Sadkowice (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sadkowice
gmina wiejska
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

rawski

TERC

1013062

Wójt

Karolina Kowalska (2014)

Powierzchnia

121,08 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


5579[1]

• gęstość

46,1 os./km²

Nr kierunkowy

46

Tablice rejestracyjne

ERW

Adres urzędu:
96-206 Sadkowice
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

30

Liczba miejscowości

34

Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sadkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sadkowice”
Ziemia51°43′N 20°31′E/51,724167 20,513611
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Sadkowice (daw. gmina Lubania) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie rawskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie skierniewickim.

Siedziba gminy to Sadkowice.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Sadkowice położona jest we wschodniej części województwa łódzkiego. Oddalona jest około 20 km od Rawy Mazowieckiej, siedziby powiatu rawskiego.

Gmina sąsiaduje z województwem mazowieckim. Zajmuje obszar 12 108 ha, który zamieszkuje 6040 mieszkańców. Administracyjnie składa się z 34 wsi, które tworzą 30 sołectw. Gmina posiada dogodne połączenia komunikacyjne umożliwiające sprawny dojazd do ważnych aglomeracji miejskich. Włączona jest do krajowej i międzynarodowej sieci telefonicznej. Działają także trzy przekaźniki telefonii komórkowej: Era GSM w Lewinie, Idea w Kaleniu oraz Plus GSM w Sadkowicach. Część wschodnia gminy posiada sieć wodociągową, w przyszłości władze gminy widzą pilną potrzebę rozbudowy sieci wodociągowej w pozostałej części gminy. Niezbędna jest także kontynuacja budowy kanalizacji. Obecnie w gminie działa jedna oczyszczalnia ścieków o wydajności 20,8 m³ na dobę, która została zbudowana w 1999 roku na potrzeby wsi Kaleń. Po przejęciu przez gminę zadań z zakresu prowadzenia szkolnictwa podstawowego władze gminy ze względu na niedostateczny stan bazy lokalowej jednostek oświatowych postawiły na poprawę warunków nauczania dzieci i młodzieży. W 1998 r. oddano do użytku nowoczesne wybudowane przez gminę Gimnazjum Nr 1 w Lubani. Natomiast w 2001 r. dzieci rozpoczęły nowy rok szkolny w zmodernizowanym budynku Szkoły Podstawowej w Lubani. Obecnie zostały rozpoczęte prace przy kolejnej bardzo dużej inwestycji oświatowej, którą jest rozbudowa Gimnazjum Nr 2 w Sadkowicach. W gminie działają 4 szkoły podstawowe w: Sadkowicach, Lubani, Kłopoczynie i Trębaczewie oraz 2 gimnazja w Sadkowicach i Lubani. Ogółem pobiera naukę 750 uczniów. Działają także przedszkola w Kłopoczynie, Lubani, Trębaczewie i Sadkowicach z dwoma oddziałami: dla dzieci młodszych oraz sześciolatków. W gminie oprócz w/w szkół oraz Przedszkola znajduje się Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Kaleniu, Oddział Banku Spółdzielczego Ziemi Łowickiej w Sadkowicach, Urzędy Pocztowe w Sadkowicach i w Lubani, Gminna Biblioteka Publiczna w Sadkowicach z Filią w Lubani, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Sadkowicach, Stacja Diagnostyczna w Sadkowicach, Stacja Paliw w Trębaczewie, Lecznice weterynaryjne w Sadkowicach i Lubani oraz Punkt Apteczny w Kaleniu.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwały 5773 osoby.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Kościół parafialny pw. Dziesięciu Tysięcy Rycerzy Męczenników w Sadkowicach, zbudowany w latach 1884-1886 na miejscu świątyni drewnianej, która spłonęła. Z wyposażenia kościoła na uwagę zasługują: ambona w kształcie łodzi oraz rzeźby wielkiego ołtarza,

Kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego w Lubani wybudowany w roku 1887 (arch. Konstanty Wojciechowski), na miejscu świątyni drewnianej, wystrój neogotycki,

Kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Lewinie, zbudowany w XVII w. z drzewa modrzewiowego. Ołtarz główny Matki Boskiej Łaskawnej Lewińskiej z XVII w., dwa obrazy z XVIII w.: bpa Męczennika i św. Antoniego, ambona z 1630 r. Dwa dzwony: jeden większy "Stanisław" z 1892 r. ważący ponad 120 kg, drugi "Michał" ważący 80 kg. Wnętrze kościoła odrestaurowano pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku.

Zespół pałacowo–parkowy w Kaleniu: pałac klasycystyczny wybudowany ok. 1859 r., odrestaurowany w 1990 r., dobrze zachowany, budynek murowany z portykiem kolumnowym od wschodu, półkolistymi wykuszami od południa i zachodu oraz okrągłą wieżą przy narożniku północno-zachodnim. Wokół pałacu zabytkowy park krajobrazowy ze stawami i aleją wjazdową. Własność prywatna.

Na uwagę zasługują także dwory wraz z parkami i alejami zabytkowymi w Bujałach (dwór z ok. 1890 r.), Zabłociu (dwór z 1890 r.), Paprotni (dwór z ok. 1820 r.) i Jajkowicach (dwór z ok. 1820 r.) oraz aleja lip w Bujałach zaliczona do pomników przyrody.

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[3] gmina Sadkowice ma obszar 121,08 km², w tym:

  • użytki rolne: 89%
  • użytki leśne: 6%

Gmina stanowi 18,73% powierzchni powiatu.

Rezerwaty przyrody[edytuj | edytuj kod]

Na terenie gminy znajduje się rezerwat przyrody Trębaczew chroniący las sosnowo-dębowy z udziałem modrzewia polskiego[4].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 5773 100 2807 48,6 2966 51,4
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
47,7 23,2 24,5

Miejscowości bez statusu sołectwa: Nowe Lutobory, Szwejki Wielkie, Władysławów.

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Sadkowice w 2014 roku[1].


Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Biała Rawska, Błędów, Mogielnica, Nowe Miasto nad Pilicą, Regnów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]