Seweryn Kulesza

Seweryn Kulesza

Major
Data i miejsce urodzenia	23 października 1900 Radom
Data i miejsce śmierci	14 maja 1983 Los Angeles
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-ukraińska, wojna polsko-bolszewicka, kampania wrześniowa
Odznaczenia

Jeździectwo
Srebro	1936 Berlin	WKKW drużynowo

Seweryn Roman Kulesza (ur. 23 października 1900 w Radomiu, zm. 14 maja 1983 w Los Angeles) – major kawalerii Wojska Polskiego, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie.

Ukończył Gimnazjum Męskie im. Mikołaja Reja w Warszawie (matura z 1920). Od 9 grudnia 1918 służył w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej w składzie 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. Od 1923 służył w 10 Pułku Strzelców Konnych. W 1929 ukończył kurs sportu konnego w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie był następnie instruktorem jazdy w latach 1931-1936. Od 1937 był dowódcą szwadronu zapasowego 7 Pułku Ułanów Lubelskich.

Był jednym z czołowych jeźdźców polskich w latach 30. XX wieku. Startował w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 w Berlinie we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, gdzie indywidualnie zajął 21. miejsce, a drużynowo (wraz ze Zdzisławem Kaweckim i Henrykiem Leliwą-Roycewiczem) zdobył srebrny medal olimpijski. Dosiadał na Igrzyskach konia "Tośka".

Kulesza był mistrzem Polski w WKKW w 1936 i 1937, a także w ujeżdżeniu w 1937. Był też wicemistrzem w 1936, a także brązowym medalistą, zarówno w ujeżdżeniu, jak i w WKKW w 1934.

Wziął udział w kampanii wrześniowej jako dowódca 1 szwadronu 7 Pułku Ułanów Lubelskich, w stopniu majora. Otrzymał order Virtuti Militari 5. klasy. Wzięty do niewoli niemieckiej, przebywał w Oflagu VII A Murnau. Po wyzwoleniu w 1945 pozostał na Zachodzie. Zajmował się szkoleniem jeźdźców (m. in. reprezentacji Irlandii i Belgii). Zmarł w 1983 w Los Angeles.

Awanse służbowe

• 1920 – podchorąży
• 1921 – podporucznik
• 1923 – porucznik
• 1933 – rotmistrz
•    ?    – major

Linki zewnętrzne

• Sylwetka w portalu PKOl (pol.)