Przejdź do zawartości

Serhij Herbel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Herbel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1856
Krzemieńczuk, gubernia połtawska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1936
III Rzesza

Premier Państwa Ukraińskiego (Hetmanatu)
Okres

od 14 listopada 1918
do 14 grudnia 1918

Poprzednik

Fedir Łyzohub

Następca

Wołodymyr Czechiwski (jako premier Ukraińskiej Republiki Ludowej)

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Serhij Herbel, ukr. Сергій Миколайович Гербель (ur. 1856 w Krzemieńczuku, zm. 1936 w Niemczech) – ukraiński działacz polityczny i społeczny, premier ukraiński okresu Hetmanatu.

Ukończył szkołę realną w Kremenczuku w 1877 i wstąpił na służbę wojskową, którą odbywał do 1883.

Do rewolucji lutowej i obalenia caratu (1917) był gubernatorem w Charkowie (1903-1904), naczelnikiem wydziału w ministerstwie spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego, w czasie I wojny światowej cywilnym pełnomocnikiem d.s. kwatermistrzostwa przy armii rosyjskiej. Od 29 maja do 3 lipca 1918 był przedstawicielem Hetmanatu przy Sztabie Głównym wojsk austro-węgierskich w Odessie, następnie ministrem zaopatrzenia w rządzie Fedora Łyzohuba, następnie od 14 listopada 1918 do 14 grudnia tego roku był premierem rządu ukraińskiego (Hetmanatu). Po obaleniu Hetmanatu przez Dyrektoriat i restytucji Ukraińskiej Republiki Ludowej w połowie grudnia aresztowany przez władze ukraińskie, zwolniony w lutym 1919, wyjechał do Odessy. W 1919 był w armii Denikina szefem aprowizacji. W drugiej połowie 1919 wyjechał do Niemiec, gdzie zmarł w 1936 roku.

Bibliografia, literatura, linki

[edytuj | edytuj kod]