Sergiusz Nadgryzowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sergiusz Nadgryzowski
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1898
Chełm

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1970
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, pedagog

Sergiusz Nadgryzowski (ur. 31 marca 1898 w Chełmie, zm. 20 kwietnia 1970 w Warszawie[1][2]) – polski pianista-kameralista i akompaniator oraz pedagog muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w latach 1915–1922 w konserwatorium w Odessie[1][2]. Uzupełniające studia muzyczne odbył u Henryka Melcera i Zbigniewa Drzewieckiego w Konserwatorium Warszawskim[1][2]. Przed 1939 rokiem pracował jako korepetytor w Filharmonii Narodowej i Teatrze Wielkim, był też akompaniatorem w Polskim Radio[1][2]. W czasie II wojny światowej współpracował z konspiracyjnym warszawskim Studio Operowym[1][2]. W latach 1946–1949 był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie[1][2]. Od 1950 do 1965 roku był członkiem zespołu Filharmonii Narodowej[2]. W latach 1965–1970 był zatrudniony jako korepetytor w Teatrze Wielkim[1][2].

Jako pianista występował we Francji, Indiach, Egipcie oraz krajach Europy Wschodniej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 2. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f g h Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 590. ISBN 978-83-01-13410-5.