Ryjkowiec śliwowy
| Conotrachelus nenuphar[1] | |
| (Herbst, 1797) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| (bez rangi) | Phytophaga |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Conotrachelus nenuphar |
Ryjkowiec śliwowy (Conotrachelus nenuphar) ang Plum Curculio – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych[2].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej d Quebecu i Kolumbii Brytyjskiej na płn. po Florydę i Teksas na płd[2].
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Imago osiąga 4,5–6,5 mm długości ciała[2]. Na pokrywach nieregularne garbki, zaś całe ciało pokryte włoskami. Larwy łukowato wygięte, beznogie, o długości 6-9 mm[3].
Ubarwienie ciała dorosłych osobników brązowo-szare z czarnymi plamkami na pokrywach. Włoski czerwonobrązowe i czerwonożółte. Larwy białawe z ciemniejszą głową[3].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Aktywny zwykle od kwietnia do lipca[2]. Żeruje na owocach licznych drzew owocowych jak śliwy (zwł. Śliwa amerykańska, Prunus alleghaniensis, śliwa Gravesa, śliwa japońska) wiśnie (zwł. wiśnia pensylwańska, wiśnia piaskowa), czeremchy (zwł. czeremcha amerykańska i czeremcha wirginijska), czereśnia, świdośliwy (Świdośliwa drzewiasta i świdośliwa kanadyjska), morele, jabłonie, grusze, głogi i jarząb pospolity[2][3]. Rzadziej notowany na porzeczkach i borówkach[3].
Wiosną pojawiają się zimujące w ziemi imago, które odbywają żer uzupełniający na liściach, pąkach i kwiatach, w późniejszym okresie żerują również na świeżo zawiązanych owocach wygryzając w nich niewielkie, okrągłe otwory. W celu złożenia jaj, samice wykonują półksiężycowate nacięcia w skórce (na wiśniach mają one kształt litery D), składając je bezpośrednio pod nią. Wylęgnięte larwy przemieszczają się do miąższu owocu, gdzie żerują przez 12 - 18 dni, po czym wydostają się z niego przez otwór w dolnej części owocu i zagrzebują się w ziemi gdzie, w ziemistej komorze, po 3 - 4 tyg. następuje przepoczwarczenie. W przypadku jabłek larwy nie są w stanie rozwijać się we wnętrzu twardego, rozrastającego się miąższu jednak ich aktywność powoduje przedwczesne opadanie owoców, dzięki czemu mogą one dokończyć swój rozwój w mięknącym miąższu[2][3].
Znaczenie dla człowieka[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten jest uznawany za szkodnika drzew owocowych, zwłaszcza o miękkich owocach (w przypadku jabłek uszkodzenia są często powierzchowne). Na niektórych, zwłaszcza większych uprawach owad ten może doprowadzić do znacznych strat w owocach które, przedwcześnie opadają (nawet do 70% strat), tracą na atrakcyjności, bądź stają się niejadalne. Uszkodzenia spowodowane żerowaniem w późniejszej części sezonu mogą być również wykorzystywane przez biedronki azjatyckie[2][3].
Zwalczanie środkami chemicznymi bądź mechanicznie. Metody biologiczne nie są znane[2]. Wyhodowano również odporne na niego odmiany jabłoni.[3]