Austin wygrał Royal Rumble match eliminując jako ostatniego z ringu Kane’a 30-osobowy Royal Rumble match na walkę o tytuł WWF Championship na gali WrestleMania X-Seven 1:01:52
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

Royal Rumble match[edytuj | edytuj kod]

Nowy zawodnik wchodził do ringu co 2 minuty.

Wchodzący jako[7] Zawodnik Wyeliminowany jako Wyeliminowany przez Czas w ringu Liczba wyeliminowanych zawodników
1 Jeff Hardy 4 Matt Hardy 06:36 3
2 Bull Buchanan 1 Jeff Hardy i Matt Hardy 02:08 0
3 Matt Hardy 3 Jeff Hardy 04:45 3
4 Faarooq 2 Jeff Hardy i Matt Hardy 00:58 0
5 Drew Carey 5 Samego siebie 02:54 1
6 Kane 29 Stone Cold Steve Austin 53:46 11
7 Raven 9 Kane 08:51 0
8 Al Snow 8 07:08 0
9 Perry Saturn 10 05:02 0
10 Steve Blackman 7 03:08 0
11 Grand Master Sexay 6 01:03 0
12 The Honky Tonk Man 11 01:16 0
13 The Rock 28 38:42 3
14 The Goodfather 12 The Rock 00:13 0
15 Tazz 13 Kane 00:10 0
16 Bradshaw 18 The Undertaker 17:40 0
17 Albert 20 Kane 15:53 0
18 Hardcore Holly 21 The Undertaker 14:04 0
19 K-Kwik 16 Big Show 07:53 0
20 Val Venis 22 The Undertaker 10:22 0
21 William Regal 14 Test 02:01 0
22 Test 15 Big Show 02:08 1
23 Big Show 17 The Rock 01:23 2
24 Crash Holly 19 Kane 02:31 0
25 The Undertaker 25 Rikishi 10:45 4
26 Scotty 2 Hotty 23 Kane i The Undertaker 00:47 0
27 Stone Cold Steve Austin - Zwycięzca 09:38 3
28 Billy Gunn 27 Stone Cold Steve Austin 07:22 0
29 Haku 24 02:51 0
30 Rikishi 26 The Rock 02:35 1

Statystyki Royal Rumble matchu[edytuj | edytuj kod]

  • Kane pobił rekord w ilości wyeliminowanych uczestników podczas tego Royal Rumble matchu - wyeliminował 11 zawodników. Jego rekord został pobity dopiero podczas edycji Royal Rumble w 2014 (po 13 latach) kiedy Roman Reigns wyeliminował 12 wrestlerów.
  • Stone Cold Steve Austin osiągnął rekord zwycięstw w Royal Rumble matchu osiągając 3 zwycięstwa w tego typu rywalizacji (pobił rekordy Shawna Michaelsa i Hulka Hogana, którzy mieli 2 zwycięstwa). Ten rekord nie został dotychczas wyrównany[8].
  • Najdłużej przebywającym zawodnikiem w ringu był Kane, który pozostawał w walce przez 53 minuty i 46 sekund.
  • Najkrócej w ringu przebywał Tazz, który walczył zaledwie przez 10 sekund.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ WWF Royal Rumble '01, profightdb.com, [dostęp 2023-01-03].
  2. ↑ Stan na dzień 3 stycznia 2023. Patrz: 'Stone Cold' Steve Austin at WWE Royal Rumble: Reliving His 3 Battle Royal Wins, bleacherreport.com, [dostęp 2023-01-03].
  3. ↑ WWE Royal Rumble 2001, onlineworldofwrestling.com, [dostęp 2023-01-03].
  4. ↑ WWE ROYAL RUMBLE: WHEN COMEDIAN DREW CAREY ENTERED THE 2001 EVENT, sporf.com, [dostęp 2023-01-03].
  5. ↑ Royal Rumble 2001, wwe.com, [dostęp 2023-01-03].
  6. ↑ Royal Rumble 2001 January 21, 2001 in New Orleans, LA New Orleans Arena drawing 16,056 ($666,700) Shown live on PPV (1.35), prowrestlinghistory.com, [dostęp 2023-01-03].
  7. ↑ Rumble Entrance & Elimination Info, prowrestlinghistory.com, [dostęp 2023-01-03].
  8. ↑ Stan na dzień 3 stycznia 2022.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

2000 ← Gale pay-per-view WWF 2001 → 2002
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_(2001)&oldid=70215390”