Royal Rumble (1996)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Royal Rumble 1996
Ilustracja
Shawn Michaels, który zwyciężył w Royal Rumble matchu w 1996 i po raz drugi z rzędu.
Motto gali

You've been Warned!

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Data

21 stycznia 1996

Widownia

9 600

Hala

Selland Arena

Miejsce

Fresno, Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
In Your House 5 Royal Rumble 1996 In Your House 6
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (1995) Royal Rumble 1996 Royal Rumble (1997)

Royal Rumble (1996) – 9. edycja gali wrestlingu Royal Rumble wyprodukowana przez federację World Wrestling Federation (WWF), która odbyła się 21 stycznia 1996 w hali Selland Arena we Fresno w stanie Kalifornia[1].

Gala oferowała sześć walk w tym jedną nagraną do programu WWE Free for All - było to również pierwsze pay-per-view, na którym nagrano walkę do programu Free for All[2]. Walką wieczoru oprócz 30-osobowego battle royal Royal Rumble matchu, było starcie The Undertakera z Bretem Hartem o tytuł WWF Championship. The Undertaker zwyciężył w pojedynku poprzez dyskwalifikację (jednak nie zdobył mistrzostwa[3]), po tym jak Diesel interweniował w walce. W pozostałych ważnych starciach: 1) The Smoking Gunns (Billy Gunn i Bart Gunn) obronili mistrzostwo drużynowe WWF Tag Team Championship pokonując The Bodydonnas (Skip i Zip); 2) Goldust pokonał Razor Ramona o mistrzostwo interkontynentalne WWF Intercontinental Championship; 3) W Royal Rumble matchu zwyciężył Shawn Michaels, który wygrał Royal Rumble match po raz drugi z rzędu eliminując jako ostatniego przeciwnika Diesela i otrzymując walkę na gali WrestleMania XII o mistrzostwo WWF Championship[4].

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1F Duke Droese pokonał Huntera Hearst Helmsleya przez dyskwalifikację[5] Singles match o wejście do ringu podczas Royal Rumble matchu jako 30 uczestnik 6:25
2 Ahmed Johnson pokonał Jeffa Jarretta przez dyskwalifikację Singles match 6:40
3 The Smoking Gunns (Billy Gunn i Bart Gunn) (c) pokonali The Bodydonnas (Skipa i Zipa) (w/ Sunny) Tag team match o WWF Tag Team Championship 11:14
4 Goldust (w/ Marlena) pokonał Razor Ramona (c) Singles match o WWF Intercontinental Championship 14:17
5 Shawn Michaels zwyciężył w Royal Rumble matchu eliminując jako ostatniego z ringu Diesela 30-osobowy Royal Rumble match o walkę o WWF Championship na gali WrestleMania XII 58:49
6 The Undertaker (w/ Paul Bearer) pokonał Breta Harta (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWF Championship 28:31
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
F – walka była transmitowana przed PPV na Free for All

Royal Rumble match[edytuj | edytuj kod]

Nowy zawodnik wchodził co ok. 2 minuty do ringu.

Wchodzący jako[6] Wrestler Wyeliminowany jako Wyeliminowany przez Czas w ringu Liczba eliminacji
1 Hunter Hearst Helmsley 19 Diesel 48:04 1
2 Henry O. Godwinn 2 Jake Roberts 16:24 0
3 Bob Backlund 1 Yokozuna 12:22 0
4 Jerry Lawler 16 Shawn Michaels 36:02 0
5 Bob Holly 18 The Ringmaster 39:35 0
6 King Mabel 3 Yokozuna 12:14 0
7 Jake Roberts 6 Vader 14:39 2
8 Dory Funk Jr. 5 Savio Vega 10:53 0
9 Yokozuna 11 Shawn Michaels 19:14 3
10 1-2-3 Kid 13 15:40 0
11 Takao Omori 4 Hunter Hearst Helmsley i Jake Roberts 02:48 0
12 Savio Vega 10 Vader 12:28 1
13 Vader 12 Shawn Michaels 11:04 4
14 Doug Gilbert 7 Vader 02:59 0
15 Squat Teamer #1 8 01:11 0
16 Squat Teamer #2 9 Yokozuna 00:24 0
17 Owen Hart 21 Diesel i Shawn Michaels 20:43 2
18 Shawn Michaels - Zwycięzca 26:09 8
19 Hakushi 14 Owen Hart 01:53 0
20 Tatanka 17 Diesel 04:09 1
21 Aldo Montoya 15 Tatanka 01:52 0
22 Diesel 29 Shawn Michaels 17:51 5
23 Kama 28 Diesel 15:57 1
24 The Ringmaster 23 Fatu 10:57 1
25 Barry Horowitz 20 Owen Hart 04:15 0
26 Fatu 24 Isaac Yankem, DDS 07:07 1
27 Isaac Yankem, DDS 25 Shawn Michaels 07:05 1
28 Marty Jannetty 22 The British Bulldog 02:35 0
29 The British Bulldog 27 Shawn Michaels 03:39 1
30 Duke Droese 26 Diesel i Kama 01:10 0

Ciekawostki i statystki Royal Rumble matchu[edytuj | edytuj kod]

  • Największa liczba wyeliminowanych przeciwników: Shawn Michaels – 8[7].
  • Najdłużej przebywający zawodnik w ringu: Hunter Hearst Hemsley – 48 minut i 1 sekunda.
  • Najkrócej przebywający zawodnik w ringu: Swat Team #2 – 24 sekundy.
  • Po wejściu Jake’a Robertsa do ringu Jerry Lawler ukrył się pod ringiem, pozostawał tam dopóki Shawn Michaels nie poszedł go szukać aby sprowadzić go z powrotem na ring i wyeliminować.
  • Royal Rumble match 1996 był pierwszym, w którym zaczęto emitować motywy muzyczne dla wchodzących do ringu wrestlerów[8].
  • Po raz pierwszy w historii gali Royal Rumble, Royal Rumble match nie kończył gali - został rozegrany wcześniej, a następnie po nim odbyła się walka wieczoru The Undertaker vs Bret Hart o WWF Championship[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ WWF Royal Rumble '96, profightdb.com, [dostęp: 2021-07-31].
  2. ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1996 Facts - 10. It Was The First PPV With A Free-For-All, whatculture.com, [dostęp: 2021-07-31].
  3. ↑ Royal Rumble 1996, wwe.com, [dostęp: 2021-07-31].
  4. ↑ WWF Royal Rumble 1996, cagematch.net, [dostęp: 2021-07-31].
  5. ↑ Royal Rumble 1996 January 21, 1996 in Fresno, CA Selland Arena drawing 9,600 ($130,000) Shown live on PPV (1.1), prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2021-07-31].
  6. ↑ Royal Rumble 1996, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2021-07-31].
  7. ↑ WWE Royal Rumble 1996, onlineworldofwrestling.com, [dostęp: 2021-07-31].
  8. ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1996 Facts - 6. It Was The First Royal Rumble Where Each Entrant Had Theme Music, whatculture.com, [dostęp: 2021-07-31].
  9. ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1996 Facts - 2. It Was The First PPV Rumble Where The Rumble Match Didn't Finish, whatculture.com, [dostęp: 2021-07-31].
1995 ← Gale pay-per-view WWF 1996 → 1997
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_(1996)&oldid=64691568”