Símun Samuelsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Símun Samuelsen
Símun Eiler Samuelsen
Ilustracja
Símun Samuelsen podczas meczu Austria – Wyspy Owcze w czasie eliminacji do Mistrzostw Świata 2014 (22.03.2013).
Pełne imię i nazwisko

Símun Eiler Samuelsen

Data i miejsce urodzenia

21 maja 1985[1]
Vágur[2]

Wzrost

176[2]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

HB II Tórshavn (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2002 VB Vágur 6 (0)
2002 → VB II Vágur 14 (3)
2003 GÍ Gøta 28 (5)
2004 VB Vágur 22 (6)
2005 VB/Sumba 18 (4)
2005–2009 ÍBK Keflavík 94 (24)
2007 → Notodden FK (wyp.) 8 (2)
2010–2015 HB Tórshavn 138 (38)
2015 → HB II Tórshavn 2 (0)
2015 FC Suðuroy 8 (0)
2016 AB Argir 20 (2)
2017–2019 HB Tórshavn 88 (25)
2020 AB II Argir 5 (2)
W sumie: 451 (111)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2001  Wyspy Owcze U-17 5 (0)
2002–2003  Wyspy Owcze U-19 4 (0)
2003–2013  Wyspy Owcze 43 (1)
W sumie: 52 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 HB Tórshavn (asystent)
2020 AB Argir
2020– HB II Tórshavn
  1. ↑ Aktualne na: 11.12.2020. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 11.12.2020.
Multimedia w Wikimedia Commons

Símun Eiler Samuelsen (ur. 21 maja 1985[1] w Vágur[2]) – farerski piłkarz występujący na pozycjach bocznego pomocnika, obecnie trener drugiego składu klubu HB Tórshavn.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początek kariery[edytuj | edytuj kod]

Símun Samuelsen zadebiutował najwyższej lidze Wysp Owczych 19 sierpnia 2001 roku w barwach klubu z rodzinnego miasta VB Vágur[3]. Jego klub osiągnął wówczas czwartą pozycję w tabeli[4][5]. W kolejnym sezonie ponownie wystąpił w trzech spotkaniach, a także w czternastu drugiego składu, dla którego zdobył trzy bramki[3]. Główna drużyna VB zajęła wówczas siódme miejsce w pierwszoligowej tabeli[5][6].

W 2003 roku Samuelsen przeniósł się do GÍ Gøta. Zadebiutował tam 23 marca w wygranym 2:0 meczu fazy grupowej Pucharu Wysp Owczych przeciwko B36 Tórshavn[3]. 1 czerwca strzelił swoją pierwszą w ramach rozgrywek najwyższego poziomu rozgrywek na archipelagu w meczu 4. kolejki przeciwko HB Tórshavn (2:1)[3]. Wystąpił również w obu meczach I Rundy Pucharu Intertoto 2003 przeciwko Dacii Kiszyniów. Choć GÍ Gøta zdobył wówczas niską, siódmą pozycję w ligowej tabeli, udało mu się również dostać do finału rozgrywek pucharowych, który przegrał z B36 Tórshavn 1:3[5][7][8][9]. Podczas całego sezonu Símun Samuelsen zdobył 5 bramek w 28 meczach[3].

Na początku sezonu w 2004 roku Samuelsen powrócił do VB Vágur. Rozegrał w nim 22 mecze i zdobył 6 bramek[3]. Klub zajął siódme miejsce w tabeli ligowej[5][10] i dotarł do półfinału Pucharu Wysp Owczych, w którym uległ HB Tórshavn 1:3 (1:1, 0:2)[9][11]. Rok później nastąpiła fuzja – VB Vágur połączył się z SÍ Sumba, tworząc VB/Sumba. Samuelsen pozostał w głównym składzie, w którym grał do lipca 2005. Wystąpił w 18 spotkaniach, zdobywając 4 gole[3].

ÍBK Keflavík[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2005 roku Símun Samuelsen dołączył do składu islandzkiego klubu ÍBK Keflavík[12]. Zadebiutował 7 sierpnia w ligowym spotkaniu przeciwko Þróttur, wygranym przez jego klub 3:2[13]. Zagrał następnie w kolejnych trzech spotkaniach ligowych, zdobywając jednego gola. Zagrał też w dwóch meczach rundy kwalifikacyjnej Pucharu UEFA 2005/06[13]. Jego klub zajął czwarte miejsce w tabeli Úrvalsdeild 2005[14]. Podczas kolejnego sezonu Samuelsen występował regularnie w barwach klubu, notując 24 spotkania i 5 bramek[13]. Jedna z nich padła w 18. minucie wygranego 4:1 meczu Pucharu Intertoto 2006 przeciwko Dungannon Swifts[15]. ÍBK Keflavík podczas tego sezonu ponownie zajął czwarte miejsce w lidze[16]. Zdobył także Puchar Islandii, pokonując w meczu finałowym Reykjavíkur 2:0[17].

Od początku roku 2007 Samuelsen był nadal jednym z głównych zawodników ÍBK Keflavík, rozgrywając 18 spotkań i zdobywając 7 bramek[13]. W drugiej połowie roku został wypożyczony do norweskiego Notodden FK, występującego w Adeccoligaen. Zadebiutował tam 9 września w przegranym 1:3 meczu z Moss FK[18]. Pierwszą bramkę zdobył zaś 7 października, kiedy jego drużyna przegrała 1:4 z Hønefoss BK[19]. Jego klub znalazł się na dziewiątym miejscu w tabeli ligowej. Samuelsen w zdobył dla niego łącznie 2 bramki w 8 spotkaniach, w których wystąpił[20]. Po końcu sezonu powrócił na Islandię, gdzie przedłużył swój kontrakt do końca roku 2008[20].

Sezon 2008 roku Samuelsen zakończył dorobkiem kolejnych 24 spotkań i 5 bramek[13]. Jego klub aż do ostatniej kolejki prowadził w tabeli Úrvalsdeild 2008[21]. W meczu tej kolejki przeciwko Fram Símun Samuelsen zdobył bramkę dającą jego klubowi prowadzenie w około 10 minucie drugiej połowy[21]. Fram zdołał jednak wyrównać, a następnie wyjść na prowadzenie, co przy wyniku 2:0 w spotkaniu FH – Fylkir dało tytuł mistrzowski drużynie z Hafnarfjörður. Mimo że kolejny kontrakt z ÍBK Keflavík miał trwać do końca 2010, rok 2009 był ostatnim sezonem, w którym Samuelsen występował w barwach tej drużyny[22]. Zagrał wówczas w 22 spotkaniach i strzelił 6 bramek[13]. Został także na koniec roku okrzyknięty piłkarzem roku przez kibiców ÍBK[22].

HB Tórshavn[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2010 roku Símun Samuelsen powrócił na Wyspy Owcze[22]. Według ówczesnych doniesień z nieoficjalnych źródeł miał on zasilić szeregi FC Suðuroy lub prowadzonego przez byłego trenera ÍBK Keflavík, Kristjána Guðmundssona, HB Tórshavn[22]. 18 lutego stał się oficjalnie zawodnikiem drugiej z tych drużyn, po podpisaniu trzyletniego kontraktu[23]. Zadebiutował 14 marca, zdobywając z klubem Superpuchar Wysp Owczych, po zwycięstwie 2:1 nad Víkingurem Gøta[3]. Wystąpił następnie w 29 kolejnych spotkaniach i zdobył 5 bramek, w tym jedyną w wygranym 1:0 rewanżu II rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów 2010/11 przeciwko Red Bull Salzburg[3]. Jego nowy klub w ówczesnym sezonie zdobył mistrzostwo Wysp Owczych[5]. W kolejnym roku Samuelsen rozegrał kolejne 29 spotkań i zdobył 11 bramek[3]. Jego klub zajął na miejsce ósme w ligowej tabeli, ostatnie niezagrożone spadkiem do niższej ligi[5]. W 2012 był wciąż jednym z podstawowych zawodników HB Tórshavn – wystąpił we wszystkich 31 meczach, jakie klub ten rozegrał w tamtym sezonie, zdobywając 11 bramek[3]. Wszedł także w skład Drużyny Roku według FSF Føroya[24]. Jego drużyna zajęła trzecie miejsce w Effodeildin[5] i dotarła do półfinału Pucharu Wysp Owczych, ulegając stosunkiem bramek na wyjeździe EB/Streymur[25].

Zawodnik zaczął kolejny rok ponowie w głównym składzie HB Tórshavn, jednak po 21 spotkaniach, w których strzelił 9 bramek[3], musiał w sierpniu przerwać występy do końca sezonu wskutek urazu stopy[26]. Jego klub zdobył wówczas mistrzostwo archipelagu[5]. Pomimo kontuzji ponownie włączono go do Drużyny Roku[27]. Powrócił do gry w kwietniu 2014 roku, grał jednak tylko do czerwca i w 14 meczach strzelił jednego gola[3]. W kolejnym roku w barwach HB występował ponownie do czerwca, pojawiając się w kolejnych trzynastu meczach i zdobywając jedną bramkę[3]. Współpracę z drużyną z Tórshavn zakończył po dwóch spotkaniach dla drugiego składu, występującego w 2. deild[3].

Schyłek kariery[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2015 roku HB Tórshavn zwolniło Samuelsena z kontraktu, pozwalając mu tym samym dołączyć do składu FC Suðuroy[28]. Klub powstał w wyniku reorganizacji VB/Sumba (wcześniej VB Vágur), w którym Samuelsen rozpoczynał karierę piłkarską. Zadebiutował po transferze 9 sierpnia w zremisowanym 2:2 meczu przeciwko TB Tvøroyri[3]. Zagrał później w kolejnych 7 meczach, nie strzelająć ani jednego gola[3]. Jego klub na koniec sezonu znalazł się na dziewiątej pozycji w tabeli, co oznaczało dla niego spadek do niższej klasy rozgrywek[5].

Przed sezonem 2016 roku zawodnik podpisał kontrakt z AB Argir. Zadebiutował w nowym klubie 3 kwietnia w przegranym 1:2 meczu z B36 Tórshavn[3]. Wystąpił łącznie w 20 spotkaniach i zdobył 2 gole[3]. Klub znalazł się na dziewiątym miejscu Effodeildin 2016 i spadł do 1. deild[5].

Na przełomie stycznia i lutego 2017 roku HB Tórshavn ogłosiło, że Símun Samuelsen powróci do składu w tym sezonie[29]. Jego ponowny debiut miał miejsce 12 marca podczas pierwszej kolejki Effodeildin, kiedy jego drużyna pokonała 07 Vestur 2:0[3]. Jedną z bramek zdobył Samuelsen. Do końca sezonu wystąpił w 27 meczach i strzelił 6 goli[3]. Jego klub znalazł się na piątym miejscu ligowej tabeli[5]. Podczas kolejnego sezonu Símun Samuelsen ponownie stał się jednym z podstawowych zawodników HB, występując w 29 meczach, w których strzelił 9 bramek[3]. Jego klub zdobył mistrzostwo archipelagu[5] i dotarł do finału Pucharu Wysp Owczych 2018, w którym uległ B36 Tórshavn po rzutach karnych[30]. W sezonie 2019 Samuelsen zagrał w kolejnych 32 meczach i zdobył 10 goli[3]. Jego klub zajął czwarte miejsce w tabeli ligowej[5], jednak zdobył też Superpuchar Wysp Owczych, w którym Símun strzelił jedyną bramkę, oraz Puchar Wysp Owczych, w którego finale również wpisał się na listę strzelców[31]. Po zakończonym sezonie, w wieku 34 lat Símun Samuelsen podziękował kibicom, ogłaszając zakończenie profesjonalnej kariery piłkarskiej[32].

W 2020 roku wystąpił jeszcze w 5 spotkaniach drugiego składu AB Argir, zdobywając w nich 2 bramki[3].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Símun Samuelsen reprezentował swój kraj po raz pierwszy w ramach rozgrywek kadry Wysp Owczych U-17. Został powołany w roku 2000, jednak pierwszy raz na boisku pojawił się 1 sierpnia 2001[3]. Jego reprezentacja grała wówczas przeciwko Anglii (1:4), a Samuelsen wystąpił od początku spotkania do 41. minuty[33]. Później zagrał jeszcze w 4 kolejnych meczach, nie zdobywając żadnego gola[3]. 22 października 2002 wystąpił po raz pierwszy w meczu reprezentacji U-19[3]. Było to spotkanie eliminacji Mistrzostw Europy przeciwko Ukrainie (0:6)[34]. Łącznie dla tej kadry wystąpił 4 razy, nie strzelając żadnej bramki[3].

Do seniorskiej reprezentacji Samuelsena powołano po raz pierwszy w 2003 roku. Zadebiutował w wygranym przez Wyspy Owcze meczu towarzyskim z Kazachstanem 27 kwietnia[2][3]. Pierwszą i jedyną bramkę zdobył 8 października 2005 roku w 93. minucie meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2006 przeciwko Izraelowi po błędzie bramkarza[2][3][35]. Jego ostatnim meczem było spotkanie przeciwko Szwecji w ramach eliminacji Mistrzostw Świata 2014[3]. Powołano go również na mecze przeciwko Kazachstanowi i Niemcom, jednak nie mógł w nich wystąpić z uwagi na kontuję stopy[26]. Po niej nie powrócił już do narodowej kadry[2]. Łącznie wystąpił w 43 oficjalnych meczach reprezentacji Wysp Owcyzch i 2 nieoficjalnych[3].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku Símun Samuelsen był grającym asystentem trenera klubu HB Tórshavn[28].

Po zakończeniu kariery piłkarskiej zawodnik podjął pracę, jako jeden z dwóch głównych szkoleniówców klubu AB Argir[36]. Jemu i Tonny’emu Brimsvíkowi nie udało się uchronić klubu przed barażami po zajęciu przedostatniego miejsca w tabeli i w ich efekcie spadkiem do niższej klasy rozgrywek[5]. Na dwa mecze przed końcem sezonu władze zdecydowały się rozwiązać umowę z Samuelsenem i dokończyć sezon z drugim trenerem oraz wspierającym go Rógvim Poulsenem[37].

4 grudnia 2020 roku HB Tórshavn ogłosił, że Símun Samuelsen zostanie od 2021 roku trenerem drużyny rezerwowej[38][39].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Liga Liga Puchary krajowe Puchary europejskie Suma
Mecze Bramki Kartki Mecze Bramki Kartki Mecze Bramki Kartki Mecze Bramki Kartki
Żółte kartki Czerwone kartki Żółte kartki Czerwone kartki Żółte kartki Czerwone kartki Żółte kartki Czerwone kartki
2001 VB Vágur 1.deild 3 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 3 0 1 0
2002 1.deild 3 0 0 0 0 0 0 0 – 3 0 0 0
2.deild 14 3 1 1 – – 14 3 1 1
2003 GÍ Gøta 1.deild 16 4 2 0 10 1 1 0 2 0 0 0 28 5 3 0
2004 VB Vágur 1.deild 15 5 2 0 7 1 1 0 – 22 6 3 0
2005 VB/Sumba Formuladeildin 17 4 2 0 1 0 1 0 – 18 4 3 0
2005 ÍBK Keflavík Úrvalsdeild 4 1 0 0 2 0 6 1
2006 Úrvalsdeild 16 3 4 1 4 1 24 5
2007 Úrvalsdeild 14 6 2 0 2 1 18 7
2007 Notodden FK Adeccoligaen 8 2 0 0 – 8 2
2008 ÍBK Keflavík Úrvalsdeild 21 5 3 0 – 24 5
2009 Úrvalsdeild 18 3 2 3 2 0 22 6
2010 HB Tórshavn Vodafonedeildin 26 4 6 0 2 0 0 0 2 1 1 0 30 5 7 0
2011 Vodafonedeildin 25 11 2 0 2 0 0 0 2 0 0 0 29 11 2 0
2012 Effodeildin 27 8 4 0 4 3 0 0 – 31 11 4 0
2013 Effodeildin 19 9 5 0 1 0 0 0 1 0 0 0 21 9 5 0
2014 Effodeildin 11 1 0 0 3 0 0 0 0 0 0 0 14 1 0 0
2015 Effodeildin 10 1 2 0 3 0 2 0 0 0 0 0 13 1 4 0
2.deild 2 0 1 0 – – 2 0 1 0
FC Suðuroy Effodeildin 8 0 2 0 0 0 0 0 – 8 0 2 0
2016 AB Argir Effodeildin 19 2 5 0 1 0 0 0 – 20 2 5 0
2017 HB Tórshavn Effodeildin 23 2 3 0 4 4 1 0 – 27 6 4 0
2018 Betrideildin 25 9 7 0 4 0 0 0 – 29 9 7 0
2019 Betrideildin 22 5 9 0 6 5 1 0 4 0 1 0 32 10 11 0
2020 AB II Argir 1.deild 5 2 2 1 – – 5 2 2 1
Razem Wyspy Owcze VB Vágur 1.deild 21 5 3 0 7 1 1 0 0 0 0 0 28 6 4 0
2.deild 14 3 1 0 – – 14 3 1 0
Wyspy Owcze GÍ Gøta 1.deild 16 4 2 0 10 1 1 0 2 0 0 0 28 5 3 0
Wyspy Owcze VB/Sumba 1.deild 17 4 2 0 1 0 1 0 – 18 4 3 0
Islandia ÍBK Keflavík Úrvalsdeild 73 18 11 4 10 2 94 24
Norwegia Notodden FK Adeccoligaen 8 2 0 0 – 8 2
Wyspy Owcze HB Tórshavn Betrideildin 188 50 38 0 29 12 4 0 9 1 2 0 226 63 44 0
2.deild 2 0 1 0 – – 2 0 1 0
Wyspy Owcze FC Suðuroy Betrideildin 8 0 2 0 0 0 0 0 – 8 0 2 0
Wyspy Owcze AB Argir Betrideildin 19 2 5 0 1 0 0 0 – 20 2 5 0
1.deild 5 2 2 1 – – 5 2 2 1
Łącznie[40] 371 90 56 2 59 18 7 0 21 3 2 0 451 111 65 2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Símun Samuelsen (trener). FaroeSoccer.com. [dostęp 2020-12-11]. (far.).
  2. ↑ a b c d e f Samuelsen, Símun. National Football Teams. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af Símun Samuelsen (piłkarz). FaroeSoccer.com. [dostęp 2020-12-11]. (far.).
  4. ↑ Jan Schoenmakers: Faroe Islands 2001. RSSSF, 2002-05-30. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Betri Deildin menn. FaroeSoccer.com. [dostęp 2020-12-11]. (far.).
  6. ↑ Lars Kubusch: Faroe Islands 2002. RSSSF, 2003-05-22. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  7. ↑ Gurgen Mahari: Faroe Islands 2003. RSSSF, 2004-01-05. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  8. ↑ Faroe Islands Cup 2003. RSSSF, 2004-02-27. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  9. ↑ a b Løgmanssteypið menn. FaroeSoccer.com. [dostęp 2020-12-11]. (far.).
  10. ↑ Denis Polsinelli: Faroe Islands 2004. RSSSF, 2005-03-28. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  11. ↑ Denis Polsinelli: Faroe Islands Cup 2004. RSSSF, 2004-09-15. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  12. ↑ Round 18 of the Formula 1st Division. SoccerAndEquipment, 2005-08-07. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f Símun Samuelsen. ÍBK Keflavík. [dostęp 2020-12-11]. (isl.).
  14. ↑ Denis Polsinelli: Iceland 2005. RSSSF, 2006-05-14. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  15. ↑ Marcel Haisma: UEFA Intertoto Cup 2006 – Match Details. RSSSF, 2006-07-26. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  16. ↑ Denis Polsinelli: Iceland 2006. RSSSF, 2007-03-21. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  17. ↑ Denis Polsinelli: Iceland Cup 2006. RSSSF, 2007-03-21. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  18. ↑ Moss 3:1 Notodden. NRK. [dostęp 2020-12-11]. (norw.).
  19. ↑ Hønefoss 4:1 Notodden. NRK. [dostęp 2020-12-11]. (norw.).
  20. ↑ a b July Round-Up, part II. SoccerAndEquipment, 2008-07-22. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  21. ↑ a b Faroese news from Iceland. SoccerAndEquipment, 2008-09-27. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  22. ↑ a b c d Símun Samuelsen returns to the Faroe Islands. SoccerAndEquipment, 2010-01-31. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  23. ↑ Símun Samuelsen and Rógvi Holm put ink on paper for HB Tórshavn. SoccerAndEquipment, 2010-02-21. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  24. ↑ Rannvá og Clayton ársins leikarar 2012. FSF Føroya, 2012-10-21. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  25. ↑ Karel Stokkermans, Jan Schoenmakers: Faroe Islands 2012. RSSSF, 2015-03-05. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  26. ↑ a b Faroe Islands team for the Kazakhstan and Germany qualifiers. SoccerAndEquipment, 2013-08-28. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  27. ↑ Heidi og Fróði ársins leikarar 2013. FSF Føroya, 2013-11-10. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  28. ↑ a b July 2015 Round-Up. SoccerAndEquipment, 2015-07-20. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  29. ↑ Sverri Egholm: Pingel til HB. Portal.fo, 2017-02-07. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  30. ↑ Karel Stokkermans: Faroe Islands 2018. RSSSF, 2020-09-29. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  31. ↑ Denis Polsinelli: Faroe Islands 2019. RSSSF, 2020-09-29. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  32. ↑ Agnar Prestá: Símun Samuelsen gevst. Portal.fo, 2019-11-29. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  33. ↑ Føroyar – England 1 – 4. FaroeSoccer.com. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  34. ↑ Føroyar – Ukraina 0 – 6. FaroeSoccer.com. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  35. ↑ Israel vs Faroe Islands. Football.co.uk. [dostęp 2020-12-12]. (ang.).
  36. ↑ Nýggj venjaragreipa hjá AB. AB Argir, 2020-03-26. [dostęp 2020-09-25]. (far.).
  37. ↑ Sverri Egholm: Rógvi Poulsen tekur yvir í AB. Portal.fo, 2020-11-02. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  38. ↑ Agnar Prestá: Símun Samuelsen aftur í HB. Portal.fo, 2020-12-04. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  39. ↑ Venjari settur til 1. deild. HB Tórshavn, 2020-12-04. [dostęp 2020-12-12]. (far.).
  40. ↑ Kartki policzone jedynie dla okresów gry w ligach Wysp Owczych.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Símun_Samuelsen&oldid=72050072”